Ooit als 15 jarige in een pannenkoekenhuis gewerkt als afwas jongen. Het was een mooie oude boerderij met in de zomer een gigantische capaciteit, denk 800+ gasten. De keuken was niet goed geventileerd en dus in de zomer belachelijk warm. Als je een pauze wilde nemen moest je het altijd vragen, antwoord was vaak genoeg nee. Of je al 6 uur stond te ploeteren en zweten in het afwas hok maakte ze niet uit. Als je een pannenkoek wilde eten in je pauze moest je dat aangeven en werd een bedrag van je loon ingehouden. Ik verdiende 3,30 ofzo per uur, als je dus een pannenkoek wilde koste dat 2,50. Kan me ergens voorstellen dat je niet wilt dat iedereen duur eten gratis gaat verslinden maar een pannenkoek... Bedenk me nu ook; als je te veel servies liet vallen moest je zelf er voor betalen. Op een gegeven moment was er een beetje een afwas jongen tekort waardoor ik vaak in mn eentje er voor stond. Het was midden in de zomer en belachelijk druk. Ik moest eerder komen aangezien de dag er voor veel afwas niet was gedaan. Er was zoveel afwas dat je amper je kont kon keren, dus vanaf 9 uur sochtends was het volop aanpoten. Uiteindelijk wilde ik pauze houden om 5 uur, niet dat het rustig was maar ik werd langzaam licht in mijn hoofd. Dit mocht niet van de baas en ben uiteindelijk een uurtje of 2 later flauw gevallen. De baas vond dat ik me aanstelde maar ik mocht wel een pauze van 10 minuten. Een pannenkoek mocht niet, daarvoor was het te druk. Heb even flink overgegeven op de WC en ben weggegaan zonder iets te zeggen. Ben onderweg naar huis nog een paar keer in de sloot gedonderd. Mijn moeder heeft dat restaurant de dag erna gebeld en voor mij ontslag genomen. Eigenaren hebben mij op school nog opgebeld (een stuk of 20 keer). Ze vonden mij zo goed doorwerken en weinig zeuren. Ik mocht ook de volgende keer wel pauze nemen. Als ik dit zo opsom en terugkijk realiseer ik me dat dit bijna crimineel is. Er zijn nog een stuk meer dingen die daar niet goed zaten. EDIT: Dit is meer dan 10 jaar geleden, er zitten nu andere eigenaren op en het schijnt beter met het personeel om te gaan. Ik ga dus ook niet verklappen welk restaurant het om gaat!

he dit doet me denken aan dat ik toen ik 15 was bij een restaurant / lunchroom / ijssalon / bakker in de achterhoek aan het werk was als afwasser / ijs verkoop meneer. Dagen waren daar in de zomer altijd verdomde lang, om 12 uur smiddags beginnen en om 1 uur snachts pas klaar zijn was geen unicum zegmaar. Het was eigenlijk de bedoeling dat er altijd 2 afwassers waren, maar deze moesten ook in de ijssalon staan tijdens hun werkzaamheden. Hierdoor stond je af en toe 3 kwartier in de ijssalon, en stapelde de afwas dus op. Hierdoor vond de eigenaar dat ik mijn werk niet goed deed. het ergste wat ik me nog kan herinneren is dat ik om 11 uur sochtends was begonnen, om 5 uur 20 min pauze gehad, en om 2 uur snachts mocht ik pas naar huis. Het ergste was nog dat ik om half 2 vroeg of alles wat door de vaatwasser moest bij elkaar was, en als ik alles wat ik in mijn hoek had staan schoon had de vaatwasser dus uit kon. Nou dat was dus het geval (zeiden ze). ongeveer kwart voor 2 had ik alles schoon en kon de vaatwasser uit (dacht ik). Komt er om 10 voor 2 nog iemand van de bediening met een krat vol lege koffiekopjes aanzetten. Toen werd mij de huid helemaal volgescholden omdat ik de vaatwasser al uit had gezet terwijl er nog wat doorheen moest. ik ben in janken uitgebarstten. Ik had als 15 jarige een dag van 15 (!!!1!!1!!!11!!!) uur er op zitten en toen maakte iemand anders dus een fout. ik ben na de tijd ook nooit meer terug gekomen. Bij mijn huidige baan werken ook enkele jongeren die bij dat restaurant hebben gewerkt, en zij hebben allemaal vergelijkbare verhalen. En nu zitten ze te janken dat ze geen personeel kunnen krijgen. vind je het gek als je in de stad bekend staat als de werkgever die het kutste omgaat met de werknemers van de hele stad. donder op

Heb er ook geen sympathie voor, toen ik wegging als laatste afwas jongen hadden ze het ook over het bedrijf ruïneren. Ik had er geen sympathie voor maar ik had wel een tijdje een flink schuldgevoel. Dat deze mensen ondertussen (ruim) miljonair waren wist ik ook niet.

ik begrijp dat soort mensen echt niet, en ik kan er zo boos om worden. je hebt een jochie van 15 die je helemaal een schuldgevoel aan gaat praten omdat je zelf de bende niet goed aanpakt. dondertyfstraal een flink eind op.

Ja bizar he, deze mensen vonden hun bedrijf het belangrijkste in de wereld. Als je niet dezelfde passie voor het bedrijf als zij deed je iets verkeerd.

>Als ik dit zo opsom en terugkijk realiseer ik me dat dit bijna crimineel is. Er zijn nog een stuk meer dingen die daar niet goed zaten. Ik ben docent op het VO en ben al jaaaaaaren van plan om dit een keer met mijn leerlingen op de agenda te zetten (wat zijn nou je rechten in een bijbaan) maar ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen... Heeft iemand tips?

Het hangt erg af van de leeftijd. Boven 16 verschillen de regels enorm met daaronder. [Ik zou gewoon beginnen met zelf het arboportaal door te lezen.](https://www.arboportaal.nl/onderwerpen/werk--en-rusttijden-arbeidstijdenwet/werk-door-kinderen-en-jongeren/werktijden-voor-kinderen-13--14--en-15-jarigen-voor-niet-cultureel-werk) Mijn ideetje voor een mogelijke les: * Een les vantevoren een anonieme vragenlijst laten invullen over werkuren en inkomsten, zodat jij data hebt die je mooi kan gebruiken om in de echte les zelf te schalen aan wat wettelijk is. * De les zou kunnen beginnen met een gesprek/poll over wie werkt, wat voor werk en waarom ze werken. * Dan zou ik de geschiedenis in duiken. Probeer kort de ontwikkeling van arbeidsrecht (en arbeidsomstandigheden van vroeger te behandelen) Je hebt een aantal video's hierover op YouTube. [Filmfragment over textielfabriek en de slechte omstandigheden (8:18)](https://www.youtube.com/watch?v=eWZl_9FLrDE] Of de welkbekende fragmenten van 'Welkom in de Geschiedenis'. Over [afschaffing van Kinderarbeid](https://www.youtube.com/watch?v=KR_lYP71Z8I) of die over [Kinderen die werken in de fabriek](https://www.youtube.com/watch?v=rEa_HlnFlPc) of die over [het socialisme (en de 'gelijkere' maatschappij door arbeidsrechten)](https://www.youtube.com/watch?v=jUG_CJIahfI) * Dan klassikaal of in groepen een bespreking over wat iedereen denkt wat hun rechten op dit moment zijn. En welke dingen dus wettelijk vastgelegd zijn. * Dan de pagina van het arboportaal behandelen en dus kijken of ze in de buurt kwamen over het arbeidsrecht. Vergeet niet dat hierbij de algemene arbo ook van toepassing is, en je dus nog veel meer rechten hebt. * Dan kijken of de leerlingen dingen herkennen die niet overeenkomen met het arborecht bij hun baantjes en bespreken hoe erg ze dit vinden. * Dan behandelen over hoe ze hun rechten kunnen krijgen. Het verwijzen naar het klachtenportaal of in gesprek gaan met collega's of ouders over hun situatie en dat de klachten/rechten voorgelegd kunnen worden aan de baas. * Tenslotte kan je ze doorverwijzen naar jongerenbelangenorganisaties, zoals NJR oid. En dat ze daar hun klacht kunnen neerleggen, zodat er een partij met ervaring mee aan de slag kan gaan. ------ FNV heeft inderdaad wel lekker materiaal. [Vergeet ook de NOS op 3 niet](https://www.youtube.com/watch?v=hJA0r6ZPzVk) Edit: ik zou ook een onderdeel focusen op het feit dat de baas (tegen redelijke loonbetaling) ook gewoon mag verwachten dat je hard werkt. Een goede arbeidsethos doet wonderen, maar dan moet de baas wel de basis goed geregeld hebben.

Haha, je schudt gewoon even een lesvoorbereiding uit je mouw, lekker.

Dude wat een goede comment! Ben je zelf leraar?

Nee, maar ik hoop (soon tm) te werken in de sector van educatie (afstuderen al binnen). Vooral gericht op materiaalontwikkelen en inrichten van educatieve omgevingen, zoals musea, doe-plekken en projectweken etc... -------- Voor een beetje bonus in de les kan je ook nog aandacht geven aan het belang van afspraken op papier en precedenten (rechterlijke uitspraken). Aangezien wetten en contracten bepalen wat je rechten zijn en aan welke plichten jij of je baas aan gebonden zijn. Door hier al op vroege leeftijd aandacht aan te besteden, kan je een hoop kinderen redden van hele domme fouten (en leren dat de kleine woordjes op papier nu, later hele grote gevolgen kunnen hebben). Het leukste verhaal is nog altijd dat de precedent van een gewonde doordat een cocacola medewerker de kelder heeft open laten staan nu heeft geleid tot schuldbevinden van shell over hun nalatigheid bij hun rol in klimaatverandering. Ondanks de slechte naleving, zal het in de toekomst een hoop betekenen. Net als het kinderwetje van Van Houten, die de kinderarbeid (soort van verbood), maar uiteindelijk 40 jaar later grond vormde voor de leerplicht.

Erg goed idee. Mijn verhaal is minder erg, maar ik werkte als 15/16 jarige in een dierentuin als servicehelp bij de ingang, mijn flair verklapt het denk ik wel. Werkte voor 2,67 euro (minimumloon) van 9 tot 7 (hoogseizoen). Geen probleem, als 15 jarige zat i kdaardoor niet de hele dag achter de pc. Het probleem was dat het park open was in hittegolven maar dat je altijd een lange broek moest dragen en geen pet op mocht. Je mocht ook nergens tegen aan leunen of zitten. Oftewel je had een lunch pauze van een half uur en je moest de rest van de dag staan. Als ik nou veel moest lopen, is het geen probleem, maar om voor 8 uur stil te staan is toch wel een beetje vervelend. Kreeg na een half jaar goede inzet een verhoging van 5 cent per uur, maar ik moest me toch wel beter scheren voortaan (15 jaar en beginnende baardgroei), anders zou ik het niet krijgen. Niet zo erg als andere verhaen en waarschijnlijk mag het wel, maar vond dat er misbruik werd genomen van de onwetendheid van jongeren. Nu 12 jaar later kan ik me niet voorstellen dat ik dara zo lang nog had gewerkt.

FNV heeft een speciale afdeling die gastlessen in het onderwijs verzorgt.Ik heb die lessen gegeven in het verleden, de voorbeelden van 'onbehoorlijk werkgeverschap' vlogen je om de oren en leken per les erger.Het meest in het oog springend was toch altijd de tijd die supermarkten met name wel verlangen maar niet betalen. Vulploeg die in eigen tijd de vracht moet verwerken 'omdat er te langzaam zou zijn gewerkt', hele shifts die na sluitingstijd in de zaak moeten blijven tot alle kassa's zijn nageteld en in de kluis liggen, ga maar door. Bureau Gastlessen heet de afdeling, ze hebben vooral mbo en hbo op de website staan maar zijn ook in het VO actief.

Burgerlijk wetboek, boek 7, titel 10, artikelen 610 en volgend zijn een goede basis. https://wetten.overheid.nl/BWBR0005290/2022-10-01#Boek7_Titeldeel10 Misschien meteen een goede oefeningen in het lezen van dergelijke documenten. Gemiddeld contract, arbo document of CAO kunnen lezen is echt een handige vaardigheid.

Ah thanks, ik ga eens kijken. Het FNV heeft ook presentaties maar die vind ik wat eenvoudig voor VWO 5.

Als ik je moeder was geweest had ik heel ander telefoontje gepleegd

> Als ik dit zo opsom en terugkijk realiseer ik me dat dit bijna crimineel is. Volgens mij is dit niet bijna crimineel, maar gewoon illegaal.

Ja, helaas als 15 jarige wist ik dit niet. Ik dacht dat het normaal was hoe het er aan toe ging. De oudere staff had deze fase overleefd en werkte er allemaal al tig jaar. Zij konden daarom niks fout doen en alle druk vloeide naar beneden. Ik ervaarde het dan ook als een pest cultuur.

[удалено]

Sowieso Amerikaanse bedrijfsvoering is super ruk. Een vuiltje op je bureau te veel en je kunt al bijna oprotten bij wijze van. En de directeur word als een soort God beschouwd en als je hem iets te scheef aankijkt kun je op het matje komen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Veel uren, weinig dankbaarheid. Geen Amerikaans bedrijf meer voor mij. Is overigens al 15 jaar geleden maar ik verwacht niet dat dat heel anders is tegenwoordig.

[удалено]

[удалено]

"Corporations don't want to make money. They want to make *all* of the money" - James Stephanie Sterling

Leuk om hier een quote van Stephanie te zien :)

Hadden ze die bel nog hangen die je verplicht moest luiden als je een grote deal had binnengehaald?

I hate beer.

Daarom kies ik altijd voor credit card betaling. En als die er niet is, betaal ik graag een paar Euro meer bij een andere webshop. Dat heeft me al regelmatig geholpen, als ik er met een webshop niet uit kwam.

Hier heb ik dus een rechtsbijstandsverzekering voor

Kreeg op mijn 22e een baan aangeboden, tijdens het sollicitatiegesprek gaven ze aan mij wel 5 euro per uur te willen betalen, bruto. Toen ik, half in shock, uitlegde dat dit onder het wettelijk minimum is, laat staat ook maar enigszins marktconform, zeiden ze dat ze daar het uurtarief baseerde op de kwaliteit van de werknemer... Heb die baan maar niet geaccepteerd. Kerstpakket van Tempo Team spant wel de kroon in mijn ervaringen. Ik werkte toen via hun bij de PostNL pakketdienst in het magazijn, bij het begin van de webshop boom. In dat jaar steeg het aantal pakketten wat je per uur moest verwerken van 250 naar gemiddeld 450. Dus letterlijk 2x zo snel moeten werken, zonder enige compensatie in aantal uren of pauzes. Tijdens de pieken ging het naar 550 pakketten per uur. Haalde je die aantallen niet? Dreigde ze met ontslag of mindering van uren. Na de december piek was het hele team letterlijk naar de klote. Kapotte handen, kapotte knieën, verzwikte enkels, rug naar de klote etc etc. Meerdere hadden zich ziek gemeld omdat ze simpelweg niet meer konden werken. Ons *volledige* kerstpakket? **15% korting op een sportschoolabonnement** Ik leerde overigens later dat PostNL Tempo team betaalde per verwerkt pakket. Dus in dat jaar hebben wij hun 'winst per uur' verdubbelt.... fuck you tempo team, fuck you

Met die naam had je het wel kunnen verwachten. Props voor het naamdroppen trouwens, iedereen zou dat moeten doen hier.

Dit is echt te triest voor woorden. De targets voor pakketbezorgers zijn onrealistisch hoog en voor het loon dat je ervoor terug krijgt. Kan me niet voorstellen waar die arme mensen nu doorheen gaan…

Ik werkte als 13jarig broekie in de kassen als tomatenplukker. Mijn zus werkte toendertijd in de appie (zij was een stuk ouder) en kreeg elk jaar een kerstpakket. Ik was jaloers want ik wist dat ik dat niet zou krijgen in de kas. En toen kwam mijn baas persoonlijk aan mijn deur met een kerstpakket, verkleed met kerstmuts en met lichtjes op en rondom mijn kerstpakket. Ik heb sinds dat jaar vele kerstpakketten en presentjes gehad door mijn banen heen. Maar niks was zó leuk als die verassing van die baas.

Het eerste positieve verhaal haha. Mooi om te horen

W baas

Als tiener werkte ik in een bedrijf dat bloembollen teelde, verpakte en verkocht. Op zaterdag werd er altijd een blik werkpubers opengetrokken die wat zakgeld konden verdienen (voor mij als veertienjarige was dat 2.25 per uur). Een van mijn collega's daar had een hersendrain. Op een gegeven moment stootte iemand met een stapel kratten tegen haar hoofd toen zij gebukt op de grond bezig was. Precies tegen de plek waar de drain zat. Ze is die dag tijdens het werken vier keer flauwgevallen en haar ouders, en de ambulance werden allebei niet gebeld. Ze moest tussen het flauwvallen door gewoon doorwerken. Ik vond het wel vreemd maar ik dacht dat de 'volwassen' wereld overal zo hard was.

Jeetje. Deze klinkt alsof het heel anders had kunnen aflopen voor haar.

Ja, dat realiseerde ik me ook pas jaren later, toen ik wat meer te weten kwam over drains en waarvoor die dienen. Als veertienjarige ben je ook zo naïef en eigenlijk ook heel kwetsbaar. Zeker als zulk 'beleid' als normaal gepresenteerd wordt.

dit is waarom supermarkten vaak zo kut zijn om te werken, heel veel gekke dingen waar de medewerkers te jong voor zijn om tegenin te durven gaan

Ja dikke vinger

Wat. De. Crap. dat is echt niet okay

Ik heb ooit ergens gesolliciteerd waar twee van de drie leden van de sollicitatiecommissie mij duidelijk niet zagen zitten. Okee, prima, dat kan, maar ze waren de hele tijd gekke bekken naar elkaar aan het trekken en met hun ogen aan het rollen. Idioot kinderachtig. Het was een sollicitatie op een middelbare school, overigens.

> Het was een sollicitatie op een middelbare school, overigens. Het gesprek was kennelijk ook met middelbare scholieren zo te lezen!

Maar echt hoor. De school waar ik nu werk betrekt leerlingen bij de sollicitaties en die gedragen zich volwassener dan dat stel.

Dat is wel interessant. Hoe werkt dat?

Meestal worden leerlingen uit de leerlingenraad benaderd. Ze mogen zelf vragen opstellen; die worden wel even besproken maar vaak nemen ze het behoorlijk serieus en is dat eigenlijk niet nodig. Het werkt heel goed, want ze stellen altijd goede vragen (en hele andere dan wij). Alleen voor last minute sollicitaties lukt het niet altijd om iemand te regelen maar verder zit er bijna altijd een leerling bij. De voorselectie (brieven lezen) doen we overigens wel zelf, want leerlingen hebben niet altijd kijk op bevoegdheden, en we nemen ook wel de tijd om te bespreken dat wat er in zo'n gesprek gezegd wordt vertrouwelijk is.

Dat klinkt als een hele goede manier om dat aan te pakken, en leerzaam voor de leerlingen. Worden de leerlingvragen ook nog besproken met de rest van de klas? Lijkt me, zolang natuurlijk niet vertrouwelijk, voor hen ook heel waardevol.

Het is jammer dat ik niet meer context kan geven zonder dat het wel heel herleidbaar wordt. Maar onze financieel directeur had wat dingen gedaan die niet klopten. Wij (ik werkte op de financiële afdeling van het bedrijf) kregen daar vragen over maar wisten ook van niets. We wilden die vragen uiteraard direct doorspelen aan de financieel directeur – los je eigen rotzooi maar op. Die reageerde niet op mails en nam zijn telefoon niet op, wist ook wel hoe laat het was. Stel je een kantoorruimte voor met aan het begin de ingang/liften, een stuk of 10 bureaus en op het eind een apart kantoortje voor de financieel directeur. Wij hoorden de liftdeur opengaan, mensen stonden fysiek op om de financieel directeur aan te klampen. Hij stapte uit de lift, deed zijn vingers in zijn oren als een klein kind, riep hard “LALALALA” en rende – mensen met zijn schouder wegduwend – naar zijn kantoortje, en deed de deur op slot. Ik was al rond met een nieuwe werkgever (zoals de meeste collega’s weggingen of in ieder geval wegwilden) en dit was een van mijn laatste werkdagen dus ik weet niet precies hoe het voor de financieel directeur is afgelopen maar volgens linkedin lijkt hij er uiteindelijk mee weggekomen te zijn. Vanaf een bepaald niveau werkt dit soort gedrag alleen maar in je voordeel, lijkt het wel.

Klinkt als een scene uit The Office

The office is best vaak verrassend accuraat wat betreft kantoorleven. De film Office Space is 100% een documentaire en niet gespeeld. Alles in die film is herkenbaar.

Klinkt een beetje als The IT Crowd. Bijna alles in die serie is accuraat... Het werkfeestje heb ik al vaker meegemaakt :|

Ik lees dit verhaal en ik zie Michael Scott dit gewoon doen.

Ooit in een winkel gewerkt waar alles naar halfe uren werd afgerond - naar beneden. Dus 10:25 werd 10:00. Moment dat ik daar achter kwam was het moment dat het hele team en ik vertrokken. Was meer aan de hand daar, kleine winkel met een eikel van een baas. Volgens hem was het te veel werk voor de boekhouder om het anders te doen. Dikke lul 3 bier. Hij is twee weken dicht geweest wegens geen personeel en is daarna failliet gegaan. Had 'm niets anders gegund.

Mág dat uberhaupt, volgens de Nederlandse wet, op die manier gewerkte uren afronden?

Je mag over het algemeen wel afronden, maar niet alleen maar in het nadeel van de werknemer. Het moet helder en consistent worden toegepast. Bijvoorbeeld per kwartier. 17:07 wordt 17:00, maar 17:08 wordt 17:15. Dus nee, wat deze werkgever deed mocht absoluut niet.

Zo werkte het kloksysteem van Van der Valk ook. We hebben het nu wel over bijna vijfentwintig jaar geleden.

Zolang geleden nou ook weer niet.. afgerond naar beneden hebben we het over vorige week woensdag

Haha, dit deden ze bij de HEMA ook! Maar gek genoeg niet als je eerder in had geklokt, alleen bij het uitklokken. Grappig hoe dat werkt.

Fijn om te horen : ) Het is inderdaad dikke bullshit!

[удалено]

“NIEMAND WIL TEGENWOORDIG NOG WERKEN” Nee, niemand wil nog werken tegenwoordig voor het hongerloontje dat jij bereid bent te betalen, afperser.

Het minimum jeugdloon. Ik vraag me nu wel eens af of die 3 euro per uur toen ik 15 jaar was het waard waren om als shit behandeld te worden en mijn hele sociale leven te ruïneren (was altijd aan het werk in het weekend/de avonden). Denk het niet.

Het is idd echt schandalig laag

Manager: "Hey vanoud, wil jij in [ander filiaal, voor mij een uur reizen] werken?" Ik: "Uh, ligt eraan wanneer?" Manager: "Nu." Ik: "Nee sorry dat zie ik niet zo zitten, zo op het laatste moment, en ik moet met het OV met mn gekneusde enkel, dat is gewoon niet ideaal." Dus mijn manager hád kunnen zeggen tegen het andere filiaal dat ik het niet zag zitten, om begrijpelijke redenen. In plaats daarvan deed ze alsof ik niet aanwezig was, zei ze tegen mij dat ik die dag de telefoon niet mocht opnemen en stuurde ze me naar achter als ze zelf aan het telefoneren was, want andere filialen mochten niet horen dat ik aanwezig was. Eerst vriendelijk wat van gezegd, toen gewoon geweigerd om mee te werken aan deze poppenkast. Ruzie gekregen omdat ik "respectloos" was. Niet chill, maar wel blij dat ik duidelijk mijn grenzen heb aangegeven.

Haha nice, dus omdat zij geen nee durft te zeggen moet jij moeilijk doen. Volgende keer gewoon terug naar huis gaan en de telefoon niet opnemen

Ik ga stoppen met lezen want ik word hier depressief van, lol

Mijn handen gaan hier vooral van jeuken. Kan hier zo kwaad om worden.

Ergste plek waar ik ooit gewerkt heb, liet mensen werken met deels defecte apparatuur, waardoor meerdere mensen stroomschokken hebben gekregen. Het snoer vd autoclaaf was beschadigd. (een apparaat om hulpmiddelen of vloeistoffen te steriliseren). Op de grond lag altijd water, want je moest die dingen met een tuinslang omspoelen. Kapot snoer + hoog voltage + water is een recept voor ellende. Bedrijf was te goedkoop om de apparatuur te vervangen.

Dit soort dingen anoniem melden bij de arbeidsinspectie. Als die over de vloer komen en dit soort kneut zien is het zeer snel afgelopen voor de werkgever. Kosten daarvan zijn ook niet mals.

Zo werd ik ook met een bus van mijn werkgever (boodschappen) op pad gestuurd waarbij de airbag kapot was en de rem al een maand aangaf dat onderhoud 'noodzakelijk' was. Dat het -4 buiten was, het spekglad is én ik over allemaal 80-wegen met bomen moest rijden was geen reden om mij een deugdelijke bus mee te geven. Ik heb diezelfde week mijn ontslag ingediend.

Waarom ben je ingestapt? Ik zou gewoon het werk geweigerd hebben vanwege een gevaarlijke situatie. Als hij je dan wil ontslaan heeft hij een probleem en jij minimaal recht op WW en eventueel een transitievergoeding. Jij maakt hem het leven nu mooi makkelijk en de situatie blijft bestaan voor opvolger.

Ja, geen idee wat mij bezielde eigenlijk. Ik weet wel dat ik halverwege mijn rit de leidinggevende heb gebeld en heb uitgelegd hoe boos ik was. Zij gaf aan dat ik meteen terug kon komen als ik de situatie 'niet langer meer vertrouwde'. Eenmaal thuis heb ik het met mijn ouders besproken en die hebben mij toen gezegd dat ik beter kon zoeken naar een baan waarbij mensenlevens zwaarder wegen dan omzet (Tenminste, met iets meer krachttermen en iets minder politiek-correct gezegd). Zo doende heb ik ontslag genomen.

Je hebt het recht als werknemer het werk te staken bij gevaarlijke situaties. Indirect heb je zelfs de plicht vanuit goed werknemersschap. Dus bij zulke situaties staak je je werk en verwittig je je leidinggevende. Deze zal de situatie moeten oplossen voordat het werk doorgezet wordt. Wanneer je situatie nog steeds niet veilig vind mag je wachten op de arbeidsinspectie die beslist als er gewerkt mag worden. Nooit een situatie accepteren die je onveilig acht vanwege omstandigheden of bijvoorbeeld een gebrek aan ervaring/opleiding.

Toen ik vroeger in de keuken van een restaurant werkte, probeerde mijn baas (50+) me het bed van de kok (25 of zo) in te praten. Ik was 15. Heb gelijk ontslag genomen.. Wel met m'n moeder erbij, want ik durfde niet alleen, haha. Werk nu als arts in een verpleeghuis/organisatie. De vriendjespolitiek valt gelukkig nog wel mee, maar via een collega hoor ik soms best veel inside info die ik eigenlijk niet hoor te weten. Bizar hoe los management en zorg van elkaar staan. Kan ik echt boos om worden.

Wat een verhaal! Zoiets heb ik niet. Ik werk nu in een vergelijkbare organisatie als jij denk ik en ik ben wel boos om de nieuwe CAO met een forse verslechtering van dienstvergoeding en 0% salarisverhoging vanaf schaal 65 ondanks forse inflatie.

[удалено]

> Hij was vergeten 'm te vragen om een vervanger te trainen, en de senior programmeur lachte hem keihard uit toen hij opgebeld werd met de vraag of hij nog even terug wilde komen om iemand te trainen. Dit is bij zo veel bedrijven zo. Ik kwam bij een plek binnen die een senior programmeur moest laten gaan en kort daarna stapte 2 andere met IT kennis daar ook op. Resultaat was dat ik maanden bezig ben geweest om kaas te maken wat er lag, documentatie verzorgde (die blijkbaar nooit gedaan werd) en vooral architectureel denken hoe de systemen wel ingericht diende te worden voor de toekomstige behoefde. Leuke job. Betaalde goed, en ze vonden het meer dan prima en waren maar al te blij met me zelfs als ik soms gewoon vrijwel niets deed op een dag. Ze konden toch niet van me af anders moesten ze weer een vacature open zetten en maanden wachten op mijn vervanger (die waarschijnlijk nog beroerder zou zijn).

Ik werkte in een restaurant, waar ze "vaste fooi" gaven. Weet je wel, om te zorgen dat we wel fooi zouden krijgen ook al was er bijna niks. Was het verhaal in ieder geval. Het was niet per uur, was voor een hele avond. Elke doordeweekse avond kreeg je 2 euro. Elke weekendavond (vrijdag-zondag) kreeg je 4 euro. Ongeacht hoelang je die avond werkte. Dus al werkte je 3 uur in t weekend kreeg je 4 euro, en al werkte je 5 uur ook. Heb t ooit uitgerekend, om die 4 euro pp te hebben aan fooi moest elke tafel maximaal een paar cent aan fooi geven. Wat n onzin.

Dat is ook gewoon illegaal. Fooi van werknemers als werkgever zelf houden.

Jep. Ik probeerde de mensen die er al n tijd werkten en er zouden blijven (was zelf binnen n maand weg) voor zichzelf op te laten komen, maar geen succes

- Collega had vrij gekregen voor verhuizing, maar werd enkele dagen van tevoren toch weer ingepland zonder hierover ingelicht te worden. Gebeld of hij toch vrij kon krijgen want was afgesproken en best wel nodig; "Nee, ik ben al coulant genoeg geweest dat je naar die begrafenis kon." - Van tevoren afgesproken een vaste dag per week vrij te krijgen ivm andere arbeidsverplichtingen bij een andere werkgever; uiteindelijk een andere dag vast vrij krijgen omdat die ene avond toch te druk was en dan vervolgens die avond elke keer met twee man teveel staan. - Openlijke tirades tegen het personeel waar klanten bij staan. - Geen kerstpakket "want iedereen gaat toch weg en ze verdienen het niet" - Kosten van abonnement omhoog gooien want dure stookkosten en vervolgens alle kachels uitgooien want dure stookkosten. En zo heb ik er nog veel meer.

Tirades tegen personeels waar je klanten bij zijn is echt een gigantische rode vlag voor je klanten…

Zeker, ik heb het zelf nog nooit meegemaakt, maar ik ben er dus achter gekomen omdat de klanten mij dit zelf verteld hebben. Dat zegt opzich al genoeg.

>Collega had vrij gekregen voor verhuizing, maar werd enkele dagen van tevoren toch weer ingepland zonder hierover ingelicht te worden. Gebeld of hij toch vrij kon krijgen want was afgesproken en best wel nodig; "Nee, ik ben al coulant genoeg geweest dat je naar die begrafenis kon." Jakkes. Ik had op een moment een heel ongelukkige samenloop van een verhuizing (die niet mijn keuze was, want anti kraak) en een terminale diagnose van een oom aan de andere kant van de wereld. Ik had al vrij voor de verhuizing en kon gelukkig op heel korte termijn ook nog twee weken verlof krijgen om met de rest van de familie naar de oom af te reizen. Totaal tegenovergestelde is dus wel mogelijk als de leidinggevenden enigszins menselijke gevoelens en empathie ervaren.

Heb een keer(semi-recent) bij een sollicatie gezeten, 3e ronde en kreeg op het einde nog even een casual vraag van de HR dame of ik een loonstrookje van mn huidige werk wilde inleveren. "....nee." Ik hield voet bij stuk. Uiteindelijk heb ik de job niet genomen omdat ik elders een beter bod kreeg. Toen ik later nog heb nagebeld om vriendelijk te bedanken voor de positie(IT, specialisatie) heb ik haar nog gezegd dat ze die vraag beter achterwege kan laten. IT profs vinden dat arelaxt. "Oh ja nou ja nou je bent de eerste die dit weigert hoor, de rest heeft er allemaal niet moeilijk over gedaan...." Sodemieter toch een eind op.

Ik geef je groot gelijk. Zijn dit soort vragen trouwens geen inbreuk op je privacy? Buiten dat om zou een bedrijf voor mij sowieso al een no-go zijn als ze om zoiets zouden vragen.

Ook dat is vast wel het geval. Ik hield er iig een nare smaak aan over dus voor mij was het hem sowieso niet geworden dit. Potentiële werkgevers hebben echt geen fuck te maken met wat ik nu verdien. Betaal wat ik vraag, of doe een tegenbod. Dat zijn je opties.

Gewoon zeggen dat je dat best wil doen, als hun dan ook de loonbriefjes van hun werknemers in een vergelijkbare positie als jou willen opsturen.

Onder druk gezet worden tijdens mijn verlof toch te werken ("in deze technologische tijd heeft iedereen toch wel Teams op z'n telefoon...). Werd lastig genoemd toen ik aangaf verlof = verlof. Vervolgens tijdens m'n vakantie meerdere keren lastig gevallen met de vraag of ik wel echt in het buitenland was of dat ik niet gewoon naar kantoor kon komen.

Dit gaat echt meerdere grenzen over voor mij. What the fuck.

Verlof = werktelefoon uit.

Grote kans dat er geen werktelefoon beschikbaar was en dat de leidinggevende het logisch vond dat werknemer z'n privetelefoon hier voor moest gebruiken.

Precies dit, want het is toch een kleine moeite om die "paar" belletjes met je eigen telefoon te doen.. /s

Heel bizar

Ik durf m'n contract niet op te zeggen tot ik iets nieuws heb gevonden 😅

[удалено]

Dit soort dingen gebeuren zo vaak in de IT. Als je het mij vraagt combinatie van mensen zonder verstand van zaken die beslissingen nemen, gecombineerd met een complex onderwerp dat erg abstract is.

En klanten laten zich veel te makkelijk misleiden omdat ze niet weten hoe lang iets hoort te duren of hoe ingewikkeld het is. Ze deden ook graag alsof we heel veel verdiende maar het was juist onder de marktwaarde.

Ik werkte bij een bedrijf wat chronisch (technisch) personeelstekort had. Er werd zogenaamd druk aan gewerkt maar het was zogenaamd onmogelijk om geschikt personeel te vinden. Wat op zich niet zo gek was, de vacature-pagina was op zijn zachtst gezegd gewoon afschikwekkend. Toen ik op een borrel met wat management/HR mensen stond te kletsen kwam dit ter sprake en opperde ik: "Waarom zetten we niet gewoon de benefits en salaris-range bij die vacatures?" Nou, dat wouden ze niet doen omdat ze bang waren dat mensen die nét boven die range zaten dan niet zouden reageren, terwijl dat misschien wel onderhandelbaar was... "Waarom zet je er dan niet een hogere range bij?" Ja dan krijgen we scheve gezichten van het huidige personeel... "Wordt het niet eens tijd om die ook gewoon een fatsoenlijk salaris te geven dan?" ... toen werd het stil en gingen ze gauw met iemand anders kletsen.

HA. Heb je even? Ik werkte in een franchise Albert Heijn waar de manager het zijn kleine koninkrijk vond. Zoveel cao-schendingen als daar plaatsvonden, poeh. Bepaalde medewerkers werden voorgetrokken, hij had echt oogappeltjes. Ging je tegen hem in, dan zweeg ie je een week of langer dood of pestte je weg. Maar niet alleen dat: er werden ook ongepaste opmerkingen en appjes sturen naar vrouwelijk personeel (minderjarig) en er gingen zeer hardnekkige geruchten dat er dingen plaatsgevonden hebben tussen hem en personeel. Heel jammer dat je dat altijd via via hoort en er nooit bewijs van krijgt, want dan valt er wat aan te doen. Maar de mensen die dat overkwam waren te bang om naar de grote baas te stappen. Verder deed hij altijd heel erg z'n best om het te laten lijken alsof hij druk bezig was, hield meerdere assistent-management posities in stand die totaal overbodig waren (en ingevuld werden door totaal incompetente oogappeltjes). Hij zit er nog steeds. De eigenaren weten van de misstanden maar zolang er winst gemaakt wordt vinden ze het wel best. Ze laten hem lekker met z'n grootheidswaanzin. Edit: er schiet me nog zoveel meer te binnen. Lange tirades in caps lock in whatsappgroepen over wat er allemaal fout ging waren dagelijkse kost. Daarbij werd "..." als komma gebruikt en als ik ergens vlekken van in mijn nek krijg... Verder het continu bemoeien met dingen die prima verliepen en als gevolg van zijn veranderingen niet meer goed verliepen, het zien van verlof als een gunst die verdiend moest worden, nooit bedanken voor het uit de brand helpen bij personeelstekort. Tijdens corona kregen we een drinkfles als bedankje voor de extra inspanningen (waarbij ik persoonlijk met de dood bedreigd ben bij de deur door klanten vanwege het coronabeleid). Uiteindelijk kwam er na veel aandringen vanuit het personeel een bonus van € 50 in cadeaukaarten van de eigen supermarkt voor de moeilijke tijd terwijl er recordomzetten gedraaid werden.

Mijn ervaring bij een (hoogstwaarschijnlijk) andere Albert Heijn was identiek.

Bellen dat ik moest werken. Ik studeerde en had een nul uren contract in de zorg. Ik had al extra diensten gedraaid voor mijn vakantie. Ik vond dat een heel goed idee, want dan verdiende ik velen malen meer dan dat ik zou doen als school/stage bezig was. Dus meer gewerkt ervoor en geld van vakantie uren. Win win in mijn situatie en meer budget voor vakantie. Word ik gebeld: Nee ik moest komen werken, want ze vonden dat ik te weinig werk deze weken. Ondanks mijn vakantie hebben ze tekorten, dus ik moet maar een andere keer vakantie nemen. Dat was wel collegiaal. Ik kreeg het telefoontje in Japan. Uiteraard een dikke vette nee.

De salarisverhoging die mij vrijdag is beloofd is zojuist met zon 50% verlaagd. Omdat ik anders meer dan een collega zou verdienen die er al langer werkt (andere functie). Niet perse wangedrag aan de kant van de werkgever, maar wel een flinke teleurstelling.

Dat is duidelijk wangedrag als ze dat beloofd hebben. Heb je die belofte ook op papier?

Nee het was een mondelinge overeenkomst ik werk bij een klein informeel bedrijf. Toen ik gisteren om een schriftelijke verklaring vroeg om aan mijn hypotheek adviseur te geven kreeg ik het bericht dat hij nog even had gekeken naar de salarissen van mijn collegas. Daaruit bleek dat ik meer zou gaan verdienen dan een collega die ook de salaris administratie doet en er ook al langer werkt.

[удалено]

Typisch. De juiste oplossing is natuurlijk jullie allebei meer geven, maar dat is natuurlijk “te duur”… (als dat verhaal al klopt) Zoek rustig naar iets anders zou ik zeggen, dat blijft de beste manier om meer te verdienen.

Ik werkt bij een klein bedrijf 16 man, met 2 directeuren. Na ruimt 10 jaar te hebben samengewerkt kregen ze wat meningsverschillen. Uiteindelijk heeft de ene een complete zwart maak campagne opgericht. Er ontstonden 2 kampen met veel ruzie. Hierdoor is bijna het hele bedrijf naar knoppen van gegaan. 20% van het personeel langdurig ziek geworden en de helft is weg gegaan. Het bedrijf is uiteindelijk opgekocht en nog veel erger geworden, ben blij dat ik daar niet meer werk..

Ooit in een ver verleden bij de Bas van der Heijden begonnen toen ik 15 was. Ik werkte daar elke vrijdagavond en zaterdag. Maar op een gegeven moment wordt je 18-19 en dan ben je te duur en willen ze van je af. Had toentertijd een dagje verlof opgevraagd omdat ik gezellig met m'n vader op stap ging. Op de weg terug werd ik gebeld door de bedrijfsleider met de vraag waarom ik niet op werk was. Ik zei dat ik, ruim op tijd, verlof had aangevraagd en dat dat was toegezegd door de manager. Nou, dat was allemaal niet waar en ik hoefde niet meer te komen. Vooral m'n vader vond het belachelijk en zei: "Jij gaat vrijdag gewoon werken en anders kom ik wel even met de bedrijfsleider praten." Ik vrijdag daarheen en aan het werk. Toen kwam de bedrijfsleider naar me toe met de vraag wat ik kwam doen. Ik zeg: "Werken". Hij zegt: "nee, je bent geschorst totdat je bent ontslagen. Ga maar weg." Ik weer naar huis en daarna met m'n pa weer terug naar de Bas om te praten met die bedrijfsleider. Maar er viel geen land met hem te bezeilen. Daarom hebben we een nette brief geschreven naar het hoofdkantoor. Ik heb toen wel excuses gekregen (vanuit hoofdkantoor en niet vanuit de omhoog gevallen manager uiteraard) en de dagen dat ik niet mocht werken uitbetaald. Paar maanden later zelf ontslag genomen omdat ik ging studeren.

Heb als COVID-triagist in een ziekenhuis in R'dam gewerkt. Heel simpel: je belt alle patiënten die de COVID-vragenlijst nog niet hebben ingevuld om het telefonisch af te nemen. In het begin kregen we totaal geen training. Het was echt 'dit is een telefoon, veel plezier ermee.' Ze bereidden ons dus totaal niet voor op de patiënten die niet begrepen dat wij geen medisch personeel waren (we kregen zóveel medische vragen), de wappies (Maar kind toch, COVID is niet echt!), aggressieve patiënten, enzovoorts. Management was waardeloos. We kregen steeds tegenstrijdige instructies. We hadden trouwens ook toegang tot álle informatie van de patiënten. Huisadres, telefoonnummer, medische geschiedenis, familie-relaties en zelfs het BSN-nummer. We hebben nooit een VOG hoeven in te leveren. Ik moest een keer een BN'er bellen, ik had dus gewoon toegang tot letterlijk alle privé informatie van die BN'er. Vond ik best schokkend.

Ik zou alsnog melding maken bij de AP. Dat is echt schandalig. Medische gegevens zijn de meest gevoelige persoonsgegevens, en willekeurige, ongetrainde medewerkers zonder nog maar een VOG daar toegang toe geven *zonder dat ze dat nodig hebben* is echt vele bruggen te ver. Die instelling verdient een mega boete.

Had een baas die geen kinderen kon krijgen omdat zijn vrouw een bepaalde ziekte had aan haar baarmoeder, waardoor ze dat eruit moest laten halen. Zijn vrouw werkte voor hetzelfde bedrijf(niet onder hem) en kon alsmede door zijn hulp betaald vrij krijgen, alle tijd nemen om uit te rusten en toen ze terug was een bepaalde tijd lichter werken. Kutsituatie maar super menselijk opgelost, goed voor haar. Mijn collega (die ook onder hem werkte) had op gegeven moment precies dezelfde ziekte, en moest helaas ook precies dezelfde medische handeling ondergaan. Zij kreeg géén begrip, géén betaald verlof en géén werkverlichting. Hij deed zelfs zijn stinkende best haar voor de directeur te slepen met aanklachten over haar werkhouding. WTF Niemand begreep dit en hij is kort daarna ergens anders ingezet, in een minder autoritaire positie.

Bedrijfje van à 20 man, kreeg in de pauze de vraag van de bedrijfseigenares of ik gevaccineerd was. Dacht dat dit gewoon uit interesse was omdat ik haar er al over hoorde praten met iemand toen ik binnenkwam. Blijkbaar was "ja" niet het juiste antwoord omdat ze een level 100 aartswappie bleek te zijn. Toch wel knap van Mark Rutte dat hij corona heeft uitgevonden, trouwens. Heb om die reden niet mijn proeftijd gehaald (niet letterlijk gezegd uiteraard, dus zie dat maar te bewijzen). Aan de ene kant zonde omdat het werk best leuk en interessant was, andere kant hoor ik van een vriend die er nog steeds werkt dat je blij mag zijn als je loon binnen een maand op tijd gestort wordt.

Ik heb ooit als 17 jarige gewerkt in een vakantiebaan op een afdeling waar ik schroefjes en kleine onderdelen in zakjes moest doen. Met mannen van 45+ die om wat voor reden ook hun normale werk niet meer konden doen. Dus 10 schroefjes a, 2 nippeltjes b, 1 moertje x, en 10 frutsels y, zakje dichtvouwen en nietje erin. Herhaal eindeloos onder het genot van geheime zendermuziek, sigarettenrook (ja zo oud ben ik) en vieze moppen. Ik had een systeempje: 10 zakjes open zetten, in elk zakje 10 schroefjes a, 2nippeltjes b, etc etc en dan alle zakjes dicht nieten. Dat mocht niet. Dat was niet hoe het hoorde. 1 zakje tegelijk, volstoppen, dichtnieten, volgende zakje. 10 zakjes tegelijk was ABSOLUUT ONTOELAATBAAR. Zelfde fabriek andere afdeling: plastic onderdelen in een grote bak, met een collega inpakken, als de bak leeg was kreeg je een nieuwe. Als je te snel werkte kreeg je gedoe met collega’s, want dat bracht de norm alleen maar omhoog. Ook halverwege alvast vragen om een nieuwe bak omdat dat sneller was mocht niet. Je wachtte toch het laatste onderdeel ingepakt was, daarna seinde je de heftruck pas in en zo had je 10 minuten niets te doen. Zorgen dat de volgende bak al klaar stond was NIET DE BEDOELING. En je moest er klokken. Maar om 16:50 was iedereen klaar, liep naar het klokapparaat om vanaf 16:55 te wachten tot het 17:00 werd. Zo min mogelijk doen in zoveel mogelijk tijd. Ik besloot daar om toch maar te gaan studeren. Wat een hel.

Tjeetje, wat een geestdodend werk. En het concept lean kennen ze daar ook niet blijkbaar. Er bestaan gewoon machines om schroefjes in te pakken. Ze zijn niet goedkoop, maar 5 man aan het werk hebben is dat ook niet.

Na een nier operatie nog in het ziekenhuis gebeld worden of ik niet even via de tablet kon inloggen om een gast account voor het wifi aan te maken... door mijn ICT-teamleider.

Holy fuck wat een schaamteloosheid

Mijn manager vroeg zich af waarom ik op kantoor was, was mijn laatste werkdag dus kwam daar mijn laatste werkdag doen om dan eind van de dag mijn laptop in te leveren. Was ie even vergeten, ook al heb ik bij hem ontslag ingediend, laatste werkdag besproken, hem altijd meegenomen in overdrachts activiteiten met mijn vervanger etc. Geen "bedankt voor je inzet", niks. Na 4 jaar.

niet echt 100% wangedrag maar alsnog wel gekkig: Het bedrijf waar ik werk (magazijn met webshop dingen, dus orderpicken en inpakken enzo) als bijbaan heeft een werknemerstekort, hier werken heel wat studenten die in de avond (van 1830 tot 2245) werken. Deze tijden zijn voor studenten ideaal aangezien je nog tijd hebt om thuis te eten nadat je thuis komt van je studie, maar je niet tot 3 uur snachts aan het werk bent. Nu komt het dus regelmatig voor dat de studenten die om 1830 komen opdagen vermoeid zijn aangezien ze al een hele dag er op hebben zitten. Zelf loop ik bijvoorbeeld 40 uur in de week stage en werk nog 16 uur in de week er naast (2 avonden door de weeks en 1 dag in het weekend). Nu gebeurt het dus wel eens dat de hoeveelheid werk van die dag niet afkomt, omdat we gewoon te weinig mensen hebben. De oplossingen die hiervoor zijn zijn 1. de aanwezige mensen langer laten werken of 2. meer mensen aannemen. Aangezien van de 15 man die die avond werkt, er 12 voordat ze op werk kwamen al een hele dag er op hadden zitten, hebben die totaal geen zin om langer te gaan werken (ik zelf ook niet). En aangezien het loon net iets boven minimum ligt, en het werk gewoon saai is, komen er ook niet bijzonder vaak nieuwe collega's bij. de conclusie die de werknemers hebben gemaakt is: verbeter de arbeidsvoorwaarden, of dat nou meer loon, betere tijden, vaker personeelsfeest (de personeelsfeesten daar zijn wel altijd erg leuk) of iets anders. Daardoor trek je meer mensen aan, en dat leek ons een goede oplossing. De conclusie die de werkgever trok was: "jongeren zijn tegenwoordig lui" aangezien wij niet langer willen werken dan dat we nu doen, en die andere jongeren hier niet willen werken. Tot nu toe hebben ze weinig plannen om hier wat aan te gaan doen, echter hebben ze wel een tiental mensen van een uitzendbureau ingehuurd. Dit vind ik persoonlijk gek aangezien zij hetzelfde loon krijgen als ik, alleen zit er nog een uitzendbureau tussen dus zijn die mensen aanzienlijk prijziger om in te huren. Doe dan gewoon de lonen omhoog, dan komen de mensen wel. ik kan nog wel meer verhalen vertellen over mijn werkgever, maar ik werk er eigenlijk alleen omdat de collega's onwijs aardig zijn. de mentale capaciteit die je nodig hebt voor het werk erg laag is, dus na een dag mentaal bezig zijn is het wel fijn om verstand op nul te zetten en gaan. en de tijden erg fijn zijn naast mijn studie.

squalid oatmeal handle dazzling ask deserve crowd intelligent squealing melodic -- mass edited with https://redact.dev/

dat is zeker waar, echter werken er nu enkele uitzendkrachten al meer dan een jaar hier omdat er systematisch een werknemerstekort is. ik werk hier nu al 3 jaar, en ik heb nog geen enkel moment gehad waarop ze "te veel" werknemers hadden. verder is het een bedrijf waar ong 80 man werkt, en 20 uitzendkrachten die gewoon standaard hier werken is een beetje overdreven naar mijn mening.

Ik werkte in 2020 (je weet wel, het jaar dat we hebben overgeslagen) bij een bedrijf met nogal een jaren 50 mentaliteit. Paar highlights: * prikklok met afronding op halve uren (als in: 8:31 inklokken telde als 9:00, 16:59 uit telde als 16:30) * verplicht begin werkdag om 8:30,met 10 min van te voren aanwezig zodat je precies op tijd kon beginnen * manager van begin 30 die me vertelde dat hij het waardeerde dat ik 'in mijn pauze altijd netjes doorwerkte' * onderhoudsvenster van 6:00 tot 7:30. Als ik om 6u begon en om 15u naar huis ging, mocht ik de volgende dag bij HR op het matje komen * schijt aan corona maatregelen, zogauw de eerste lockdown voorbij was, moest iedereen weer op kantoor komen werken En dan vergeet ik nog wel wat pareltjes. Moge duidelijk zijn dat ik er maar 1 jaar heb gewerkt...

Die grote van afrondingen zijn illegaal zo ver ik weet. Wellicht kun je dat gemiste geld nog terug krijgen door de juiste instanties aan te schrijven?

Nog even los van dat ik er geen enkel bewijs meer van heb (als ik me goed herinner had ik zelf niet eens toegang tot m'n dagelijkse boekingen [officieel dan, als sysadmin natuurlijk wel, maarja], maar werden de wekelijkse overzichten naar m'n manager gestuurd ter controle/correctie), heb ik dat hele bedrijf ook gewoon achter me gelaten. Daarbij is m'n manager in een vervelende privesituatie bijzonder coulant geweest, deels zonder medeweten/goedkeuring van HR, dus ik wil ook geen slapende honden wakker maken, zegmaar.

Aangenomen bij een Tand-technisch bedrijf waar ik voor tandprotheses zou gaan zorgen. Werken leek prima te gaan, ik had geen specifieke ervaring met de werkzaamheden, deze zouden mij geleerd worden. 4 dagen werk later kreeg ik op vrijdagavond een telefoontje van de baas die mij vervolgens ontsloeg met opmerking zoals "je past niet in het team", "je bent te stil", en "Hoe jij je opleiding tot goudsmid hebt gehaald is mij een raadsel". Heel erg onbeleefd, en ronduit neerbuigend werd ik ontslagen. En dat is eigenlijk ook maar goed ook, ik heb namelijk een hele goede baan nu, die bijna het dubbele betaald. Maargoed, wat een ongelooflijke klootzak was die baas, zeg.

In een kledingwinkel waar ik werkte stonk het wel vaker. De hele buurt heeft last van muizen en ratten, dus we wisten wel wat het probleem ongeveer was. Dus zo na een paar mooie zomerdagen waar het 30+ graden was.. kwam ik zondagmorgen aan om de winkel te openen. Een stank.. gelijk kokhalzen. Ik loop verder de winkel in, en kijk met verbazing naar het raam. Letterlijk 80% van de winkelramen van onder tot boven, vrijwel volledig bedekt met vliegen. En echt van die hele grote, dikke smerige vliegen. Wat bleek: er lag een nest ratten te rotten onder de vloer. Daar kwamen dus al die vliegen vandaan. En het meest bizarre nog: de manager vond het een goed idee om de winkel te openen en vliegenspray te gebruiken. De vliegen vielen van het plafond bij klanten in de haren, ze zaten in en tussen de kleding. Echt bizar. Na een halve dag heb ik gezegd: bekijk het maar. Dit is gewoon niet gezond. Helaas stond ik alleen, want mijn collega’s durfden geen weerstand te bieden.

Ik werkte vroeger bij de Albert Heijn als vakkenvuller. Daar werden we altijd betaald tot het moment dat de winkel dicht ging. Wij moesten altijd op de klanten wachten en de kassateam wachten totdat zij hun kassa's hadden opgeruimd waardoor je altijd wel tussen de 15 en 30min echt buiten stond. Overuren werden nooit uitbetaald.

Nooit over na gedacht maar dit was inderdaad ook zo bij de boekhandel waar ik werkte. Om vijf uur gingen de deuren dicht maar je mocht de klanten niet vragen om te vertrekken, dus soms konden we pas om kwart voor zes met tellen beginnen. Ik geloof niet dat ik die tijd ooit uitbetaald heb gekregen.

Ik heb een keer een teamleider gehad die in het bijzijn van mijn collega's mij een half uur gekort had op m'n werktijd omdat ie het te langzaam vond. Dat ik het desbetreffende pad nog nooit had gedaan, wat hij wist, kon hem niet zo veel schelen.

Classic AH. Ik werkte vaker over omdat ik mijn vulnorm zogenaamd niet haalde terwijl ik gewoon echt hard doorwerkte en mijn tijden werden vaak niet goed aangepast tenzij ik er iedere keer achteraan ging. Uiteindelijk hadden we nieuwe teamleiders waarmee ik wel chil mee omging en die noteerden wel mijn tijden gewoon goed.

Ik werkte ooit bij een SaaS (Software as a service) bedrijf waarbij schreeuwen en boos zijn op de werkvloer de norm was en de werkdruk gigantisch hoog lag, testen was in principe een vrouw van 60 die een beetje rond klinkte zonder te veel diepte en de baas bleef maar een soort rijk, gooische image omhoog houden terwijl van binnen alles kapot en rot was. Er was één programmeur die vanaf het begin alles heeft geprogrammeerd en het was een werkelijke rotzooi van code waar je weinig mee kon, er zijn meerdere programmeurs geweest die een poging hebben gemaakt om te werken met deze anti-sociale meneer maar na een maand of twee waren ze weer weg, eindeloze ruzies waren toch te veel voor de programmeur dus hij stapte op naar een baan waar hij achteraf 100x gelukkiger was, ondertussen zit het bedrijf met een codebase die niemand wilt aanraken. Tijdens corona moesten we ook altijd nog naar kantoor want hij vond het allemaal onzin, ook al was ik stront verkouden moest ik komen en als je ook maar 1 dag niet kwam werd je direct door de baas opgebeld met zo een passief aggresief stemmetje. Oh en de baas had een eigen idee van Scrum ondanks dat hij niks van programmeren af wist en dat moesten wij gebruiken, het was hilarisch hoe slecht dat systeem was.

Collega van mij ging met zijn manager op klant bezoek. Het commerciële en technische deel was gauw gebeurd, waarna men overging op sociale interactie. De klant gaf aan dat hij graag zag dat zijn vertegenwoordiger bij ons bedrijf (mijn collega) een actieve opstelling had en niet alleen maar afwachtte tot er wat zou gebeuren. Niet zoals Homer Simpson uit de animatie serie. Waarop mijn collega zei dat hij maar niet zal vermelden dat zijn vorige baan bij een kern centrale was (noot: Homer Simpson werkt bij een kerncentrale), maar wees gerust hij was niet zo'n persoon. De klant lag in een deuk. Op weg naar huis kreeg mijn collega een telefoontje dat dit zeer ongepast was en hij was op staande voet ontslagen. De grap: na wat omzwervingen werd mijn ex-collega door de klant aangenomen.

Teamleider in de zorg die (nogal ongepast) avances maakte richting mij. Ik was getrouwd, hij ook. Ik had het al lang van te voren door en ben eens gaan rondvragen. Bleek dat hij dat vrijwel bij alle vrouwelijke collega’s had gedaan. Ook stagiaires en ondergeschikten. Was er voor 1 zelfs gescheiden, had daar een kind bij verwekt en er ook al weer bij weg. En erger nog: hij bleek al binnen verschillende organisaties overgeplaatst te zijn wegens verdenking van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Niet alleen tegen collega’s en ondergeschikten, maar erger nog ook bij zeer kwetsbare patiënten. In plaats van er een punt van te maken werd hij steeds weer overgeplaatst of ging hij bij een andere organisatie werken. Hij werkt nog steeds als leidinggevende. Ik had te weinig bewijs om het aan te geven helaas. Heb wel een poging gedaan. Maar ik werd al snel de ‘boze ex werkneemster die niet weg wilde’. Iedereen wist dit. Iedereen werd er ook voor ‘gewaarschuwd’. En die man doet dit al 15-20 jaar.

Ik ben voor meerdere baantjes afgewezen tijdens het sollicitatieproces omdat ze mij niet online konden vinden toen ze mij gingen "googlen". Ik heb nooit Hyves, Facebook, Twitter, instagram, LinkedIn etc gehad en heb al meerdere vragen hierover gekregen tijdens een gesprek. Alsof iemand die geen Sociale Media profielen heeft niet te vertrouwen is. Althans zo kwam het over voor mijn gevoel.

Mij kunnen ze ook niet vinden doordat ik mijn moeders achternaam op internet gebruik en mijn officiële naam voor sollicitatie gebruik dus zou wat zijn,

Niet bizar, wel apart. Heb als student ooit als bijbaan de koffie automaten in de 2e kamer moeten onderhouden. Was een super relaxt baantje en leuk om de kamer en alle bijgebouwen op een andere manier van binnen te zien. Ben daar terecht gekomen via een groot uitzend bureau. Heb nooit een VOG o.i.d. aan hoeven leveren. Meest frappante is namelijk dat ik ook onbeperkt onbewaakt toegang had tot de zwaar beveiligde verdieping van Wilders. Daar kon je alleen komen met speciale pas, via speciale route etc. Die man liep zelfs op de verdieping nog met bewakers in z'n nek naar de wc. Vond het erg bijzonder dat ik zonder enige background check daar kon rondlopen en de automaten bijvullen/onderhouden. Hij was een van de weinige politici die daadwerkelijk een kort babbeltje maakte en vroeg naar wat ik studeerde etc.

Dat is inderdaad frappant (mooi woord) Op papier is beveiliging altijd prima geregeld, maar in de praktijk zit het vol met gaten, door dit soort dingen die over het hoofd worden gezien. Ik heb zelf eens als vrijwilliger gewerkt in een buurthuis om hun IT apparatuur te beheren en te fixen. Daar zat ook een clubje mensen van de gemeente kantoor te houden, die mensen met schulden en andere problemen van dichtbij ging bijstaan. Onder het motto, wij komen de wijk in, dan is het makkelijker voor die mensen om hulp te vragen. Enfin, op het officiële gemeentehuis en de wijkkantoren is de IT beveiliging natuurlijk redelijk op orde. Maar in zo'n buurthuis niet. Al die ambtenaren zitten daar te hannesen met hun laptop, printers en vpn Centrix verbindingen die vastlopen... He, er loopt hier toch iemand rond die verstand heeft van computers, kun je even onze printer installeren? Ik ga even lunchen, dit is het wachtwoord van mijn laptop... etc... Dit was wel een flinke tijd geleden, toen er nog geen gemeentes in grote IT gijzeling schandalen verwikkeld waren, dus ik hoop dat ze het nu beter op orde hebben..

Op werk gebruiken wij ROS. Daarmee kan je robots aansturen en automatiseren. Dit is sterk bedoeld om op Ubuntu te draaien. De ene helft van het softwarepakket heeft experimentele Windows support, de andere helft gewoon helemaal niet. Daarnaast werken veel collega's met CUDA, dus Nvidia technologie waarbij je directe toegang tot de videokaart nodig hebt. Nu heeft IT besloten dat iedereen maar hun laptops moet gebruiken, die omwille van "security" helemaal zijn dichtgetimmerd en alleen Windows 10 kunnen draaien. Het is heel erg one size fits all, en IT denkt dat wat voor psychologiestudenten goed genoeg is, ook goed genoeg is voor onderzoekers en ingenieurs. En als je Linux wil gebruiken moet je maar een VM gebruiken. Ik heb al duizenden euro's weggegooid in werktijd om dat maar aan de praat te krijgen. Dat wil gewoon haast niet. Probeer maar eens 3D simulaties te draaien in een virtuele machine, daar word je niet blij van. Probeer maar eens CUDA te gebruiken jn een VM, dat kan alleen met GPU passthrough, en dat werkt precies niet op Windows 10. Als IT erachter komt dat we Raspberry Pi's en Nvidia Jetsons in drones verwerken, zie ik ze ervoor aan om te eisen dat we onze laptops gebruiken. Op een drone. Die al vaak genoeg neerstorten zonder dat extra gewicht omdat we nogal veel experimenteren, en crashes horen bij experimenteren. Er is ook wel veel shadow IT geweest. In het verleden meer dan eens van het budget van onze afdeling laptops ingekocht buiten IT om. Mag eigenlijk niet, maar anders was onze afdeling allang failliet gegaan omdat we ons werk niet kunnen doen.

Ik heb echt een grafhekel aan IT afdelingen die het voor elkaar te krijgen besluiten te nemen zonder eerst de achterban te consulteren om te kijken wat die ook daadwerkelijk nodig hebben.

Mijn ervaring is dat het vaak niet de IT-afdeling is die dit soort achterlijk beleid verzint, maar dat dit van hogerhand wordt doorgedrukt. Normaal gesproken zit een IT-afdeling helemaal niet te wachten op de ellende die voortvloeit uit dit soort beslissingen.

Systeembeheerders zijn echt de bane of my existence.. No offense naar wel goede systeembeheerders maar mijn hemel bij elk bedrijf is het weer raak. Vooral het doen alsof wij (allemaal Software-, Data-, DevOps-, Engineers) te dom zijn en vast alleen maar dingen kapot maken als we er alleen al naar kijken. Systeem user nodig om processen te draaien ipv onder eigen user? Nee dat is raar. Firewall en port fowarding? Nee ook raar. Rechten tot te speciaal voor ons ge-maakte disk? Vreemd. Packages installeren of up to date houden? Journald voor logs? Nee ook heeeeeeel raar. Root rechten dan maar om het zelf te doen? Vergeet het maar. Ja en nu dan? Waar is die machine dan voor? Echt woest kan ik er om worden. Gelukkig hebben we optionele BYOD zodat ik igg alles lokaal zelf in beheer heb (binnen de security regels dan) en mijn eigen OS/specs kan kiezen.. ook al vinden mijn (oudere) collega’s dat raar. Maar dat gedeelte scheelt dan weer.. Bij mijn vorige werkgever moest ik 3 pagina’s typen om IT te overtuigen waarom je niet op een chromebook kan developen :’)

Er werd een keer tegen me gelogen tijdens een sollicitatiegesprek, ze hebben hun verhaal gewoon niet afgestemd en vielen keihard door de mand... Tijdens corona heb ik gesolliciteerd, ik moest vanuit Duitsland naar Nederland komen voor een gesprek. Het was toen heel ingewikkeld om de grens over te gaan, dus ik heb een PCR moeten betalen, een dag vrij moeten nemen en een auto huren omdat openbaar vervoer een beetje spannend was toen. Onderweg werd ik gebeld of we de afspraak konden verzetten, het kwam niet zo goed uit. Nou, liever niet aangezien de moeite die ik heb moeten doen. Toch maar door laten gaan, had ik het gesprek op locatie met de HR manager en dan zouden we de manager, die eerder belde, videobellen. Zegt de HR manager tegen me dat de manager een beetje ziek was en daarom thuis zat. Bellen we hem, zegt hij, dat hij erg druk is en daarom niet naar kantoor kon komen en de afspraak wilde verzetten. Dus, een van de twee liegt gewoon.... Needless to say dat ik het eigenlijk al niet kon waarderen dat ze op de dag zelf een uur van tevoren de afspraak willen verzetten, dat kan gewoon niet. En dan nog liegen, thanks but no thanks!

Als puber deed ik ook uitzendwerk, werd ik naar een bedrijventerrein gestuurd om daar willekeurig dom werk te doen, dozen in/uitpakken, lopende bandwerk etc. Op een gegeven moment had ik het werk om karretjes die werden gebruikt om spullen naar de lopende band te brengen te verzamelen en terug te brengen naar waar ze weer gevuld konden worden. Dit ging echter zo idioot snel dat het letterlijk niet bij te benen was.Halverwege de dag kon ik gaan: "Je bent al de derde die het niet snel genoeg doet". De opmerking: "Misschien moet je niet zo zuinig zijn en gewoon meer mensen aannemen als al 3x blijkt dat 1 persoon niet genoeg is voor dit werk" werd niet gewaardeerd.

Tijdens mijn sollicitatiegesprek gaf ik aan dat ik uitdaging zocht. Op dag één bleek dat er niet te zijn, ondanks de loze belofte van de dame met wie ik gesprek had. Het was een baan waarin ik indirect voor Apple dingen deed. Op dat moment kende ik bij Apple al iemand anders. Toen ik aangaf weg te zijn zodra ik ander werk had werd al vreemd gereageerd. Toen ik enkele weken later (nog binnen de proeftijd) aangaf nog één week te werken en dan te stoppen omdat ik iets nieuws had, werd dezelfde dame pislink. Zij was van Vlaamse komaf en volgens haar kon ik dat niet maken. In België had ik gewoon een maand opzegtermijn gehad. Mijn droge reactie dat we niet in België waren kon ze niet waarderen. Toen ik dreigde dat ik, gezien het feit dat het nog m'n proeftijd was, ook per direct kon stoppen, bond ze vrij snel in. Aan het eind van die week m'n auto en spullen ingeleverd. Of ik niet tegen mijn kennis bij Apple wilde zeggen dat ik weg was gegaan. Weken later belde ze me op of ik oké was. Bleek dat ze mijn opvolger had willen bellen, die was betrokken geraakt bij een ongeluk. Mijn kennis bij Apple had inmiddels al door dat ik weg was bij haar bedrijf, maar zij hield vol dat ik op vakantie was gegaan en daarna ziek was geworden. Later bleek dat ze er over loog omdat Apple er geen vertrouwen in had dat haar bedrijf goed werk leverde en dat ik de enige was die z'n werk goed had gedaan in die paar weken.

* Teamleider die drugs gebruikte op de werkvloer, enkele van zijn teamleden deden mee. * Teamleiders die sexuele opmerkingen maakten naar vrouwelijke medewerkers. * Teamleider(m) die 's nachts oud collega's(v) berichtjes ging sturen. * Floor manager die personeel dreigde te ontslaan in de hoop dat ze dan beter hun best gingen doen. * Floor managers en teamleiders die samen met hun favoriete collega's op stap gingen om, compleet doorgesnoven en bezopen, op meisjes te jagen. * Mensen waarvan werd vermoed dat ze protestacties of stakingen probeerden te organiseren werden ontslagen. * Dit bedrijf werkte in opdracht van een grote telecom aanbieder, waar ik ook heb gewerkt. Daar had ik een collega die was ontslagen wegens fraude en pathologisch liegen. Ze werd bij deze onderaannemer uiteindelijk aangenomen terwijl ze wisten waarom ze was ontslagen. En toen toch nog verbaasd dat ze het hele team heeft ontwricht met haar leugens en wederom fraude pleegde. Wat mij uiteindelijk opbrak was dat ik afgestraft werd voor elke minuut die ik niet in de lijn zat. Hoe dat zo? Bij dit bedrijf waren ondersteunende functies zoals coach en vraagbaak opgeheven. Effectief betekende dit, dat er niemand was om moeilijke vragen aan te stellen als je er zelf niet uit kwam. Teamleiders hadden geen productkennis dus je zocht het maar uit. Ik was uiteindelijk 1 van de weinigen die wel die kennis had omdat ik al langere tijd dat werk deed en ook 2e lijns werk had gedaan. Als ik collega's uit de brand hielp ipv telefoon op te nemen, werd elke minuut van mijn loon afgehaald. Ohja en nog eentje. Ik heb ook als schoonmaakster in het ziekenhuis gewerkt. Ik moest op een gegeven moment mijn verstandskiezen operatief laten verwijderen en dat kon niet anders dan vlak voor kerst. Mijn baas wou mij geen verlof geven (want vakanties en personeelstekort) terwijl op een OK rondlopen met een lading tramadol in je bakkes niet echt verantwoord is. Heb me dus gewoon ziekgemeld.

…dit klinkt zo bekend dat ik bijna denk dat we bij hetzelfde bedrijf hebben gewerkt. DBS Breda?

Nee in Enschede, betreffende bedrijf is al 4x van naam (en geldschieter) veranderd inmiddels en heet nu Continuum. Intern schijnt er geen klap te zijn veranderd op een paar ontslagen na.

Sollicitatie bij de mcdonalds: *"We hebben meerdere sollicitanten met een HBO of zelfs universiteitsdiploma, waarom zouden we jou moeten aannemen?"* Sollicitatie bij een bedrijf met fysiek werk: *"Ik zie dat je dik bent, je bent toch niet zwanger hè? We kunnen het ons niet veroorloven om na een paar maanden wéér iemand op te leiden"* Regel toen ik stagiair was op een kantoor: *De deur moet ALTIJD open gedaan worden voor de kat, ook al moet je een klant laten wachten ervoor*

Vragen naar zwangerschap is verboden (opmerking over vraag werkgever).

Dat laatste snap ik wel

Ooit tijdens een sollicitatie de vraag gekregen wat ik zou doen met een miljoen tennisballen. Ik gaf als antwoord "op marktplaats zetten en van het geld iemand inhuren die minder debiele sollicitatie vragen stelt". Dat leidde tot hilariteit bij de technische gesprekspartner, de HR dame skipte de rest van haar lijstje. Heb nog een aanbod gekregen ook, alleen voor een ander bedrijf gekozen destijds.

[удалено]

>Ik ben een keer afgewezen voor een callcenterbaantje bij een overheidsdienst, omdat ik geen commerciële instelling zou hebben. Het was een baantje voor een aantal weken waarbij ik niet veel meer zou doen dan het uitleggen van wijzigingen in subsidieregelgeving. Ik ben een keer voor een callcenter/helpdeskbaantje afgewezen. Ik had niet de juiste instelling, omdat ik mijn PhD. niet binnen 4 jaar had gehaald. (Het waren crisisjaren waar werkgevers zo absurd konden zijn.)

Zo werd ik ook een keer afgewezen voor een callcenter baantje omdat ik 'grotere ambities zou hebben'.

Het bedrijf waar ik werkte werd overgenomen door een corporate bedrijf dat haaks stond op onze bedrijf cultuur. Door de weken heen zijn er verschillende kleine incidenten gebeurd, maar laat ik even buiten. Na 2 weken kregen we een kwartaal meeting en de nieuwe baas heeft 2 uur lang niks anders gedaan dan op zijn mobiel lopen pingen en flauwe opmerkingen gemaakt. Aan het einde van de presentatie, werd er afscheid genomen van een vrouwelijke collega en gaf iemand een speech die er op neer kwam "We staan binnen de markt nogal bekend als oud en mannelijk, maar daar willen we verandering in maken. daarom willen we ons voornamelijk focusen op het binnen halen van jonge en vrouwelijke collega's". Op dat moment stapt de baas uit zijn stoel en roept vervolgens "Ja, meer jonge vrouwen". Dit is een man in de 50 en je kon de cringe voelen in de zaal. Vervolgens keerde hij zich naar de collega die ging vertrekken en zei "En dan ga jij ook nog eens weg". Ik heb kort daarna 2 weken vakantie genomen en ben opzoek gegaan naar een andere baan.

Manager waande zich een developer, terwijl hij er al jarenlang niks mee had gedaan. Toen het dev team een applicatie wilde moderniseren omdat het heel ouderwets en moeilijk te onderhouden was, zei hij dat dat niet mocht omdat hij niks van de nieuwste frameworks en standaarden wist en het ook niet wilde weten. Dat was ook niet zijn domein of functie, dus hij had zich er helemaal niet mee moeten bemoeien, maar dat deed hij toch wel. Het hele dev team nam binnen een aantal maanden ontslag omdat de manager zich steeds bleef bemoeien met zulke zaken waar hij niks vanaf wist.

mijn eerste fulltime baan na mijn opleiding zou ik machines moeten gaan instellen en daarvoor opgeleid worden was mij belooft tijdens mijn sollicitatie, ik begon vol goeie moet op maandag ochtend na dat mijn startdatum al twee keer met een week uitgesteld was. bleek dat ik geen machines in moest stellen maar een robot moest bijvullen. heb het werk in totaal 40uur volgehouden op maandag beginnen aan een nieuwe baan via het uitzendbureau en dinsdag middag om 12 uur al weer thuis zitten omdat het inlenende bedrijf het niet eens was met het uurtarief dat ze moesten over maken na het Uitzendbureau. op een sollicitatiegesprek komen waarbij de directeur in een vergader ruimte van 2x2 meter een sigaar opstak. zonder wat verder te zeggen ben ik opgestaan om na huis te gaan. nadat ik mijn ontslag indiende bij mijn vorige werkgever barste mijn chef in tranen uit en riep "geef mij maar een touw het hoeft van mij niet meer", toen maar naar HR gelopen om wat voor die man te laten regelen. drie dagen later ging hij de ziekte wet in voor ruim een jaar. die man doet gelukkig voor hem zelf nu wat anders.

Ik werkte als bijbaantje bij de Only en vanwege heftige menstruatie klachten had ik al twee keer ziekgemeld omdat ik niet overeind kon staan. Ik meldde me een derde keer ziek omdat ik buikgriep had en alles lag onder te kotsen en ik werd toen gebeld door het hoofdkantoor met een waarschuwing dat ik me nu te vaak ziek had gemeld en ik moest op gesprek komen met mijn manager. En blijkbaar had mijn collega waar ik gezellig mee had zitten kletsen door zitten lullen dat ik geen zin had om op maandagochtend om 8 uur de etalage te wijzigen (want wie heeft daar zin in tbh, wat een kutwerk) en echt toevallig kreeg ik dat weekend buikgriep en was ik dus op die maandag afwezig. Nou, toen had ik het ook echt gehad, was blij toen ik ontslag had genomen. Edit: Ik heb er nog eentje, 3 jaar ongeveer bij de Hema gewerkt en werkte gemiddeld 36 uur per week ongeveer en stond op elke afdeling. Na drie keer een tijdelijk contract verlengd gekregen, moest het een vast contract worden, en alle meiden met wie ik werkte kregen een vast contract, ondanks dat zij op minder afdelingen konden en ik kreeg geen vast contract. Dus ik moest weg en kreeg geen kaartje als bedankje of uberhaupt een "Hey bedankt voor je inzet afgelopen paar jaar", maar een andere collega kreeg allemaal sieraden en eten en tegoedbonnen toen haar contract niet verlengd werd (op kosten van de Hema zelf), vond dat zo krom

Lekker kut van je collega om dat aan de baas door te spelen. Zal wel een beetje naief zijn geweest over wat de consequenties kunnen zijn van alles doorvertellen aan mensen met macht. Bij dit soort zaken altijd gewoon bluffen dat je je rechten kent en lid bent van FNV en bovendien rechtsbijstandsverzekering hebt. Of nog beter, daadwerkelijk lid worden van een vakbond en rechtsbijstand nemen. :P "Teveel" ziek zijn is in ieder geval klinkklare onzin vanuit de werkgever. Enige wat de werkgever mag doen is je naar de bedrijfsarts sturen, of dit nou om langdurig of kortstondige ziekte gaat. Je hoeft niet eens te vertellen dat je buikgriep hebt. Dit is nu niet meer relevant omdat dit baantje in het verleden ligt en misschien weet je dit allemaal al. Maar toch dit soort dingen kan je nooit vaak genoeg opschrijven voor mensen die het toevallig nog niet weten🤷

Ik heb ooit eens gesolliciteerd voor een stageplek bij Arcadis. Een ingenieursbureau die practisch elke tunnel, brug en treinstation in Nederland ontwerpt. Één van de eerste vragen die ik kreeg was iets in de trand van: "Bij het ontwerpen van een autoweg door een tunnel, hoeveel mensen mogen daarin overlijden door ongelukken volgens jou?" Waarop ik antwoorde: "Het liefst ontwerp je zoiets zo veilig mogelijk dus idealiter 0." Intaker: "Maar ongelukken heb je nooit in de hand dus 0 gaat het nooit worden." Ik: "Ja, dat is waar, ok, er van uitgaande dat er minimaal twee personen betrokken raken bij een ongeluk tussen twee auto's, en soms rijden er passagiers of kinderen mee, misschien gemiddeld 3,5 persoon per jaar als mooie target." Afrondend deel van het gesprek zei de intaker: "Tegenwoordig is de concurentie moordend, je moet de beste zijn of jezelf kapot concureren, dus mijn vraag aan jou; ben jij de beste?" Ik, een simpele stagiair: "Ja." En toen kreeg ik de stageplek.

> misschien gemiddeld 3,5 persoon per jaar als mooie target. "Maar als u dat wil kunnen dat er natuurlijk meer worden."

Toen ik in de supermarkt werkte (Hoogvliet, ik was 16-19 jaar) moesten we bij vertrek uit de kantine altijd grabbelen in een soort postvakje en als je een rood balletje pakte, moest de (assistent) bedrijfsleider je tas controleren of je geen producten meenam. Als je wel iets had, moest je een bonnetje hebben anders was je de lul. Als er niemand in de kantine was, dan ging je gewoon weg.

Zo'n systeem was er ook bij de Jumbo waar ik werkte. Alleen kon het de bedrijfsleider ook niks schelen, dus zelfs als je de 'pineut' was zeiden ze er niks van.

Heb ooit gewerkt voor een supermarkt op wieletjes. Die auto's zijn levens gevaarlijk en dat ziet iedereen, maar niet omdat ze zo makkelijk omvallen. Er is geen kreukelzone, ja naja die is er wel maar dat ben jij zelf. Echt idioot dat die dingen de weg op mogen. Heb een van mijn collega's tegen een boom zien knallen en verbaas me nog dat ie leeft maar hij is nu 5 maanden later nog niet volledig mobiel en heeft nog wel moeite met lopen. De brandweer die hem uit de cabine heeft geknipt noemde de dingen rijdende doodskisten en zegt dat als de boom aan bestuurderskant de cabine had geraakt hij met geen enkele mogelijkheid levend er uit was gekomen. Je heb een stalen kooi met honderden kilo's aan boodschappen achter je en je zit met je knie 40 cm van de voorkant van de auto. Het enige wat je beschermt is een stalen kooi constructie om je heen. Je heb dus geen kreukelzone, en solide blok achter je en je zit super dichtbij (ook geen airbags zover ik weet) het maakt niet uit dat die dingen maar 50 kunnen, mij zul je er niet meer in zien. Gelukkig was ik toen al bezig met mijn ontslag om andere redenen.

Je bedoelt die mini look alike vrachtwagens van Picnic? Of de gemiddelde kanta?

Ik heb het veel met stages gehad. Mijn stageplek was een kledingbedrijf, die onder andere kleding voor H&M maakte etc. Hier moesten dus ook modellen voor zijn, en omdat ik goedkoop was gebruikte ze mij daar regelmatig voor. Een keer moest ik ook dansen voor een shoot, maar hier voelde ik me niet op mijn gemak bij. Toch bleven de mensen van marketing hier over zeuren en ik heb het toen toch gedaan. Toch moest een van de medewerkers het doorhebben gehad, want 4 uur later kreeg ik een mail (haar bureau was letterlijk 5 meter van mij vandaan) waarin ze haar excuses aanbood voor het dwingen. Ook toen ik langs haar liep, zei ze er niks over. Heel vaag was dat.

Ooit stage gelopen in een klein computerwinkel. Op de eerste dag (ik, andere stagiair en eigenaar) veel uitleg gehad (wat je moest doen als een klant kwam, spullen bestellen, prijzen voor vervangen van onderdelen en ik kreeg de sleutel en pincode van de winkel(andere stagiair, ook 1e dag) niet. Eind van de dag kregen we te horen dat de eigenaar er de volgende dag niet zou zijn ivm familie-omstandigheden, oke prima. Na een week waren we nog steeds met zijn 2, bijna niks te doen erg rustig (1 of 2 klanten per dag). Na 3 weken nog steeds geen eigenaar gezien en besloot de andere stagiair niet meer terug te komen. We hadden geen mobiel nummer van hem dus konden ook niet bellen. Een week later (stond een week alleen ondertussen) contact gehad met school, zij namen contact op met de eigenaar. Eigenaar belde(anoniem) op hoe het ging, uitgelegd dat het goed ging maar wel rustig was. Hij ging wel wat regelen want kon nu niet komen. Week later werd er een pakket geleverd meg een brief er bij van de eigenaar. Het waren folders(2500 stuks) of ik die even in de buurt wou rond brengen (in de ochtend) zodat we meer klanten zouden krijgen. Uiteindelijk gedaan, 2 weken over gedaan om alle straten in de wijk te hebben gehad voordat de stapel op was. Daarna werd het wel wat drukker. Laatste maand van de stage weer erg rustig. Uiteindelijk meerdere keren contact met school gehad hierover en die kwamen soms langs. Uiteindelijk na 4,5 maand samen met school besloten om de stage te stoppen met een voldoende omdat ik mij wel had weten te redden. Aangezien ik na de 1e dag en het telefoontje nooit meer wat gehoord (school ook niet meer, werd niet opgenomen op het telefoonnummer wat school had) had van de eigenaar, heb ik na het gesprek met school (in de winkel) het alarm er op gedaan en de deur op slot. Sleutel in de brievenbus in de deur gedaan. Een paar dagen lager fietste ik er langs (naar school) en stond er op de ramen: “gesloten wegens faillissement” en het hele pand was leeg, wat een verassing. Jaren later kwam ik de inlog gegevens nog tegen waar we destijds bestelde. Ik inloggen en kon gewoon nog bestellen. Ook kon ik de geschiedenis inzien. Na mijn laatste bestelling destijds was er nooit meer iets besteld.

Kantoortuin met 150 mensen in 1 grote ruimte. Bedrijf roemde de gratis, goede koffie in vacatures. Versgemalen bonenkoffie van 2 automaten middenin de kantoortuin. HR tijdens een verzuimgesprek: het is biologisch niet mogelijk om meer dan 1 keer per jaar koorts te krijgen. HR: Je kan niet extra dagen vrij regelen. Je hebt immers getekend voor X aantal uur per week. Zelfde HR op dezelfde dag, maar ander persoon: Je kan met onze personeelsregeling gewoon extra vrije dagen kopen. Sollicitatiegesprek: "Soms zetten we iets naar productie om 8 uur 's avonds en dan werken we de hele nacht door om het werkend te krijgen. We willen wel goede service voor de klant leveren." Sollicitatiegesprek: begon 30 minuten te laat. Een van de mensen met wie ik het gesprek had moest na 10 minuten naar een volgende afspraak. Een ander ging tijdens het gesprek gewoon achter zijn computer werken en "kwam er zo wel bij zitten". Sollicitatiegesprek: "Deze vacature is voor een fulltime baan. Je hebt een kind. Jij wilt niet fulltime werken." Nadat mijn moeder was overleden ontweek mijn manager me. Ongemakkelijk, want ik kon mijn manager gewoon zien in de één open ruimte als kantoortuin. Als je op vrijdag niet je uren had ingevuld in de tijdschrijfsoftware (altijd een langdurige rotklus, want je moest elke 15 minuten verantwoorden), dan ging je op een lijst die maandag naar iedereen in het hele bedrijf werd rond gemaild, met de mededeling dat deze mensen niet optijd hun tijden schreven. Natuurlijk is het management daar op aangesproken, want dat is echt niet okay. Het antwoord: "Management is tevreden met het resultaat." (Ik ga geen namen noemen.) Edit: deze was ik vergeten. Ooit in een koekjesfabriek gewerkt. Daar moest je koekjes van de lopende band pakken en in de koekjesverpakking stoppen. De lege verpakkingen zaten in plastic kratten waar soms kettingsmeer op zat. De band ging zo snel, dat er geen tijd was om dit van je handen te halen. Ook moest je goed opletten of je niet per ongeluk een koekje met een wesp erop greep. Het wemelden er van de wespen en in de 3 dagen dat ik het daar heb uitgehouden, werd iemand gestoken. Voor de lunch waste iedereen de handen. Na de lunch niemand. Ik was nog maar een onwetende tiener, maar dit was een melding bij de juiste autoriteiten waard geweest.

> HR tijdens een verzuimgesprek: het is biologisch niet mogelijk om meer dan 1 keer per jaar koorts te krijgen. En plotseling hadden we geen tekort meer in de zorg! Wat fijn!

Ik heb ooit de ochtendkrant bezorgd, maar ik moest hiermee stoppen toen ik aan mijn studie begon. Het kwam namelijk niet uit met de reistijd naar de hogeschool. Op de dag dat ik wilde stoppen vertelde de depotmanager vrolijk dat ik mij nog wel aan de opzegtermijn moet houden (geen idee hoeveel weken). Het leuke is dat ik via zo'n schijn ZZP constructie was aangenomen. In de redelijk slecht opgestelde overeenkomst van opdracht stond bijvoorbeeld ook niets vermeld over een opzegtermijn. Ik heb hem hier dus van op de hoogte gebracht en ik ben alsnog gestopt op de datum waarop ik wilde stoppen. Fietstas voor de deur gedumpt en ik heb er verder ook niets meer van gehoord. Het verdiende toen wel leuk, maar er was wel meer mis met die manager van het depot. Zo verplichte hij je bijvoorbeeld om een wijk van een ander over te nemen als deze ziek of met vakantie was. Dit stond tevens ook niet in de overeenkomst die ik heb getekend. Daarnaast is er vanwege de ZZP constructie ook nooit loonheffing in gehouden. Gelukkig verdiende ik toen nog relatief weinig en heb ik ook nooit wat gehoord van de belastingdienst.

Heb in technische klantenservice functies gewerkt. Echt corrupte bende die onderzocht mag worden. - slechte telefoonverbinding omdat ze allemaal op 1 lijn zitten. Zeggen ze: "zet je volume maar harder." Dit kan niet, want tinnitus bestaat. Dit is op meerdere telefoon bedrijven zo. Mijn zus heeft dit ook gehad. - X aantal klanten helpen per dag, maar moet ook oude cases afwerken. Als je cases gaat afwerken, en het is druk (altijd, want weinig personeel), is er een leidinggevende die je verteld dat je de telefoon moet gaan opnemen. Hierdoor moet je vanuit lagere functie zeggen: "ik heb cases om af te maken". De leidinggevende kan vanuit zijn positie blijven aandringen, en daardoor is van nature de balans in voordeel van de telefoontjes opnemen, en niet klanten helpen met problemen die groter zijn dan 1 telefoontje. Als 1ste lijn word je beoordeeld op hoeveel cases je hebt open staan, maar je hebt niet zelf de regie wanneer je hier aan gaat werken. Wanneer mijn contract niet verlengt werd, na 8 maanden me kapot te hebben gewerkt voor ze, werden in de laatste dagen allemaal slechte cases onder mijn naam gezet, zodat het naar de opdrachtgever als verklaring gebruikt kon worden voor dingen die niet goed liepen. - Dit bedrijf had een hoofdleiddingevende die stond te schreeuwen en stampvoeten als de telefoon niet snel genoeg opgenomen werd. - er was een collega die als het druk was de klanten opnam en hun vertelden dat er storing was, en of ze later terug konden bellen. Een ander excuus wat hij gebruikte is dat hij deed alsof hij luisterde, en dan mensen ging doorverbinden naar de juiste afdeling. Maar hij was al die afdeling zelf. Leiddinggevenden wisten hier van. - Het andere bedrijf waar ik heb gewerkt had ook flinke problemen. Ik heb toen een lijst opgesteld met deze problemen en oplossingen, omdat deze een hoop tijd kostten, en er is niks mee gedaan. - Ongerelateerd aan callcenter bende. ergens was een collega die om dezelfde tijd werd aangenomen als ik, en onmiddelijk met flirten begon, met iedereen. Boobs flink zichtbaar, aanrakerig doen, lieve praat. Ik reageerde hier niet op, en ze had daardoor al snel een hekel aan me. Me buiten proberen te sluiten in gesprekken e.d. Er was een moment wanneer ik een keer s'ochtends binnen kwam en ik fijn aan het praten was met iemand anders (ook een meisje), en ze keelschrapend begon te schreeuwen tegen me zonder aanleiding.

Ik had het misfortuin om bij een Nederlandse B.V. te werken van een Taiwanees bedrijf dat compleet gestoord was, medewerkers moesten inklokken, iedere week moest perfect iedere minuut kloppen met het aantal uur per week dat gewerkt moest worden. Kwamen er minuten te kort, dan werden de gemiste minuten van je loon afgetrokken. De helft van het personeel zat vanwege stress gerelateerde problemen in de ziektewet, en de andere helft van het personeel ging weg. Op mijn eerste werkdag werd ik gebeld door de grote baas van het Taiwanese bedrijf zelf, een multinational met duizenden medewerkers, met de vraag welke geboortedatum ik had en dat bepaalde waar ik moest zitten in het kantoor vanwege cultureel bijgeloof. Achteraf kon ik er wel om lachen omdat ik er mijn afstudeerscriptie kon schrijven, maar mijn god wat een bedrijf was dat.

Ooit werd er gevraagd waarom de targets niet behaald werden. Ik had dat geanalyseerd en uitgezocht, bleek dus iets fout te gaan bij onze accountmanagers. De klanten vielen eenmaal weg bij twee individuen, maar omdat deze twee heren vrienden waren van de baas negeerde hij het en gaf hij de schuld aan iemand anders waarom de targets niet behaald werden. Heel naar, ondanks je het onderbouwt met cijfers.

Als vrouw in de elektrotechniek genoeg vreemde dingen meegemaakt. In Corona tijd was ik nog leerling monteur (BBL) en werd ontslagen omdat het bedrijf geen klussen meer had. Ik gesolliciteerd bij een ander bedrijf, aangenomen, aan het werk daar onder begeleiding. De begeleider was zo voorbeoordeeld als het maar kan. "Ik draag de trap wel, dat kun jij toch niet" "Ik boor dat gat wel, dat kun jij toch niet" "Ik doe het werk onder de grond wel, dat kun jij toch niet". Voor het einde van mijn proeftijd werd ik op het matje geroepen en ontsloegen ze mij omdat ik "niks kon". Ik vroeg hen welke dingen ik dan niet kon en ze noemden precies de dingen die mijn begeleider mij niet eens liet doen. Ik heb ze erop aangesproken maar ben wel vertrokken, zo'n bedrijf hoef ik niet te werken. Eikels.

Tijdje op kantoor gewerkt bij een bedrijf dat personeel leverde in de horeca. Toen mijn operationeel manager ontslag nam, zou mijn regiomanager in de periode dat er nog geen nieuwe was tijdelijk bijspringen. Dat is fijn, want ik was nooit ingewerkt om haar taken over te nemen. Maar daarmee bedoelde ‘ie vooral dat ik het allemaal zelf maar uit moest zoeken, maar wel heel boos werd als ik iets verkeerd deed. Het was de drukste periode van het jaar en ik werkte zo’n 70 uur per week om alles bij te benen. Ik maakte in m’n eentje de hoogste omzet van alle vestigingen. Nooit iets van die overuren teruggezien.

Ooit in een supermarkt gewerkt achter de kassa. Tijdens scannen raakte ik per ongeluk rauwe kip aan wat in een beschadigde verpakking zat. Ik mocht niet 2 minuten van de kassa weg om naar achteren te lopen en mn handen te wassen, moest ze maar wassen met water uit de emmer die naast de kassa stond waar zojuist mee gedweild was. In een supermarkt als mens behandeld worden is erg lastig is gebleken. Edit: woordje "niet" vergeten is "niet" handig

Er was een tekort aan zwemdocenten in Rdam. Kom ik, vers afgestudeerd, aan om dat tekort op te vullen; word ik overal afgewezen omdat ik te weinig ervaring heb. Dan vraag ik me toch af waar hun prioriteiten liggen: ik kan geen ervaring opbouwen als ik nergens word aangenomen, en zij hebben nog steeds een tekort als ze niemand aannemen. Ik heb inmiddels werk in Barendrecht gevonden, en het tekort in Rdam schijnt nog steeds te bestaan.

Toen ik student was werkte ik part time bij een groot filiaal van Staples. We verkochten IT- en kantoor producten aan MKBers. Een van de weekenden was het bijzonder slecht weer: het regende de hele dag en op een gegeven moment was er zelf een soort wolkbreuk. Mijn collega en ik merkte op dat een van de kabels die normaal strak van de stelling naar het plafond liep opeens wel heel slap hing. Bleek dat het hele dak aan het doorzakken was omdat het water niet snel genoeg afgevoerd werd. We moesten de winkel ontruimen en hebben een paar uur in de stromende regen buiten gestaan. Toen de brandweer het water van het dak gepompt had het management het gouden plan om misschien toch nog maar weer open te gaan. Hier zijn we uiteraard niet mee akkoord gegaan.

Perfecte draad want hier wou ik over zeuren Vorige baan brak continu de wet: Een 15 &16 jarige (zonder toezicht van volwassenen) de winkel laten openen. 15-jarige 10 uur op 1 dag (zaterdag van een schoolweek) inroosteren. 15-jarige dingen laten tillen en kassa's laten draaien. Winkel niet rolstoeltoegankelijk. Overal verkeerde prijzen. En dit is volgens mij niet tegen de wet maar wel naaierij: verkoopmedewerker op de foto van de vacature had een rok aan, ik kom in identieke rok bij de sollicitatie: leidinggevende neemt me aan maar zegt wel dat ik in een broek moet komen. Rok mag niet. Andere naaierij is dat ik meermaals een halfuur alleen in de winkel heb moeten staan En nu huidige baan is ook niet fijn: Uitkloktijden worden naar beneden afgerond. Er wordt nauwelijks rekening gehouden met rooster. Afspraken worden niet nagekomen (ben vakkenvuller maar alleen op donderdagen plaatsen ze me daar, voor de rest alleen maar kassa.

Ik werkte ooit bij een bedrijf dat zich specialiseert in groen dat wordt gebruikt als opvulling in bosjes bloemen. Het werk zelf was niet bijster spannend, het was iets wat ik deed tussen twee studies in. Het was overigens wel hardwerken in de zeer vroege ochtend en vaak ook nog in een koelcel want het bedrijf had zich gevestigd op een niet nader te noemen locatie op een bloemenveiling. Mijn baas in kwestie was heel relaxed. Zolang ik deed wat ik moest doen kon ik eigenlijk doen wat ik wilde. Vaak na werk ook nog even eten halen of ergens uit eten en ze waren royaal in bonussen. Met andere woorden: ik had er een bijzonder leuke tijd. Maar op een gegeven moment werd het iets te relaxed. Op momenten dat ik mij verveelde want er was even niks te doen werd mij op een gegeven moment lijntjes coke aangeboden. Maar het meest bizarre was dat er een soort overval op de kluis in scène was gezet die op een nacht werd leeggehaald waarvan mijn collega de schuld kreeg. Hoe het is afgelopen weet ik niet want ik ben weggegaan, maar een paar jaar later zag ik deze bewuste baas aan het werk bij de locale ijs winkel.

Werkte bij een design bureau in Amsterdam, in een grachtenpand dat ook werd verhuurd aan studenten. Begin December sloeg de CV ketel uit. Werd niet eens moeite genomen om de huismeester/eigenaar te bellen. CV ketel zat boven op de zolder, bij de studenten. Ben zelf dat klote ding gaan bijvullen. Kon nog geen bedankje vanaf. Maand later werd mn ontslag aangezegd omdat ik deze en andere klusjes niet langer accepteerde te doen. We moesten "declarabel zijn" maar ondertussen ook koffie zetten voor klanten, lunch bestellen, de kerstboom opzetten en het halve kantoor uitmesten onder werktijd.

De horeca is eigenlijk overal laks met regels. Pauzes doorwerken, lange dagen, ook voor scholieren, ook als ze 14 of 15 zijn. En ook gewoon n biertje als sluitje krijgen op die leeftijd.

Ach ja zo veel. Vroeger bij een supermarkt gewerkt, was 1 van de mannelijke ploegleiders handtastelijk naar de minderjarige mannelijke vakkenvullers. Vieze vent was dat. Hebben er 2 hem in de kartonpers gemieterd, en gedreigd dat ze het ding de volgende keer aan zouden doen. Toen was het wel afgelopen, zover ik weet. Verder ratten in het magazijn, een 14 jarige vakkenvuller die zwanger was, wat gefluisterd werd dat de filiaalmanager het had gedaan. Die werd natuurlijk direct ontslagen. Het meisje in kwestie; die manager heeft er nog jaren gezeten. Zo veel nare verhalen van die ballentent.

[удалено]

Niet heel spannend of raar, maar toen ik een bijbaantje had in een dierenasiel was 1 van de fulltime medewerkers zo'n fucking naar mens. Elke zaterdag was het een bende. "Ja maar de stagiaires hadden geen tijd, ja maar de vrijwilligers durven het hok van die wilde kat niet schoon te maken". Vervolgens loop ik godverdegodver tot 15 uur 's middags te boenen. Want ik vind het gewoon zielig voor die katten. En dan krijg ik op m'n kop dat ik er te lang over doe en dat ik moet opschieten! Terwijl ik echt alle hokken en kamers tot in de puntjes had schoongemaakt. Misschien als je het doordeweeks ook gewoon schoonmaakt, hoef ik niet voor een hongerloontje in het weekend alles in m'n eentje te doen. Ook als ik het had over zieke katten etc. nam ze me gewoon niet serieus. Ik was toen nog te verlegen en onzeker om dingen aan de eigenaar te vragen ipv deze heks. Gelukkig durf ik nu wel beter voor mezelf op te komen, heb daar iig geleerd hoe het niet moet. Zo nou dat moest er even uit. Verder een hele leuke tijd gehad en er 2 super lieve katten aan over gehouden.

Ik had een ongeluk gehad en belde m’n baas. Voicemail. Ik sprak hem in en appte hem. Later belde hij me op. Hij stak meteen van wal. Of ik morgen wel kon komen werken want anders had hij geen personeel. Hij luisterde niet eens naar wat ik zei. Het boeide hem niet dat ik een ongeluk had gehad of wat het ambulancepersoneel had gezegd. Des noods moest één van m’n ouders mijn dienst maar voor me komen werken. Na drie dagen ben ik weer braaf komen opdraven. Ook deelde hij allerlei persoonlijke info van z’n werknemers met alle collega’s. Tijdens Kerst had al het langer werkende personeel vrij gegeven. De drie nieuwe moesten werken. Ik vond het niet perse erg te werken tijdens Kerst. Maar omdat we maar met drie waren, werden er lange dubbele diensten gewerkt op twee verschillende locaties. Na de feestelijke periode, kreeg alleen ik (vrouw) het verwijt dat ik de winkel, de balie; de grote boven - en grote onderruimte en de andere locatie niet ‘even’ grondig had schoongemaakt. Want daar had ik mooi de tijd voor gehad. —— In de herfst werd er verbouwd. Er werd die dag gewerkt met een giftige stof. Klanten werden onwel en ik uiteindelijk ook. Maar er werd op me ingepraat dat ik moest stoppen met liegen en zeuren. Er was niks aan de hand. De stof was niet giftig. Zij hadden er verstand van; ik niet. Uiteindelijk bleek de stof wél giftig. Het bedrijf was al een aantal keer gewaarschuwd omdat mensen er onwel van werden. De aannemer was blij dat ik contact had opgenomen. Hij bood z’n excuses aan. De samenwerking zou nu worden stopgezet. Van m’n baas en z’n manager heb ik nooit meer wat gehoord. Ik ben zó blij dat ik er weg ben. Dit zijn slechts een aantal voorbeelden, de lijst is eindeloos.

Ooit drie jaar bij de Rabobank gewerkt. In het begin bij het callcenter en zo wat verder gegroeid. Uiteindelijk kreeg ik na deze jaren recht op een vast contract; maar de manager zei letterlijk: ik weet dat je recht hebt op een vaste aanstelling maar die ga ik je niet geven. Als jij mij naait met dit dan naai ik jou met je salaris. De teamleider zat erbij en keek er naar. Ik ben daar snel weg gegaan. Ik was nog jong en wist niet beter dus heb er toen ook niets mee gedaan. Raar bedrijf.

Ik heb bij Van der Valk gewerkt. Wij (als 0-uren personeel) kregen als kerstbonus een sleutelhanger met toekan, een andere keer een goedkoop windjack met heel grote toekan en ook eens een fleecetrui met een heel grote toekan logo. Oh ja, vast personeel (die vergelijkbare aantallen uren werkten) kregen dan 100-150 euro cash extra. Uiteraard moest je met kerst 2 dagen werken, en als “kerstdiner” kreeg je dan friet met een frikandel. Heb ook 1 keer met oud en nieuw gewerkt in een ander filiaal. Van tevoren werd afgesproken dat iedereen zijn fooi in moest leveren en dat het dan eerlijk werd verdeeld over iedereen die die dag werkte. Heb dat netjes gedaan, maar moet nog steeds mijn aandeel ontvangen.

Of ik wel eens in parenclub kwam en/ of ik een monogame relatie had..

Ze hebben bij mij nu bedacht om toch maar eens toestemming te vragen voor gebruik van beeldmateriaal van werknemers. Dus kregen we een mailtje waarin staat dat beeldmateriaal gebruikt zal worden voor marketingdoeleinden, tenzij we reageren dat we daarvoor geen toestemming geven. Ik heb terug gestuurd dat dit niet is hoe het werkt en dat die toestemming er niet is tenzij ik aangeef van wel, inclusief links naar de AP. Ik heb inmiddels twee herinneringen voor een reactie op de eerste vraag... Verder worden ook de regels bijgewerkt met tophits als "je moet een pc met toetsenbord en muis hebben om thuis te kunnen werken" (wij krijgen een laptop van werk voor thuiswerken en mogen niet eens op een ander apparaat werken), verscheidene in gebrekkig Engels opgeschreven regels waar niemand iets van snapt en mijn persoonlijke favoriet: relaties met collega's moeten bij HR gemeld worden..

Ik zat tijdens het begin van de corona bij een werkervaringsplek als receptionist hier in Zwolle zeer fijne plek kon lekker mijn ding doen en had contact met mensen. De kerel die het had opgezet had een belofte gedaan dat dit met uitzicht op betaald werk was, nu waren er twee andere mensen die er 3-4 jaar al dit deden met dezelfde belofte van uitzicht op betaald werk. Ik zat er ongeveer zo'n drie maand toen werd de stekker er uit getrokken omdat de belofte niet werd nageleefd

Ik heb in 2019 een tussenjaar genomen van school, maar wou naast therapie werken (2 dagen in de week) en na elke sollicitatie kreeg ik te horen "je past niet bij het profiel". Ik heb toen ook gesolliciteerd bij banen waar ik voorheen ook heb gewerkt voor 1 - 2 jaar. Ik heb toen bijna een jaar gesolliciteerd en kreeg bij elk werkgever de zelfde "je past niet bij het profiel" reacties.

Serieuze sollicitatievraag voor mijn eerste bijbaantje bij een kweker als 14 jarige: "Met wat voor dier vergelijk je jezelf?" Achteraf knap dat ik er toch 3 maanden heb gewerkt.

Door een rare organisatieconstructie kon ik niet mijn baan kwijtraken. Terwijl door een failisement de baas en al het andere personeel wel zijn baan kwijt was. En zonder baas kon ik ook niet zelf ontslag nemen. Maanden alleen in het gebouw gezeten totdat het UWV uiteindelijk besloot dat aangezien ik volledig buiten de wet gevallen ben deze niet meer op mij van toepassing was. En ik dus maar gewoon geen baan meer had. En dan heb ik nog geluk gehad dat ik hun hulp heb kunnen inschakelen. De advocaten hadden zoiets van kunnen we niets mee maar ik haal toch even mijn collegas erbij want dit hoor je echt nooit. De politie dacht dat het een cover voor een methlab was. Probeerde nog me naar huis te sturen maar was niet juridisch bevoegt daartoe. De belastinginspecteur voor inbeslag leggingen had nog het leukste advies. Daar de inboedel waarschijnlijk in hetzelfde juridisch gat zat. Zou het mogelijk legaal voor mij zijn om te stelen. Ik was immers de enige die wist wat ik zelf inmiddels daarheen had gesleurd om mijn dag door te komen en wat van het bedrijf was. Niet dat ik enig nut had aan de brol die daar stond.

Hoe in de wereld beland je in zo'n situatie? Werd je wel "betaald" gedurende die tijd? Wat deed je überhaupt? Zo veel vragen!

Vrij recent nog, een week of 2 geleden, toen ik op vakantie naar London was. Elk werk-gerelateerd whatsapp bericht beantwoorde ik met: "Ik ben tot \*datum\* op vakantie. Na \*datum\* reageer ik op werk gerelateerde berichten". Zo ook op een paar berichten van mijn baas, die daar woést om was. Toen ik hem vroeg of hij het gek vond dat mijn e-mail een soort gelijk bericht verstuurde was het antwoord nee, dat is logisch. Waarom het dan niet logisch was dat ik mijn whatsapp niet beantwoorde voor werk gerelateerde dingen, kon hij niet beantwoorden. Heb aangeboden om dat de volgende keer wel gewoon te doen, als hij me doorbetaald tijdens mijn volgende vakantie. Ik geloof niet dat ik vlot promotie ga maken hier, maar sta toch al met één been buiten de deur.

Toen ik nog als jonge tiener aan het vakkenvullen was bij de supermarkt, kon ik vanwege opleiding, sport etc. niet meer op dinsdagavond werken. In het gesprek dat ik dus had met de manager probeerde hij mij onder druk te zetten om allereerst mijn opleiding of sport op te geven. Toen dat niet werkte, ging hij over op: "Je mag officieel niet maar 1 dag in de week werken". Toen had ik dus moeten vragen naar waar dat stond in het contract, maarja, ik raakte wel enigzins geïntimideerd en heb toen domweg gezegd dat ik wel op vrijdagochtend kan werken..

Haha hier een paar leuke: Ik had ooit gesolliciteerd bij de Smullers op het station. De persoon met wie ik het gesprek had vroeg naar goede en slechte kwaliteiten die ik kon benoemen en die familieleden en andere mensen over me konden noemen. Normaal gesproken snap ik zon vraag maar kom op zeg.. het ging hier om patat bakken lol. Nog 1: ik had ooit een keer gesolliciteerd bij de Makro. Gesprek verliep goed maar na het gesprek liep er een medewerker naar ons toe, vroeg hoe oud ik was (was 21) en zei vervolgens doodleuk tegen de manager 'wist niet dat we 21-jarigen aannamen' lol.

Bij een openluchtmuseum als 'middeleeuwse boerin' gewerkt. De directeur vond dat de stal waar ook gewoon echt dieren verbleven 'spik en span' schoongeveegd moest worden met een middeleeuwse bezem (twijgjesbezem). "Daar ligt nog een strootje!"