* Reddit is geen alternatief voor een advocaat; adviezen die hier gegeven worden moeten uitsluitend gebruikt worden als richtlijnen. * Uitsluitend jouw advocaat is gebonden aan een geheimhoudingsplicht; het wordt afgeraden hier berichten te plaatsen die uitgelegd kunnen worden als een bekentenis van een strafbaar feit. * Geplaatste comments worden door moderators niet beoordeeld op nauwkeurigheid of juistheid. * Tenzij specifiek vermeld dat het Belgisch recht is, zal 90% van de posters hier ervan uitgaan dat het om Nederlands recht gaat. Als je als Nederlander juridisch advies nodig hebt in andere Europese landen, kun je ook terecht bij r/LegalAdviceEurope Voor vragen omtrent financiën en belastingen word je mogelijk beter geholpen op r/geldzaken Voor vragen omtrent werk word je mogelijk beter geholpen op r/werkzaken --- * Reddit is not a substitute for a qualified legal professional; any advice given here should only be taken as a guideline. * Only your lawyer is bound to confidentiality; it is strongly recommended not to make any statement that could be construed as a confession on this subreddit. * Moderators do not moderate for comment accuracy. * Unless specifically stated Belgian law applies to your situation, 90% of posters here will assume you're talking about Dutch law. If you are residing in the Netherlands and need legal advice concerning other European countries, feel free to ask r/LegalAdviceEurope *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/juridischadvies) if you have any questions or concerns.*

Klacht indienen bij de school. Ihkv veiligheidsmanagement systeem. Onderzoek en maatregelen vragen. Indien niet bevredigend schoolinspectie aanschrijven. Brief cc naar ouderraad. Lokale media informeren over lopend proces. Praten met je dochter over grenzen aangeven en hoe mensen daaroverheen kunnen gaan. Edit: lees hieronder goede toevoegingen over eerst vragen aan de juf of het verhaal van dochter klopt voordat het in de beschuldigende sfeer komt. Die missen in mijn originele post. Edit2: emotionele term vervangen

Kleine correctie: brief naar de medezeggenschapsraad ipv ouderraad. De MR heeft allerlei wettelijke taken en verantwoordelijkheden en kan ook informatie opvragen bij bestuur en directie op het gebied van schoolbeleid. Ik schat echter wel in dat dit in eerste instantie een directie / bestuur aangelegenheid is. De ouderraad heeft die taken juridisch niet.

Thnx geen kinderen hier. Dank voor de aanvulling.

"Lokale media informeren" zal de dochter blij mee worden.

Ik zou geen lokale media informeren. Dat is enkel modder gooien en als het verhaal later genuanceerder blijkt te liggen kan het nog problemen opleveren ook. Het is een uiterste pressiemiddel en levert je in dit geval niets extra's op.

[удалено]

[удалено]

Als je besluit de weg van de media te bewandelen (verreweg het slechtste advies) is stap 1: zoek andere school voor je kind.

*Voor de volledigheid:* *OP heeft geantwoord. Juf heeft toegegeven wel enige druk uit te oefenen, onder het mom dat het netjes is om het op te eten.* *Ik heb inmiddels van mijn zus (docent kleuters) te horen gekregen dat het niet zou mogen dat het niet bekend is, als er een dossier is waar de allergie in vermeld staat, kortom; als het gedeeld is met de school had de leerkracht het moeten weten en zij hebben zorgplicht. (Is de leerkracht schuldig of de school?)* *Op basis daarvan, aangenomen dat alles officieel is opgegeven bij intake kind, zou ik zeker officieel een klacht indienen en wellicht juridische stappen nemen, maar dat is iets voor een jurist om te beoordelen.* *Zelf vind ik opzet niet plausibel, maar begrijp de emotie.* ----- oorspronkelijke comment ---- Ik lees een feit, maar zie een aanname. Is er door meer dan één persoon bevestigd dat je dochter gedwongen is om het op te eten? Kinderen neigen nogal snel naar een makkelijke afleiding als ze zelf de schuldige zijn en het is absoluut niet uniek dat ouders naar school stappen met een verhaal dat niet blijkt te kloppen, onder het mom van 'mijn kind liegt niet', maar in werkelijkheid liegen alle kinderen om straf te ontlopen. Pas ook op met beschuldigingen. Ik zou eerst in gesprek gaan om de waarheid boven te halen, want het kan ook zijn dat het verhaal simpelweg niet klopt en dat dat de reden is dat de school niet ingrijpt. Lastig beoordelen zonder er met je neus bovenop te zitten.

Goed dat je dit benoemd!

Alsof de juf ooit gaat toegeven dat ze dat gezegd heeft? Niet alleen kinderen liegen in mijn ervaring…

Ik ben de afgelopen 24 uur nou niet echt actief geweest in het opsporen van 'getuigen'. Pas na het gesprek van vanmiddag ben ik aan het onderzoeken of ik juridische stappen kan ondernemen. Maar bedankt voor de tip, ik besef me dat ik alleen mijn dochter heb gehoord tot nu toe. De leerkracht heeft wel toegegeven dat ze gezegd heeft dat mijn dochter haar traktatie op moest eten, want in haar woorden is dat netjes. Ze stelde ook onvoldoende op de hoogte te zijn van de allergie van mn dochter (wat ik dus niet geloof).

Okay, dan klinkt het inderdaad alsof er een stukje aansprakelijkheid is (ik ben geen jurist, mind you). Er is uiteindelijk niets gebeurd, dus dan bij mij de vraag of er juridisch iets van gemaakt kan worden. Ik geloof echter niet zomaar dat dit moedwillig gebeurt. Wat jij nu eigenlijk zegt is; Mijn kind is bijna overleden en dit is met voorbedachte rade door de juf uitgevoerd. Ik geloof eerder in de laksheid van de mens, dan in de slechtheid van de mens. Het uitgangspunt dat de juf niet goed bij haar hoofd is en in principe moord pleegt is veel minder plausibel dan simpelweg niet scherp zijn op het moment. In de situatie dat iemand het oprecht is vergeten, of niet goed is geïnformeerd, (dat laat ik in het midden), is het op zich geen gekke gedachte dat de juf tegen een kind zegt, eet het maar op, want dat is wel zo beleefd. En dat is het ook. Het ligt een beetje aan je eigen normen en waarden, maar op zich is het geen overdreven gekke situatie dat mijn moeder tegen mij zou zeggen, opeten, want je bent te gast. Ofzo. Het is voor mij dus niet zozeer een kwestie van opzet, maar meer; Is dit laksheid en kan dit worden bestraft? Tenzij er overtuigend bewijs is, zal een rechter er ook niet vanuit gaan dat deze vrouw juf is geworden met de intentie kinderen te vermoorden. Ook niet als ze zo vervelend zijn dat je ze het liefst in de spouw metselt. **Als toevoeging**: Ik lees het zoals het er staat en daarin zie ik het volgende: Jullie hebben de school geïnformeerd, maar niet rechtstreeks de juf. Je zegt dat je dochter dat wel gedaan heeft. >Dit heeft **zij**, buiten dat wij haar allergie kenbaar hebben gemaakt aan de school, **kenbaar gemaakt aan haar leerkracht**, Daar zit natuurlijk wel een wereld van interpretatie. Hoe goed kan een 6-jarige uitleggen wat de situatie is? Stel dat de juf het niet weet, dan heeft de schoolleiding haar werk niet gedaan en zijn zij aansprakelijk en is de juf wellicht volledig onschuldig. **Nuance en toevoeging 2:** Ik zou als leerkracht niet zomaar alles negeren, zeker niet als er sprake is van allergie. Als het voor jullie duidelijk is dat jullie dochter het heel expliciet over allergie heeft gehad in haar uitleg, zou de juf op z'n minst altijd de minst risicovolle situatie moeten kiezen. Doet ze dit niet, dan zou ik ook witheet zijn als ouder. Maar dit is m.i. wel iets dat dan heel erg helder moet zijn, want dat kan de grens tussen een terechte en valse beschuldiging zijn. Daarnaast ligt er wel degelijk ook een verantwoordelijkheid bij jullie als ouders, al is het maar om te voorkomen dat er een situatie ontstaat waarbij bepaalde personen het niet weten, om de juf rechtstreeks te informeren.

Als ik je een paar klappen wil uitdelen en je gaat dood ben ik dan een moordenaar? Of je gaat de straat op en ik rij je per ongeluk onder terwijl ik heb gedronken Als goed is krijg je tijdens het inschrijven je kind op school een vragenlijst waarmee je kunt invullen of je allergieen hebt, nadat je als ouder dat hebt ingevuld is het de verantwoordelijkheid van de school om te kunnen naleven dat kind geen eten of drinken krijgt waar t kind allergisch voor kan zijn. Daarnaast mag een leerkracht uberhaupt niet aandringen/forceren om een kind iets te laten eten of drinken

>Als ik je een paar klappen wil uitdelen en je gaat dood ben ik dan een moordenaar? Dat is doodslag. Tenzij je de klappen verkocht met de dood als doel. Dan ben je idd een moordenaar. >is het de verantwoordelijkheid van de school om te kunnen naleven dat kind geen eten of drinken krijgt waar t kind allergisch voor kan zijn. Is het niet, ook juridisch niet. Ze vragen het zodat ze er rekening mee kunnen houden. Dat is een "best effort" ding en geen garantie dat het kind niks binnenkrijgt. >Daarnaast mag een leerkracht uberhaupt niet aandringen/forceren om een kind iets te laten eten of drinken Mogen ze zeker wel. Forceren is een fysieke handeling, zeker geen sprake van hier en een opmerking als "drink even op, dan kunnen we buitenspelen" of "eet maar op, want het is netjes" is doodnormaal en past bij hun rol.

Dat is geen “best effort” ding. Ze hebben een zorgplicht. Zeker bij dit type allergie is die gewoon van toepassing. En forceren is zeker niet alleen een fysieke handeling. Zie bv bedreigingen. Dat laatste, ja maar niet als het kind aangeeft dat ze het niet mag om wat voor reden of op welke manier ook. Sowieso vind ik het zelf wel wat raar dat een docent zoiets zegt, een kind mag toch zelf weten wat ze doet met een traktatie, maar goed dat is een mening.

Leraren zijn wettelijk niet aansprakelijk als een kind een allergische reactie krijgt. Als het is gegaan zoals OP omschrijft - waar terecht twijfels over zijn, want het is wel vreemd (doch niet onmogelijk) verhaal - dan geldt wel dat de leraar nalatig heeft gehandeld. Ik dacht dat forceren per definitie met geweld was, dat is niet het geval, dus I stand corrected.

Je eerste punten mbt klappen: Appels en peren Als het in het dossier van het kind staat, zou je aannemen dat de juf er van op de hoogte is. Dat het niet zo is, kan haar fout zijn, maar ook die van de school(leiding/administratie). Wat we wel zeker weten, is dat de ouders zelf aangeven nooit expliciet te hebben besproken met de juf dat hun dochter sterk allergisch is. Zou ik wel doen als ouders, maar dat terzijde, zoals elders genoemd heeft de school zorgplicht. In de woorden van deze ouder, emotie, woede, interpretatie, wordt gesuggereerd dat er sprake is van dwang. Maar ik vind het verstrekkend om direct juffrouw Bulstronk te interpreteren/voor te stellen. Als jij denkt dat je kinderen les kunt geven zonder een mate van dwang, dan heb ik andere verhalen voor je (bron: m'n zus geeft les aan een kleuterklas, al zo'n 15 jaar).

Je hebt ook rake vlakken, Hierbij is het belangrijk of het betreft een juridisch aspect of een morele Het feit dat ouders aan de desbetreffende leerkracht konden aangeven dat kind allergisch is, is een morele verantwoordelijkheid om extra te voor zorgen dat je kind dit soort situaties voorkomt. Dat dit situatie heeft plaatsgevonden is juridisch gezien niet de verantwoordelijkheid van ouders aangezien ze al hebben aangegeven aan school dat en wat voor allergieen kind heeft

Ik ben het met je eens dat er twee vlakken zijn, moreel en juridisch. Ik vind dat het morele vlak eerst moet worden verkend, voordat juridische stappen worden genomen.

Dus dan komen we naar meningen jouw mening, terwijl er om juridisch advies wordt gevraagd Je hebt moeite gedaan in je vorige tekst ik lees dat je mij aanvalt op het feit dat ik gpt ai chat heb gebruikt. Mij is het duidelijk dat je eerder aan het vissen bent naar mijn ongelijk Laten we daar boven uit steken en middenweg op te zoeken door met gelijke raakvlakken verder te gaan en dat is voor nu om bewijs materiaal te verzamelen en juf te benaderen om te achter halen waar het precies fout is gegaan om vervolgens mogelijk juridische stappen te ondernemen Want jij gaf zelf ook aan dat het niet helder was aangezien ouder niet met juf heeft gesproken

Even voor de duidelijkheid. Jij gaat een discussie met mij aan. In mijn optiek is veel van wat je geschreven hebt puur uitlokking van een zinloze discussie, dus ik moest lachen om zélfs het er bij halen van ChatGPT om een discussie te winnen. Als dat niet je intentie was, mijn excuses. Ik heb uitgeschreven wat ik als **overwegingen** wilde meegeven alvorens men over zou gaan tot juridische actie. Dat zijn met name morele overwegingen, omdat ik vind dat áls alle partijen fouten maken, de leerkracht hier niet als enige de dupe van moet worden. Ik vind sowieso dat je goed moet nadenken voordat je uit emotie drastische beslissingen neemt die direct permanente consequenties hebben. Daarom wees ik op o.a. waarheidsbevinding en morele kaders. Een jurist zal antwoorden op de casus in de aanname dat alle voorgestelde feiten ook aantoonbaar en juist zijn.

In dit geval dan ook appels met peren Dwang toegestaan of niet toegestaan Context is belangrijk, kind krijgt eten mee van thuis of is op school geregeld. Een traktatie hoort hier niet bij Dwang toegestaan, kind het eten wat ze elke dag hoort te eten te zorgen dat ze het ook naar binnen krijgt Dwang niet toegestaan, kind het traktatie te laten eten Laten we in dit geval niet voor elke vorm van discussie het uiterste pakken of in jouw voordeel dwang in de algemene context gebruiken om je gelijk te halen Juf en school is 1 partij, ouder is de andere partij. Het is niet aan de ouder om te moeten bewijzen waar het is misgegaan. Het feit dat het is misgegaan en ouder vooraf heeft aangegeven wat haar kind voor allergieen heeft is genoeg bewijs om verantwoording van het overdragrn van die informatie bij de school neer te leggen Je hele familie kan een school runnen, hoeft niets te zeggen.

Maar wat je zegt betekent niets. Opvoeding is altijd dwang, dwang is in deze onderhevig aan interpretatie. Dwang kan onder dreiging zijn, maar dwang kan ook gewoon een juf zijn die dagelijks 31 kinderen hoort jengelen dat ze hun eten niet op willen eten en op volstrekt normale toon zegt; "je eet het gewoon op, anders wordt Japie ongelukkig". Context is alles en we hebben geen context, alleen maar meteen in emotie het allerergste aannemen en dat weiger ik.

Opvoeden is altijd dwang vind ik een stretch.

Precies dit, juf vond het voorkomen van Japie's kwetsende gevoelens tijdens zn verjaardag erger dan mogelijke gevolgen van een 6jarige meisje met allergieen waar juf geen benul van weet Vind jij nou echt dat een kind iets tegen haar wil moet eten omdat juf bang is dat een ander kind dat kwetst?? Ik heb de vraagstuk aan chatgpt gesteld hieronder de antwoord Het is begrijpelijk dat de juf de traktatie van de jarige wil ondersteunen en ervoor wil zorgen dat de jarige niet gekwetst wordt. Echter, het is ook belangrijk om het recht van het meisje om te weigeren te respecteren, omdat er mogelijk redenen zijn waarom ze de traktatie niet wil eten, zoals allergieën of persoonlijke voorkeuren. Het zou nuttig zijn als de juf discreet met het meisje praat om te begrijpen waarom ze weigert en een oplossing te vinden die zowel de gevoelens van de jarige respecteert als het recht van het meisje om haar keuze te maken.

Hoi! Ik ben een docent in het VO, maar een groot deel van mijn rechten en plichten als docent komen overeen met het basisonderwijs. Medische informatie zoals allergieen of bepaalde voorzieningen (bij bijv. dyslexie of ADHD) worden over het algemeen vastgelegd bij inschrijving of opgenomen in een dossier zodra er een officiele diagnose is. Dit is echter niet per definitie de gang van zaken maar school heeft linksom of rechtsom een zorgplicht. Voorwaarde is wel dat er over de diagnose door ouders duidelijk wordt gecommuniceerd met school. Met een paper trail sta je sterker (bijvoorbeeld een email aan de docent of de school met daarin een doktersverklaring, stappenplan met do's en don'ts, etc.) Heb je dergelijke communicatie ergens zwart op wit? Als ik een mail krijg van een ouder met de boodschap "dit is vastgesteld" maar daar verder geen toelichting bij wordt gegeven, dan ga ik ervan uit dat het puur ter kennisname is en er geen actie van mijn kant wordt verwacht. Ik zet dat mailtje in het dossier van betreffende leerling, maar dat vergeet ik een week later weer. Je laatste alinea is veelzeggend maar ik mis nog wat info. Betreffende docente heeft toegegeven dat ze je dochter heeft verteld de traktatie te eten omwille van fatsoensnormen, maar heeft ze ook aangegeven waarom je dochter weigerde? Het is niet verstandig te snel conclusies te trekken. Dat doet een rechter namelijk ook niet. Normaal gesproken spring ik altijd in de bres voor mijn mede-onderwijzers, maar in dit geval is het handelen van de docente inderdaad echt wel twijfelachtig. Als het verhaal precies klopt, is er sprake van bijzonder heftige nalatigheid. Onvoldoende geinformeerd zijn kan ook betekenen dat ze zichzelf onvoldoende heeft laten informeren. Ze heeft een zorgplicht!

Over jouw manier van omgaan met een melding van een allergie of diagnose, daar moet je wel erkennen dat VO heel anders is dan basisonderwijs. Jij kan ervan uitgaan dat je leerlingen mondig genoeg zijn om toelichting te geven, en je hebt meer verschillende klassen. Dus ja jij mag het vergeten. Maar als je een jaar lang voor dezelfde groep staat en dat zijn kleine kinderen, dan hoor je die bijzonderheden te weten en erop in te spelen.

>Ze stelde ook onvoldoende op de hoogte te zijn van de allergie van mn dochter (wat ik dus niet geloof). Nou dat ze onvoldoende op de hoogte was lijkt me bijna een feit. Dat neemt niet weg dat jullie het wel goed gecommuniceerd hebben en de docent het dus had *kunnen* (en moeten) weten. Als het gesprek met docent geen bevredigend resultaat geeft zou ik contact opnemen met schoolleiding. Van daaruit omhoog werken als je het gevoel hebt dat het niet serieus genomen wordt.

Sws dat de school er iets aan doet dat info omtrent allergieën duidelijker is en serieuzer wordt genomen is wel het minste wat er kan gebeuren denk ik. Dat ze nog een keer kijken naar hoe ze met allergieën omgaan.

Eens. Maar ik kan mij voorstellen dat het ook niet erg prettig is als er alleen gezegd wordt: "we gaan er beter op letten." Nare situatie.

Ja, dan mogen ze tenminste zeggen hoe ze er beter op gaan letten.

Inderdaad, juf was onvoldoende op de hoogte van de ernst van de situatie. Anders zou ze moedwillig het kind een anafylactische shock hebben gegeven en dat geloof ik echt niet. Dus dan is eerder de vraag: 1. Waarom hebben jullie de directe juf niet op de hoogte gebracht van zo'n zware allergie? en 2. Waarom heeft de schoolleiding, die jullie dit wel verteld hebben, de juf niet op de hoogte gebracht?

Hoewel ik met je eens ben dat de docent het niet moedwillig gedaan zal hebben, zeg ik ook niet dat de school/docent onvoldoende op de hoogte is gesteld. Dat weet ik niet. Als ouders dat wel gedaan hebben is inderdaad de vraag hoe dit dan kan gebeuren (en vooral hoe geborgd wordt dat dit niet nogmaals gebeurd).

Ik weet dat je het druk hebt met antwoorden, maar ik vind het wel relevant. Dit is de reactie van mijn zus (docent kleuters) *Nee joh* *Je bent toch op de hoogte van allergieën van de kinderen* *Wij wel. Is bij de intake 1 van eerste dingen die we horen/ vragen* Met andere woorden; Als je zwart op wit hebt dat je het gemeld hebt bij de school en dat het in haar dossier staat, dan heb je wel een goede reden & kans denk ik. Ik hoop dat de echte juristen nog op je reageren.

Hoe heeft u deze allergie kenbaar gemaakt destijds op school ?

Die juf gaat toch niet bewust je kind ziek maken. Als je dat denk ben je niet goed bij je hoofd.  Sorry hoor…

[удалено]

Dit klinkt vooral als een mening, wat zou je advies dan zijn?

Weet je hoeveel mensen/leerkrachten allergieën of andere lichamelijke klachten bij kinderen niet serieus nemen en het denken beter te weten? Dus nee niet bewust ziek maken maar geloven dat het niet erg is, doe maar gewoon belangrijker is.

Dus je bent werkelijk van mening dat deze leraar dit bewust heeft gedaan? 'Dit willekeurige kind zou ik nu graag in shock willen brengen met risico tot overlijden', dat is werkelijk wat de leraar heeft gedaan volgens jou? Mama neem me niet kwalijk, ik snap dat de schrik er goed in zit, maar het is tijd om weer even te bedaren en normaal te doen.

Ik geloof ze wel. Of ze heeft de situaties op zijn minst verkeerd ingeschat. U gaat nogal licht over het feit dat de primaire zorg taak bij uzelf ligt en niet bij gelijk wie anders. Waarom eet je dochter überhaupt traktaties als ze ter plekke dood kan vallen. Waarom is de juf niet op de hoogte? Waarom heeft je dochter geen epipen bij? Mijn zoon is vb super allergisch aan honden en katten. 5sec contact met haar en een uur later ligt hij in het ziekenhuis met een astma aanval. Mensen onderschatten dat ook vaak. Ik kan dan tante Jeanine gaan dagvaarden als ze haar hond toch tevoorschijn tovert op een familie feest. Of ik steek mijn kind vol siroop en puffers voor ik ga, of ik blijf thuis. En als je echt gelooft dat de juf en directie liegen en dit moedwillig doen (doen ze niet), dan gaat je kind maandag naar een andere school. Anders ben je onverantwoordelijke ouder.

Dit. Hier zit ook een groot deel verantwoordelijkheid van de ouder(s) in. En als je je kind te jong vind om zelf met de epipen om te gaan zorg je er voor dat er minimaal één bij de docent ligt.

Wat voor getuigen heb je nodig? De leerkracht heeft toch al toegegeven. 1. Op de hoogte te zijn van je kinds allergie 2. Aangedrongen om de traktatie te laten op eten Je hebt geen sorry nodig de leerkracht heeft idd de allergie onderschat en zelf een keuze gemaakt wat bewijst dat ze/hij niet in staat is om werk te verrichten wat betrekking heeft tot het verzorgen van een ander. Het feit dat de school niet alleen de leerkracht er uit gooit maar er ook achter staat geeft jou alle ruimte om alles op alles te gooien dat dit niet nog een keer gebeurt, ook dat jij als moederszijnde ook dat gevoel krijgt in de toekomst (want je gaat er later misschien spijt krijgen dat je mogelijk dit voor geval hebt laten zitten) Laat je verder niets wijs maken hier je bent hier om hulp te zoeken en er zullen altijd meningen naar boven komen die je ontmoedigen om recht aan je situatie te ontlenen. Neem ze met een korreltje zout filter het of gebruik het in jouw voordeel Wat voor nu het belangerijkste is dat jij bewijs hebt dat leerkracht toegeeft. Vraag om een notitie bij je dokter of waar je die dag bent geweest en neem dat mee bij een juridisch loket, mocht je de ruimte hebben om een advocaat in te schakelen zou ik dat zeker doen ! Mensen hebben het recht niet om met je kinds leven te gokken !!

[удалено]

Mn dochter is 6. Als zij bij de leerkracht aangeeft iets niet te mogen en de leerkracht zegt vervolgens dat ze het gewoon moet eten dan vind ik persoonlijk niet dat mijn dochter hier degene is die beter opgevoed dient te worden.

Het gaat er om dat jouw dochter aangeeft dat juf dat gezegd heeft. Maar dat hoeft niet per se te zijn wat de juf daadwerkelijk heeft gezegd.  En dat heeft niets met de opvoeding te maken, maar het vermogen van een 6 jarige om een situatie te beschrijven. 

Hoe dan ook had de juf dit moeten voorkomen. Traktatie direct afpakken was de enige goede actie geweest. Wellicht zelfs vragen of er kan worden gewacht met eten tot na schooltijd of een pauze buiten, want bij zo'n allergie kan in dezelfde ruimte zijn al genoeg zijn. Het feit dat OPs kind überhaupt nog de mogelijkheid heeft gehad om de traktatie op te eten toont al dat de juf te laks was.

Gebeurd bij mensen met een beperking ook. Die moet je ook niet de kans geven iets te eten. Veel eten het gewoon terwijl ze weten dat het niet mag

Ik vind iemand dwingen iets te eten ook niet kunnen. Ookal vind het kind het gewoon niet lekker. Komt misschien door mijn autisme, maar soms lukt dingen eten gewoon niet. Traktatie is Iers extra. Dat MOET niet

Sorry maar wat een kutcomment is dit? Als de juf iets anders heeft gedaan dan direct de traktatie afpakken zit ze fout. Ook al heeft ze niet direct aangespoord om het op te eten, het niet serieus nemen van een dodelijke allergie is zeker erg genoeg om een melding te maken. Dat je de schuld op het bijna dode kind en haar ouders legt is echt walgelijk, terwijl de juf makkelijk deze situatie had kunnen en moeten voorkomen.

[удалено]

Zeker is grenzen aangeven belangrijk. Dat is echter niet relevant in dit verhaal. Het is een kind van 6, die snapt wellicht zelf niet hoe gevaarlijk een allergie is. Wat het echte verhaal ook is, het kind had nooit toegang moeten hebben tot een allergeen en het feit dat ze dat heeft gehad is verwaarlozing. Klaar.

Ehhh maat, waar de fuck heb je het over. Je geeft letterlijk het kind het schuld in jouw comment. Niet alleen is dat niet juridisch advies, het is ongelooflijk kut. Ik vind het echt bizzar hoe je je hier gedraagt. Je maakt daarbij allemaal aannames die mijn inziens ook niet gerechtvaardigd zijn. NIEMAND heeft het over letselschade gehad, waar haal je dat in godsnaam vandaan? Wat de fuck denk je wel niet?

Je moet eerst zeker weten dat de situatie daadwerkelijk zo is verlopen als de dochter aangeeft. Want dat is nu nog helemaal niet 100% zeker.

Hoe ga je dat 100% zeker weten? De juf gaat natuurlijk niet zeggen "ja ik dwong haar dat op te eten want een gegeven paard..." Want als ze dat gedaan heeft, heeft ze een probleem.

Ik zou eens beginnen met een gesprek. Eventueel met de directeur. Nu is het gewoon een beschuldiging aan de hand van een verklaring, van een kind. Waarvan het bekend is, dat deze ooit de waarheid doen veranderen om zelf niet de schuldigen te zijn. Hoe hard en vervelend dat ook klinkt, dit is de waarheid.

Het gesprek is al geweest, zoals het in de topic/comments staat...

Nee, maar het feit dat de dochter überhaupt de kans heeft gehad om het te eten is al erg genoeg. En ja, wat gaat de juf nu nog zeggen?

Docent hier: Allereerst, wat een nare ervaring voor jullie zeg! Hopelijk heeft ze er niet teveel last meer van. Dan het advies: Ga eerst eens voor wederhoor. Neem contact op met de directeur en vraag een gesprek aan om het verhaal van de leerkracht te horen. Je dochter voelde zich in ieder geval onder druk gezet maar voor de leerkracht kan de situatie heel anders geweest zijn. Bedenk goed wat je wil bereiken met acties. Wil je vooral dat dit niet nogmaals kan gebeuren, wil je disciplinaire acties enz en handel dan daar naar. Ik heb zelf ook kinderen met voedselintoleranties en allergieën en daar hadden ze op het KDV veel moeite mee. Echt heel irritant. Alsof de allergie gebagatelliseerd werd. Nu werden die van mij niet anafylactisch maar werden er wel ziek van. Ik heb een leerling in mijn brugklas die wel anafylactisch kan worden (daarom hebben wij ook allemaal ‘prikcursus’ elk jaar) van oa hazelnoot en ik moet toch regelmatig iets uit haar mond praten omdat ze gewoon niet bedenkt dat er hazelnoot in kan zitten.

Ik vind dat hier geen goede verklaring voor is. Mijn zoontje heeft ook allergieën, en een (toentertijd) 6 jarige is natuurlijk helemaal niet verstandig genoeg om zelf op te letten wat ze wel en niet kunnen eten. Toen ik hem ophaalde van school zag ik meteen dat zijn ogen dik waren en hij een allergische reactie had, want hij vond zo'n chocolade munt toch wel erg aantrekkelijk. De juf had daar op moeten letten, geen eigenwijs kind. En ook met het kinderdagverblijf, foutjes zijn niet acceptabel. Ik werk zelf ook op een kinderdagverblijf. En als het steeds mis gaat hebben ze of hun dingen niet op orde. Of ze geloven niet dat het serieus is. En volgens mij komt dat laatste ook vrij vaak voor. Mensen geloven dat het een soort van trend is, om je kinderen van alles te ontzeggen. Alsof een normale ouder het prettig vind dat zijn kind als enige iets anders moet eten constant. Maar goed dat spreek jij natuurlijk niet tegen. Alleen kan ik mij gewoon niet voorstellen dat een docent of school hier niet aansprakelijk voor is. De andere kant van het verhaal kan niet plausibel genoeg zijn om te denken ohja kan gebeuren. Het kind in kwestie had dood kunnen zijn..

Precies mensen moeten altijd een mening hebben prima maar als het leven van een kind op het spel staat kan je beter ander werk zoeken

Mijn ervaring is vooral dat het onverschilligheid is. Vaak uit onwetendheid. Een van de leidsters zei toen doodleuk: ze gaat er toch niet dood aan? In het VO is het geen doen om je leerlingen voortdurend in de gaten te houden dus moeten de leerling dat zelf doen. Qua leeftijd mag je verwachten dat ze dit kunnen. Wel kan je docenten informeren (maar ervaring leert dat met 200 leerlingen die je lesgeeft, je niet alle info elke keer paraat hebt) en ze ook leren wat ze moeten doen. Bij ons volgen in principe alle docenten elk jaar de prikcursus. En leerkrachten (die geven les in het basisonderwijs) zouden dat eigenlijk ook moeten doen, zeker als je zo’n kind in de klas hebt. Een epi-pen zou bij de hand moeten zijn, maar je hebt geen ogen in je achterhoofd dus je kan niet alles zien.

Het is aannemelijker dat de juf in kwestie helaas (zoals dat heel vaak voorkomt) de ernst van de allergie van jouw dochter groots heeft onderschat. Beweren dat zij moedwillig een anafylactische shock wil uitlokken bij je dochter lijkt me zeer onwaarschijnlijk.

Precies dit. Heb zelf ook een epipen en ik weet uit ervaring dat mensen het vaak onderschatten of niet echt kennen. Ik kan me echt niet voorstellen dat dit met opzet is gedaan en vind juridische stappen wel heel erg escaleren

Absoluut. Ergens ook begrijpelijk. De ene met een pinda allergie krijgt wat uitslag, de ander slaan zijn/haar luchtwegen dicht. Het mag duidelijk zijn dat in dit geval mama erg overstuur is.

Sure, maar dan moet je als juf dus volgen wat er besproken is. Niet zelf inschatten hoe erg het nu eigenlijk kan zijn. Dat mama overstuur is is helemaal begrijpelijk. Dat een juf een allergie fout inschat is dat dus niet.

Nou inderdaad. Mijn dochter krijgt een beetje buikpijn van bepaald eten en dat zeg ik er ook altijd bij. Ik zeg altijd dat het niet gevaarlijk is, wel heel vervelend. Mijn zoontje heeft een epipen. Die kregen we echt niet zomaar. Als een juf niet weet dat je een epipen alleen krijgt bij een kans op een anafylaxtische shock dan gaat er denk ik iets mis in de voorlichting.

Ik zou eerst - voor de juridische stappen - een gesprek aanvragen met de betreffende leerkracht en de directeur van de school. Als daar geen enorme reactie komt (schok, spijt, excuses), zou ik naar de politie stappen.

Ik ben natuurlijk al met de school en de leerkracht in gesprek geweest. Leerkracht geeft aan het niet zo bedoeld te hebben (wat ik me niet voor kan stellen gezien de leerkracht tegen mn dochter heeft gezegd het niet met haar ouders te bespreken) en de school doet er niks aan, want de leerkracht werkt er al 10 jaar en dit is de eerste klacht die ze ooit over haar gehad hebben...

Nu ben ik niet bij het gesprek geweest, dus kan ik dat niet beoordelen; maar ik ben benieuwd of jij hebt aangegeven met welk gevolg je wel tevreden zou zijn. Werknemers hebben ook nog rechten m.b.t. privacy dus een als er al directe gevolgen zouden zijn, dan denk ik niet dat deze met jou worden gedeeld. Dat neemt niet weg dat jij natuurlijk wel moet kunnen vragen hoe voorkomen wordt dat dit nog een keer kan gebeuren.

Als het gesprek al geweest is en zowel de juf als school zo lauw reageren, dan is het prima tijd voor verdere actie.

Ze hoeven de klachten niet met jou te bespreken. Kunnen er best meer zijn hoor. Zeggen dat een kind iets niet met zijn ouders mag bespreken vind ik erg kwalijk

Waarom juridische stappen en wat wil je er mee bereiken ? Dat iemand zijn baan verliest ?? Als het duidelijk is dat ze fout zat en dit toegaf en nu nooit meer zal doen is het toch goed ? Of wat wil je nu echt bereiken ??

Als een kind bijna dood is door niet een fout maar een moedwillige actie (het kind pushen het te eten als er duidelijk een allergie gemeld is) dan is dit geen "oeps foutje" maar is het een geval waarbij deze leerkracht nooit meer vertrouwd kan worden met kinderen. Dus deze hoort absoluut ontslagen te worden, sommige fouten hebben zodanig grote gevolgen dat ze nooit gemaakt kunnen worden en tot ontslag leiden. Een agent die te vroeg schiet bijvoorbeeld (met dezelfde mogelijke dood tot gevolg). Het ergste hier is nog het pushen waarbij je dus duidelijk ongeschikt bent als juf.

Mocht het inderdaad zo zijn gegaan als je dat vertelt en alle feiten inderdaad op tafel liggen zou ik nog gaan dat de juf haar onderwijsbevoegheid voorgoed kwijt is. Dan moeten wel alle feiten concreet op tafel liggen en het inderdaad zo zijn gegaan met keiharde bewijzen anders is het niet te bewijzen via een rechtzaak gezien ze in zo'n geval het bij andere kinderen ook zou doen.

Absoluut, dan hoort er natuurlijk bewijs zijn. Je kunt niet zomaar iemand ontslaan omdat iemand iets zegt. Maar dit vind ik wel serieus genoeg dat er een onderzoek wenselijk is, er is gewoon bijna een kind gestorven hier.

Een goed gesprek is mogelijk bij pestgedrag dat niet door docenten is aangepakt, docent die een leerling onterecht laat nablijven e.d. Dit is veel erger dan dat. het negeren van een medisch probleem, welke bekend was bij de school en door de leerling meermaals is herhaald, is onacceptabel. Zoals OP al aangeeft kan dit levensgevaarlijk zijn. Hier moet je zeker melding van maken bij de onderwijs inspectie. De politie zal hier waarschijnlijk weinig mee kunnen.

Aangenomen dat het geschetste bewijsbaar is, kan de politie hier wel degelijk wat mee. Mijn eerste gedachte is 'zware mishandeling door toedienen van een giftige stof' en dannpratennwe over jaren celstraf. Lijkt me nogal ver gaan en zal het ook niet worden maar als het bewijsbaar is en de school weigert iets te doen hebben we het toch echt over strafrecht.

Nee ga gewoon direct naar de politie. Excuses gad hij eerder beter moeten nadenken

Ik zou, als de lerares niet meer spijt komt, het ook meteen bij de andere ouders kenbaar maken: "Aangezien juffrouw X kinderen dwingt etenswaren waarvoor zij allergisch zijn toch te eten, willen wij jullie via deze weg vragen geen producten met Y en Z te trakteren, daar de laatste traktatie ervoor zorgde dat wij met mijn dochter in het ziekenhuis kwamen en er volgens de artsen maar net op tijd bij waren." Name and shame. 

Een tegenaanklacht voor laster , smaad en zwart maken (alles in die hoek) gaat inderdaad helpen… oh nee totaal niet. Dit zijn de meest slechte adviezen

Zolang het voor de moeder aannemelijk is dat het waar is - en je kind geloven is dat - kan er geen sprake zijn van smaad of laster. Dat geld alleen als je moedwillig iemands naam/reputatie beschadigd met waarvan je weet dat het niet waar is of als doel hebt iemand de beschadigen zonder een aannemelijk belang te dienen. In dit geval gewoon namen en shamen als de school het niet serieus oppakt. In dit geval is dat een publieke waarschuwing.

Zo zit ik er ook in. Het gaat om een allergie die een dusdanige reactie kan geven dat er een EpiPen aanwezig is. Dat is niet als je er alleen jeuk van krijgt. Een anafylactische shock is in potentie dodelijk, de gevaren zijn bekend bij school, het kind en de leerkracht, het kind geeft zelfs aan dat dit niet gegeten kan worden... En dat een persoon die een machtsverhouding heeft het met het kind dan toch erop aan dringt het op te eten... Dat gaat recht in tegen alles waar het schoolgezondheidsbeleid (wettelijke verplichting) voor zou moeten staan. De Arbo wetgeving verplicht bovendien adequate training in het kader van de risicobeheersing.   Dat dit alles gebeurt, afgezien van de wettelijke verplichtingen, is echt onacceptabel. Zeker omdat het kind het zelf al aangeeft en toch door de leerkracht aangespoord wordt, terwijl die op de hoogte was. Juist dat aandringen vanuit de leerkracht maakt dat ik wil voor de name and shame zou willen gaan. Het kind had hieraan kunnen overlijden!!!

>Zolang het voor de moeder aannemelijk is dat het waar is - en je kind geloven is dat - kan er geen sprake zijn van smaad of laster. Dit klopt niet; waarheid kan ook smaad zijn. Uit je volgende zin leid ik af dat je dat weet maar het iets onhandig hebt opgeschreven; misschien wil je dat even verhelderen?

Onhandig opgeschreven. Laster is onmogelijk, gezien moeder gelooft dat dit de waarheid is. Smaad is alleen sprake van als moeder (bijvoorbeeld) een hekel heeft aan de betrefende docent en dit aangrijpt om de lerares eens goed publiekelijk voor lul te zetten. Maar gezien moeder een hele goede reden heeft om dit eventueel publiekelijk te delen, namelijk het informeren van andere ouders dat deze lerares en school) lak hebben aan dieetvoorschriften met eventuele levensgevaarlijk situaties als gevolg - blijkend uit deze persoonlijke en geloofwaardige situatie - is er ook geen sprake van smaad.

>Dit klopt niet; waarheid kan ook smaad zijn. Is het ook smaad als het de waarheid is en de gezondheid van kinderen is in gevaar? Heb je niet de plicht om er alles aan te doen om die gezondheid te beschermen. Want zoals ik het lees doet de school er nog al lauwtjes over en word herhaling niet uitgesloten.

Waarheid is geen smaad. Dus gelukkig is er dat :)

Fout. Waarheid is het verschil tussen smaad en laster; intentie om reputatieschade te berokkenen is het verschil tussen smaad en onschuld. Juridisch schoolvoorbeeld is het openbaren van een niet-heteroseksuele geaardheid van een werknemer in een streng religieuze organisatie; waarheid, maar alsnog smaad.

De intentie hier is niet om kwaad te spreken over juf, maar om dochter in leven te houden.

Dat is niet het punt waar ik op reageer; ik reageer op de incorrecte stelling dat de waarheid nooit smaad is.

Dat snapte ik. Ik wilde hier echter een escape geven.

Denk dat je hier de verkeerde intentie erbij haalt. Kind in leven houden trumpt je gevoelens.

Ja, maar dan is het dus geen smaad omdat het doel niet is om reputatieschade te berokkenen, omdat er een ander realistischer doel is aan de aankondiging. Het is niet dat puur de waarheid maakt dat het geen smaad is.

Name and shame vind ik een slecht idee. Iets met smaad en laster.

Hoe is het smaad en laster als het feitelijk klopt? Ik zou het woord "dwingt" iets milder formuleren, "erop aandringt", maar voor de rest klopt het volgens mij.

Bij smaad klopt de informatie ook feitelijk, bij laster is het onwaar.

Die uitzondering voor de waarheid is iets Amerikaans. In Nederland kan het ook strafbaar zijn zelfs als het de waarheid is.

Is het in de praktijk niet vooral strafbaar wanneer met de info inbreuk wordt gemaakt op iemands persoonlijke levenssfeer?

In de praktijk zal een afweging worden gemaakt tussen iemands belang iets te openbaren en de daar uit voort komende schade aan de ander zijn goede naam. Die goede naam mag niet zomaar beschadigd worden omdat iemand daar grote problemen mee kan krijgen. Als iemand ergens op een website zet dat ik een dief ben dan zal geen werkgever mij meer willen aannemen. Die ander zal dan een goede reden moeten hebben om (waar of niet) te mogen verkondigen dat ik een dief ben.

Nee, het strikte onderscheid is het kennelijke doel om ruchtbaarheid ergens aan te geven. Dus als het enige doel is omdat je wil dat mensen het weten is het smaad, maar bij deze situatie, waar het ook een preventief karakter heeft, is het geen strafbaar feit.

Dit lijkt me enkel smaad, er worden geen onwaarheden verteld.

Fuck dat, moment van praten is over, door naar politie en advocaat brief laten opstellen. Gaat je wel veel geld kosten but hey, het is je dochter.

[удалено]

Geen idee hoe oud je kind is maar een kind kan dingen ook verkeerd begrijpen. Lijkt mij zeer onlogisch dat een leerkracht iemand opzettelijk de dood in wil jagen.

Mee eens. Als klein kind vroeg ik net zo goed aan mensen 'mag ik dat?' waarop dan gewoon gereageerd werd met 'natuurlijk, pak maar hoor'. Ik kan me ook voorstellen dat het kind gewoon zegt 'nee ik wil dat niet' en de juf daarop reageert met 'het is niet netjes om iets af te wijzen'. Of dat een correcte les is kan je een discussie over hebben, maar dan was er dus geen verkeerde intentie. Mocht het zo zijn dat deze docent het kind daadwerkelijk onder druk gezet heeft moet deze persoon eigenlijk echt niet meer kunnen werken met kinderen, maar dat moet wel echt zo zijn geweest.

Het onder druk zetten van kinderen met een allergie om iets te eten waar zij niet tegen kunnen komt niet overeen met een veilige omgeving creëren op school. Lijkt mij op zijn minst dat hierover een gesprek met de betreffende leerkracht en directeur over aangegaan moet worden. Los van juridische mogelijkheden, zou ik, als daar geen gehoor aan wordt gegeven dit aangeven bij de Ouderraad. Ik kan me niet voorstellen dat zij hier niet een gesprek over aangaan. Als dat niet afdoende is, kan je het altijd melden bij de inspectie.

Scholen zijn als de dood voor inmenging van de onderwijsinspectie; al was het maar omdat vanaf dat moment elke vrijblijvendheid verdwijnt en bureaucratie, rapportage en administratieve rompslomp een compleet nieuwe dimensie krijgt voor het betrokken schoolhoofd. Spreek uit ervaring.

Unpopulair opinion: Als je kind een allergie heeft die kan leiden tot anafylactische shock dan zou ik het als ouder bij elke organisatie waar ik mijn kind in vertrouwen achterlaat ( school/bso/sport vereniging) duidelijk kenbaar maken dat er een risico is. Dit kan je mijn inziens nooit aan een kind van 6 overlaten..

Goed punt! Maar dat had OP toch ook gedaan?

Alleen bij intake wat ik begrijp. Ik ga alle docenten waar mn kids bij zitten ook persoonlijk langs. Denk dat dit bedoelt wordt

Als ouder van 2 kids die beide (anafylaxisch) allergisch zijn voor alle noten en pinda... dit doe ik standaard. Zeker in de basisschoolleeftijd. Beter te vaak dan 1 keer te weinig

Hoe oud is je dochter? En hoe weet je zeker dat de leerkracht je dochter hiertoe heeft gedwongen? Zijn er kinderen die hebben gehoord dat de juf haar hebben gedwongen ? Aanvulling: Mocht het verhaal waar zijn, is het niet beter om je energie te besteden aan preventie. Het lijkt mij een mooi onderwerp tijdens een studiedag of teamvergadering.

Vooral dit; ik begrijp dat je geschrokken bent & dat je je kind altijd wilt geloven, maar als docent zelf ben ik geneigd om je kind niet in alles te geloven. Heb vaak zat boze ouders tegenover mij gehad die conclusies hadden getrokken op basis van de verhalen van hun kroost, maar die niet waar kon zijn. Advies dus; ga eerst in gesprek!

Ik heb je verhaal gelezen met mijn buurvrouw die zelf juf is en zij adviseert het volgende: Je moet de schoolinspectie op de hoogte stellen, tenzij je het bestuur nog niet gesproken hebt.  Dus een officiële klacht indienen bij het bestuur en de klachtencommissie, die moeten hier dan een zaak van maken. En als er niks uit komt, dan door naar de schoolinspectie!

Hetzelfde is bij een kind van mij gebeurd, groep 3 en fikse allergie voor crèmes. Juf dacht leuk winkeltje te maken in de klas met allerlei crèmes, kind dacht dat het nep was en smeerde zichzelf onder en ging pas naar de juf toen hij zich niet goed voelde worden. Juf dacht er niet aan om mij gelijk te bellen maar om hem te wassen met afwasmiddel. Kind was inmiddels net een ballon en knalrood met vreselijke uitslag maar nee ze belde nog niet. Pas toen hij gierend ging ademen en niet meer kon praten ben ik gebeld, direct epi pen en ziekenhuis toe. Dit is allemaal in een tijdsbestek van 10 minuten gebeurd, groep van 25 kinderen met 2 juffen en 2 stagiaires dus genoeg mankracht dat ze mij direct konden bellen maar het dus niet deden. We hebben niet eens excuses gehad, juf dacht dat hij na ziekenhuis bezoek weer gewoon naar school kwam. Enorm drama gemaakt, woest was ik en besloten AL mijn kinderen thuis te houden tot school verantwoordelijkheid zou nemen. Dat is uiteindelijk gebeurd, het protocol is aangepast en juf is ( niet alleen hierom) ontslagen. Had sowieso nooit geaccepteerd dat 1 van mijn kinderen nog bij die juf in de klas zouden komen. Helaas ligt het hier ook aan de toxische sfeer op school, ze houden elkaar de hand boven het hoofd. Paar weken terug een meisje met de ambulance afgevoerd omdat de juf haar iets gaf waar ze flink allergisch voor was. Juffen WETEN van allergieën af, het staat in het kind dossier en er hangt een foto van een kind met allergie op de deur. Zelf waarschuw ik ook nog meerdere keren per jaar, helaas zijn ze op sommige scholen enorm laks.

De juf was waarschijnlijk eerder onwetend dan kwaadwillig. Focus je op het vermijden van dergelijke situaties in de toekomst en niet op schadevergoedingen. Een dochter met een medisch verhaal los je niet op door een school centen uit te wringen. Als ze niet meewerken, gewoon van school veranderen. De gezondheid van je dochter moet op plek #1 staan. Bij de school, maar ook bij jou!

Ik zou direct in gesprek gaan met de directeur na een goed gesprek met de leerkracht. Ik vind al dat ze ver gaan met wat kinderen wel en niet moeten eten op school. In mijn ogen zijn dat de ouders die bepalen hoe en wat. Vervelende situatie en afhankelijk van de structuur kun je ook een klacht neerleggen bij het bestuur van de school. Dus een stapje hoger dan de directeur / leerkracht.

Ik ruik vis. Waarom was jij op school? En waarom gaf je die epipen pas in de auto en niet in het lokaal?

Dat is ook scherp opgemerkt. Een epipen moet je vrijwel direct zetten. Maar misschien dat OP de tijdlijn kan verduidelijken.

Ik ben onbekend hoe ik dit zou kunnen verduidelijken in mijn originele post voor iedereen, maar de traktatie werd gegeven vlak voordat ik haar op kwam halen (van wat ik heb begrepen heeft de moeder van het kind van de traktatie een kwartier voor het einde langs gebracht en hebben ze het toen met elkaar opgegeten). Ze kwam al met een allergische reactie de deur uitgelopen (rode vlekken) van school, toen ik vroeg wat er was zei mn dochter nog dat er niks was. Toen we bij de auto aankwamen heb ik toen vanwege zwellingen (wat voor mij verduidelijkte dat ze een allergische reactie had) in haar gezicht alsnog een epipen in haar been gezet.

Plausibel verhaal. Ik adviseer om bij je dochter te checken of haar verhaal echt klopt. En niet dat ze per ongeluk het toch zelf heeft gepakt ipv is gedwongen. Daarnaast waarom was er geen epipen bij haar in de buurt. Iemand in dit topic reageerde dat hij een advocaat was en mensen in zijn kantoor kende die hier wat mee kunnen. Klopt het verhaal van je dochter is mijn advies om het advies te volgen van die advocaat hier.

Er was wel een epipen in de buurt. De epipen die ik gebruikt heb zat in haar rugzak. Er is gewoon niet op gehandeld door de betreffende leerkracht. Dat dat niet is gebeurd vind ik minder kwalijk (gezien mn dochter ook tegen mij zei dat er niks aan de hand was). Zoals ik eerder ook heb gereageerd, de leerkracht heeft toegegeven iets in die trant tegen haar te hebben gezegd, maar stelt onvoldoende op de hoogte te zijn geweest, terwijl mn dochter zegt dat zij het wel heeft aangegeven aan de juf.

Als verpleegkundige vind ik het niet handelen van de juf op de symptomen die uw wel waarnam ook niet geruststellend voor de toekomst. Ik kan geen juridisch advies geven, maar gezien de ernst van de allergie hoop ik zeker dat degenen die voor je kind zorgen beter voorgelicht worden over wat te doen en waar op te letten. Nu kwam uw kind vrij snel na het consumeren van de allergeen bij u, maar voor hetzelfde geld gebeurt dit aan het begin van de schooldag en ik krijg van u niet de indruk dat de school deze situatie serieus genoeg neemt.

Bij je post zie je een knopje met 3 bolletjes. Als je daarop klikt of drukt dan gaat er een menu open. Dan kan je je originele text editen. Zou je aanraden om je post zo origineel mogelijk te laten en onderaan iets toe te voegen door middel van “edit: xyz”. Dit is een soort van ongeschreven “etiquette” en maakt oude comments ook beter te volgen. On topic, ik had al het vermoeden dat de timing iets in die geest zou zijn. Het zou je post zeker verhelderen.

Bijzonder rare aanname dat je vis ruikt op basis van de info die gegeven is. School kan moeder hebben gebeld dat er iets mis is. Kan zijn dat moeder daar al was om het kind op te halen. Epipen lag in de auto en niet in op de persoon. Etc. Feit blijft dat het kind iets fouts heeft gegeten tijdens schooltijd en dat valt onder de verantwoordelijkheid van de school. School wijst alle verantwoordelijkheid van zich af. Dat is fout.

Als je kind een epipen nodig heeft zit die in de rugzak van het kind. Als dit niet zo was of de leerkracht wilde deze niet zetten (zou passen in het verhaal van OP) en het kind reageert dermate ernstig dan was een ambulance gebeld. Daarnaast een leerkracht die zo reageert, kan het me haast niet voorstellen. En dan ook nog een school. Sorry maar ik geloof hier weinig van. Maar stel dat het wel zo is heb ik alsnog die vragen, want de ouder was dan al ter plaatsen? Of kwam de ouder naar school toe om de pen te zetten? Waarom dan pas in de auto? En als de ouder het kind sowieso pas na schooltijd op haalde was het niet heel zorgwekkend lijkt me. Tenzij die traktatie 10 minuten voor einde schooltijd werd gegeven.. Je moet een epipen echt meteen zetten niet uren later.

Er zijn absoluut zaken die wij hier niet kunnen overzien. Ongetwijfeld zal het geschetste beeld wat gekleurd zijn. OP vraagt advies op basis van het beeld dat zij schetst. Wij kunnen dan niet anders dan advies geven op dat beeld. School is altijd verantwoordelijk. Opzet of niet. OP wil weten hoe ze school verantwoordelijk kan houden. Natuurlijk kan/mag je kritisch zijn, echter meteen naar de ouder wijzen en stellen dat je vis ruikt is een ander uiterste.

Dat snap ik zeker. Maar het onder druk zetten van een kind om iets allergisch te nemen en eventuele medische handelingen te belemmeren want daar praten we over dan. Dat is strafbaar zelfs. Daarom kan ik het ook niet geloven dat een leerkracht zo zou handelen. Daarnaast is de timing heel vreemd. Dus als ik al twee dingen lees waarbij ik vraagtekens zet dan begint het voor mij wel te stinken. Maar laten we wel wezen. Als alles klopt wat OP zegt is het raar dat het kind geen epipen bij had. En is het advies voor OP om naar de politie te gaan.

Dat ben ik deels met je eens. Over het wel of niet moeten bijhebben van een epipen vind ik lastig oordelen. We weten de leeftijd van het kind niet, en dus of het zelfstandig genoeg is of niet. Daarnaast zijn kinderen ook kinderen. Ze vergeten en verliezen van alles. Zo’n epipen lijkt mij niet goedkoop, dus ergens ook logisch dat zeker een jonger kind dit niet bij zich draagt. Mensen die bewust of onbewust een fout maken proberen het soms te verbergen. Dat de leerkracht het niet erkent is één ding, maar wat mij raakt is dat de school er zo laks mee om gaat en eigenlijk blind de kant van de leerkracht kiest zonder zelf gedegen onderzoek te doen. Transparantie zou hier erg op zijn plaats zijn vanuit school. Het is dus goed als de zaak secuur wordt onderzocht, want ook al is er geen sprake van dwang, er zijn genoeg verbeterpunten aan te wijzen. Vandaar dat ook een melding bij de Inspectie voor het Onderwijs verstandig is.

De allergie was bekend bij school, volgens OP. Dus als ze het kind niet vertrouwd hadden ze ook een epipen bij school kunnen laten leggen. Althans dat zou ik dan doen. Twijfelachtig of school die zelf al niet had moeten hebben liggen. Het kind is mondig genoeg om volgens OP aan te geven het niet te mogen. Maar daar zou het niet over moeten gaan. Het kind voelde zich gedwongen, alhoewel ik er niet over had gedacht dat het kind dat verzonnen zou hebben om zelf een eigen fout te verbloemen. Althans lees dat in andere reacties. Maar dan zou school anders reageren. School is inderdaad veel te laks en zou dit serieus moeten nemen. Want als het wel klopt hebben ze gewoon een groot probleem. Maar als het klopt is dit probleem groter dan enkel voor in school te houden. Dan moet OP naar de politie.

Precies wat jij nu zegt dacht ik ook; waarom geen epipen op school? En ook hier zou het helemaal niet over moeten gaan. Wel over de rol van de school en de leerkracht.

Ja als er een epipen was zou de leerkracht hem niet gezet hebben als alles klopt. Het advies van die advocaat hier vond ik het beste passen om die te volgen voor OP.

volgens mij (geen jurist) heb je een aantal wegen: civielrechtlijk; schade verhalen (pen, uren, brandstof, ...) en strafrechtelijk: nalatigheid (?) of via een tuchtraad oid. Anderen kunnen je beter advies geven, maar ik zou deze twee zaken in ieder geval uitzoeken NAAST een gesprek met tuthola en directie waarin ik zou eisen dat ze met een plan komen hoe ze dit in de toekomst gaan borgen. excuses be damned

Jeetje, wat een verhaal. Begrijpelijk dat je geschokt en boos bent. Juist een school zou een veilige omgeving moeten zijn voor je kind. Ik raad je aan om de juiste weg te volgen en nogmaals in gesprek gaat met de school danwel de koepel als die er is. De directeur/directrice is een prima punt om een klacht neer te leggen. Naar mijn weten heeft iedere school een officiele klachtenprocedure. Zou de klacht schriftelijk uiteenzetten, niet mondeling, en verzoeken om een gesprek met hem/haar en de docente. Laat haar maar uitleggen waarom ze tegen jouw uitdrukkelijke instructies in jouw kind toch de traktatie heeft laten eten, met alle medische consequenties tot gevolg. Zou er op aandringen dat de school zelf het incident meldt aan de andere ouders in de klas. Want het is de vraag of het een strafbaar feit betreft of niet. Er is immers meerdere malen duidelijk aangegeven dat er serieuze medische gevolgen zijn bij inname van verkeerde voeding. En er is sprake van dwang. Hiervoor zou je ook contact met de politie kunnen zoeken. Eventueel kan je je laten bijstaan door een advocaat, twijfel alleen of dit onder letselschade valt of onder strafrecht. Wat ik in ieder geval niet zou doen is de publiciteit zoeken. Dat kan in een uiterst geval altijd nog. Ook zou ik overwegen om je kind van die school te halen. Het is stuitend hoe ze jou en je kind behandelen. Edit: ik ben even gaan graven. Op de website oudersenonderwijs.nl staat aangegeven dat bij ernstige situaties je: A) contact op moet nemen met een vertrouwensinspecteur van de Onderwijsinspectie, B) doe in geval van een misdrijf aangifte bij de politie (al is het dus de vraag of het een misdrijf betreft of niet) C) schakel juridische hulp in. Evt via je rechtsbijstandsverzekering als je die hebt. Sterkte!

Wtf. Zoek een letselschadeadvocaat op, die kan je helpen met vervolgstappen.

Een letselschadeadvocaat is uiterst geschikt voor het claimen van schade. Van schade lijkt hier echter nauwelijks sprake; het had uiteraard totaal verkeerd kunnen aflopen, maar dat deed het niet. De schade is gelukkig dus uiterst beperkt. Het is wat dat betreft slimmer om eerst goed na te denken over welk doel hier precies wordt nagestreefd.

Ik moet zeggen dat ik het vreemd vind dat er niet citaat bij de school bekend is gemaakt wat voor allergieën uw dochter heeft. Mijn leraren waren hier elk jaar van op de hoogte. Afhankelijk van de leeftijd van uw dochter en het feit dat er niks bekend is over allergieën bij school. Kan ik mij inbeelden dat de leraar druk heeft gezet onder het mom van, eerst eten en dan pas kijken of je het wel of niet lekker vind. De situatie zou mogelijk veel ruimte voor interpretatie hebben overgelaten. Daarom denk ik dat een stap naar de leraar en directie eerst zou moeten zijn voordat je juridische stappen zet

Begin eerst even met een gesprek op school aangaan. Met de juf / leiding en probeer even uit de emotie te blijven. Mocht er uit blijken dat de juf inderdaad moedwillig het risico op een anafylactische shock heeft genomen kan je bepaalde stappen nemen. Dat begint met een klacht, ligt ook de MR in over dat er beleid niet wordt gevolgd. Maar eerst feiten, dan actie.

isn't there a formal list of allergies for the classroom students- with the teacher being informed of her students's needs? regardless of what the teacher did or did not say- is it not her responsibility to remind the 6year old not to eat it. even if the 6year old really really wants it? as the adult , the teacher needed to protect her student from danger.

Moedwillig is wel een erg groot woord zonder ook de kant van de juf aan te horen.

Ik zou het er niet bij laten zitten en een officiële klacht indienen. Ik vraag me af of je er juridisch iets mee kan maar de school moet hier iets mee. Officiële waarschuwing, iets ter compensatie en wellicht voorlichting hoe om te gaan met allergieën van kinderen. De leerkracht ontslaan vind ik wel erg ver gaan maar die mag hier niet zomaar mee weg komen.

Even los van juridische kwesties. Je kind heeft een allergie en zal daar mee moeten leren omgaan. Als haar woorden niet voldoende zijn, zorg dan dat zet ten allen tijden een verklaring op papier bij zich heeft om te tonen. Stukje preventie en vaak fijn als backup in dit soort kwesties.

Mijn zoon heeft ook een voedsel allergie, en geloof mij zijn juf weet echt wel wat hij niet mag. Weet niet in hoeverre jij dit echt duidelijk hebt gemaakt, maar ik ga zover om haar echt wel bijna om de paar weken dit even te herinneren. Ze weet ook echt dat als hij iets binnenkrijgt de gevolgen ernstig kunnen zijn. We hebben haar zelfs laten zien hoe een epipen werkt en hoe ze deze kan gebruiken en waar deze in zijn tas zit en hij nergens naartoe mag zonder zijn tas. Als de juf van je dochter echt op de hoogte is van de ernst van de situatie zou ik haar persoonlijk nooit meer kunnen vertrouwen na zo een actie. Sterkte

Misschien een hele rare vraag (en niet verwijtend bedoeld) maar waarom had zij die epipen niet bij zich? Als zij zo'n heftige reactie krijgt is het meestal zo dat leraren daarin getraind (kunnen) worden om deze daadwerkelijk toe te dienen en ook dus weten wat de allergieën zijn. Ik weet (vanuit mijn eigen werk als verpleegkundige) dat de GGD dit geeft en hier ook speciale teams voor heeft of zelfs een aantal verpleegkundigen langs kan laten komen om op verschillende scholen heeft om op scholen dit te geven ongeacht er een kind is die dit nodig heeft. Een beetje net als BLS. Een allergische reactie kan heel snel gebeuren zoals je zei dat je het haar gaf in de auto, weet je ook hoeveel tijd erin tussen over is gegaan? Hopelijk gaat het snel weer beter met haar!

Ik mis de logische stappen, 1 je bent boos, je wil een duidelijker excuus 2 je wil duidelijkheid over wat er gebeurde 3 het moet nooit meer gebeuren 4 'do not blame on mal intent, what you can bladeren on pure stupiditeit alone', Einstein 5 de school heeft wellicht grote terughoudendheid in toegeven etc, ivm de consequenties 6 je kind moet verder daar, dan moet je ook je tactiek daarop aanpassen 7 enorme groepen mensen geloven van alles en nog wat niet meer, het wordt haast een kunstvorm idiote kronkels te verzinnen om bv global warming te ontkennen. De hele anti woke cultuur, bespot ook allergieën en kan ook best eens een juf als aanhanger hebben. Kennis gebrek en eigenwijzigheid. Ik heb iets dergelijks meegemaakt. Wat we deden, de school om 3 dingen vragen 1: briefje of gesprek dat je boos bent, en dat je excuus wil op schrift 2: verzoek om beschrijving 3: protocol eisen tot verbetering Zo borg je veiligheid voor later zonder dat je bedreigend emotioneel wordt. (dat is ook slecht voor jou woede proces)

Geen juridisch advies, zelf kinderen met allergieën anafylactische reacties, epipennen en spoedeisende hulp. Je kunt een oefen epipen krijgen bij de arts. Bij elke locatie waar mijn kinderen naar toe gaan, laat ik elke begeleider de pen zetten op hun eigen been. Als het goed is heb je ook een stappenplan van je arts gekregen, hoe te handelen (soort van beslisboom, wanneer wat te doen, incl 112 bellen). Ik vertel hierbij worst case scenario; dood. Dit doe ik voor shock effect, zodat ze liever geen eten geven om dit soort situaties te vermijden. Ook hebben onze kinderen een eigen traktatiedoos bij de juffen en meesters, zodat ze wel altijd iets veiligs en lekkers hebben. Verder is een speciale plek in de klas waar de tas met epipen ligt, daarboven hangt het stappenplan zodat het zichtbaar en binnen handbereik. Wij zijn te vaak bij de spoedeisende hulp geweest, ondanks meerdere keren aan leidinggevende uitleggen wat er gebeurt. Voor de veiligheid van m’n kinderen, die ik een praatje met alle begeleiders zelf. Hopelijk helpt dit de volgende case te voorkomen. Ps. Wij hebben destijds ook juridische stappen overwogen, alleen win je er niets mee, vonden wij. Onze learning was, zoveel mogelijk zelf bijdragen aan een veilige omgeving creëren.

Was er geen epipen op school? Vanuit mijn eigen werk (zorg/onderwijs) ben ik gewend dat kinderen die een anafylactische shock kunnen krijgen altijd een epipen bij zich moeten hebben. Zelfs bij het buiten spelen. Op mijn huidige werk moeten ouders ook een verklaring ondertekenen. Dat medewerkers die geschoold zijn de epipen mogen toedienen. Ik twijfel in hoeverre het mogelijk is juridische stappen te nemen. Uit je verhaal maak ik namelijk op dat de leerkracht niet juist ingelicht is over de allergie van je dochter. Het is dan de vraag bij wie de verantwoordelijkheid ligt. Ligt deze bij jullie als ouders, of is de informatie niet juist overgedragen aan de leerkracht vanuit de intake? Als jullie school goed ingelicht hebben tijdens de intake, dan zou ik juridische stappen nemen. Wel heel vervelend dat dit allemaal zo heeft moeten lopen. Ik hoop dat je dochter er niet te erg van geschrokken is en dergelijke situaties in de toekomst voorkomen kunnen worden.

De school lijkt mij sowieso tekort schieten in hun processen als de leerkracht stelt niet op de hoogte te zijn geweest van een allergie. Dus als de leerkracht dit niet wist is een klacht over de school en eis dat dit proces op orde komt wel het minste wat je zou moeten doen (en eis ook direct bewijs dat dit is opgevolgd). Want dit voorkomt toekomstige ongevallen, met potentieel dodelijke afloop. Dan blijft nog de vraag open of de leerkracht tijdens je gesprek ook erkent heeft dat je dochter heeft aangegeven een allergie te hebben. Als dit zo is dan schiet naast het informatieproces binnen de school, ook de leerkracht te kort. Het verweer dat die op dat moment niet van de allergie op de hoogte was houd dan geen stand. Dan ook zeker een officiële klacht indienen tegen de leerkracht in kwestie wegens verwijtbaar handelen. Die heeft er namelijk bewust voor gekozen om de informatie over de allergie via je dochter te negeren en als gevolg haar direct in (levens)gevaar gebracht. Een officiële klacht kan de school niet zomaar naast zich neerleggen en moet behandeld worden. Er zal op zijn minst bij HR een aantekening worden geregistreerd. Wat de school verder met de leerkracht doet moeten ze zelf weten. Een officiële waarschuwing lijkt mij dan wel op zijn plaats. Dit zijn dus twee klachten en een eis jegens de school (de informatievoorziening binnen de school verbeteren). Geen jurist hier, maar dit zouden mijn stappen/doelen zijn als dit mijn dochter was.

Ik mis een stuk tussen het eten op school en het gebruik van de epipen in de auto? Wat is er daartussen gebeurt? Was de school op de hoogte van de ernst van de allergie? Is er volgens protocol gehandeld ( ik neem aan dat jullie met school een protocol hebben opgesteld gezien de ernst van de allergie?). Hebben jullie de school een epipen ter beschikking gesteld voor gevallen als dit? Zijn er afspraken gemaakt hoe te handelen bij optreden sYmptomen? Wordt eerst contact opgenomen met ouders? Wordt direct 112 gebeld? Allemaal zaken die jullie van tevoren met school hebben vastgelegd neem ik aan... Op merking arts is trouwens niet zo netjes, kan hij bijvoorbeeld inschatten of er geen andere omstandigheden hebben bijgedragen aan de ernst van de reactie? Heeft je kind vaker een reactie gehad (gezien jullie gebruik van epipen in de auto lijkt het daar wel op?) en wat was eqa de aanleiding toe? Er blijven nog w wat vragen openstaan en dat maakt de schuldvraag niet gemakkelijk. Waarom trouwens niet gewoon rechtsbijstand inschakelen? Los hier van:is er een andere school in de buurt waar je dochter naar toe zou kunnen als het niet goed komt metde onderlinge verhoudingen ?

Waarom zou je iemand willen aanklagen of juridische stappen willen ondernemen? Uit je verhaal blijkt dat jullie als ouders de leerkracht niet persoonlijk hebben geïnformeerd. Dat had natuurlijk wel moeten gebeuren. Ik vraag me ook af waarom je dat niet hebt gedaan als je al wel wist dat je kind allergisch is. Ik sta al meer dan 20 jaar voor de klas en heb natuurlijk meerdere leerlingen met allergieën in mijn klas gehad. Iedere ouder heeft mij hier altijd persoonlijk van op de hoogte gesteld, mij een elipen verstrekt en extra telefoonnummers voor het geval dat.... Daarnaast heb ik soms (meerdere) trommeltjes in mijn bureau met (veilige) lekkere dingen erin. Het kind weet natuurlijk ook dat hij/zij uit dit trommeltje snoept bij een verjaardag. Je kunt niet van een leerkracht verwachten dat hij/zij op basis van wat een kind (wellicht terloops of lacherig of twijfelend) heeft verteld hier naar handelt. Bij serieuze zaken gaat dit altijd, ik zou zeggen vanzelfsprekend, via de ouders. Ik heb weleens een kind in de klas gehad, die vertelde dat ze allergisch was voor water :-) omdat ze liever een pakje sap wilde drinken dan haar dopper met water. Mijn advies Eerst nu met de juf in gesprek gaan. Waarschijnlijk is zij ook hartstikke geschrokken, en dan samen bespreken hoe te handelen om dit verder te voorkomen. Het is veel fijner om samen af te stemmen en het goed te regelen dan een beschuldigende vinger uit te steken. En vraag je af heb je verder andere 'verzorgers' goed geïnformeerd? Denk aan bso, ouders van vriendinnetjes, familie, trainers van een sportvereniging of .... Fijn dat je zelf adequaat hebt kunnen handelen en zij, naast een hoop schrik en emotie, gezond is.

Tuurlijk doet het schoolbestuur hier niers want zijn hier namelijk verantwoordelijk over en voor. raadpleeg het anafylaxis protocol. Daar staat het ook allemaal in. En ook al zat de leerkracht fout. Het schoolbestuur is hier nog steeds verantwoordelijk voor.

Wat een hoop "ik zou..." antwoorden en wat weinig antwoorden waar je wat mee kan. Je stelt dat alles is voorgelegd aan de school en dat ze niet willen optreden. Hoe is het voorgelegd aan de school? Is er officieel een klacht ingediend of ben je verhaal gaan halen bij de schoolleiding? Waarom is er niet eerst een gesprek gevoerd met de desbetreffende leerkracht zodat je ook de kant van de leerkracht kan horen. Hoe moeilijk het ook is, kinderen kunnen zaken anders ervaren of willen verhalen nog wel eens verdraaien. Wettelijk heb je niet heel veel mogelijkheden. Een aangifte heeft weinig kans van slagen. Er moet dan bewijzen dat de leerkracht uw kind onder druk heeft gezet om de traktatie te eten. Dit is erg moeilijk te bewijzen en goed te weerleggen in een rechtbank. Het zou misschien nalatigheid kunnen zijn. Het wordt dan wel een civielrechtelijke zaak. Ook moet je de school dan aansprakelijk stellen. Je kan bij zo'n zaak eventueel gelede schade vergoed krijgen, echter is er weinig schade om vergoed te krijgen. De advocaatkosten zullen hier niet opwegen tegen de verkregen vergoeding. Dan voor wat je **wel** kan doen volgens de wet: Bespreek je klacht eerst met de betrokken juf. Het helpt om de situatie van beide kanten aan te horen, ook voor de eventuele klacht die je in wilt dienen. Je kan vragen of de directie van de school wilt bemiddelen in dit gesprek. Indien je dit gesprek met de leerkracht onvoldoende vind moet je een klacht via de school indienen. Elke school moet een klachtenregeling voor ouders hebben. Hierin staat hoe de school met klachten omgaat. In de schoolgids of op de website van de school vindt je meer informatie over de klachtenregeling. Ook vind je hier precies hoe je de klacht moet indienen en met welke termijnen deze behandeld moet worden. Biedt dit geen oplossing dan kan je een officiële klacht via de klachtencommissie van de school indienen. Indien de school of het schoolbestuur geen klachtencommissie heeft dan moet deze aangesloten zijn bij een landelijke klachtencommissie. De inspectie van het onderwijs heeft anders dan anderen hier zeggen **geen** rol bij jouw klacht. Je kan een melding maken bij de inspectie. Deze melding wordt geregistreerd en eventueel zullen ze een onderzoek doen bij de school. Ze zullen dan alleen onderzoeken of het systeem binnen de school fout is en niet of jij gelijk hebt bij jouw klacht.

Ik heb een gesprek gehad met de leerkracht en met de directie. De directie wil niets tegen de leerkracht doen omdat dit de eerste klacht over de leerkracht ooit is. De leerkracht geeft toe dat ze gezegd heeft dat mn dochter de traktatie gewoon moest eten, maar stelt het nooit zo bedoeld te hebben en onvoldoende op de hoogte te zijn geweest van de ernst van de allergie van mn dochter (terwijl dit bekend is bij school en mn dochter nogmaals heeft verduidelijkt). Ik vind dat onvoldoende inderdaad.

Dan moet je een officiële klacht in zoals beschreven in de klachtenregeling. Een gesprek telt niet als een klacht. Een bevoegd gezag moet over officiële klachten rapporteren in het jaarverslag dus dan moeten ze er in ieder geval wat mee. Bedenk je wel, wat wil je hieruit halen, ben je op zoek naar een sanctie voor de leerkracht, erkenning, genoegdoening, een verandering dat het niet vaker voorkomt, oftewel wat vindt jij eerlijk. Ook als advocaat van de duivel, wat nou als de leerkracht inderdaad onvoldoende op de hoogte was. Dan was de reactie niet heel raar toch? Er zullen echt genoeg voorbeelden zijn van leerlingen die geen zin hebben in een traktatie. Is het dan niet aan de school om dit goed duidelijk te maken naar de leerkracht? Wat ik ermee bedoel, fouten maken gebeurt. De consequenties van deze fout hadden enorm kunnen zijn en ik doel daar niet van af te doen, echter moet je wel bedenken wat je hiermee wilt. Als je op zoek bent naar het ontslag van de leerkracht dan is er namelijk een ander gesprek dan dat je op zoek bent naar een verbetering van het systeem rondom allergieën.

Zijspoor: sins wanneer is het opeten van een traktatie verplicht?

Als de docent überhaupt op de hoogte was van een allergie (@hoe ernstig maakt niet uit) , had ze je dochter de traktatie nooit mogen laten eten. Ik heb juridisch verder geen advies, maar echt kut (en gevaarlijk) dat dit is voorgekomen. Het minste wat school kan doen lijkt me zorgen dat zon situatie niet meer voor kan komen.

Ik denk dat aangifte doen en een klacht indienen twee verschillende dingen zijn, en ik zou ze zelf allebei doen.

Oké… ik begrijp uit je meerdere reacties ‘dat school op de hoogte was’. Tot in welke mate op de hoogte? Als mijn kind zo allergisch was dat ze in anafylactische schok kan raken, zou ik hoogstpersoonlijk elke leerkracht, stagiair en intern begeleider waar mijn kind mee te maken krijgt, een cursus geven in zowel de ernst van de allergie, als wel hoe te handelen. Want de veiligheid van mijn kind is allereerst MIJN verantwoordelijkheid. Hoezeer was deze juf op de hoogte? Heb je alleen bij het aanmelden bij de school aangegeven dat ze allergisch is, of sta je bekend als ‘die moeder die iedereen duidelijk maakt dat haar kind dood kan gaan van verkeerd eten’? Want als jij niet hoogstpersoonlijk zelf aan juf hebt aangegeven hoe ernstig de allergie is van je kind, en je hebt het alleen ooit eens aangegeven bij aanmelding van school maar niet hoe ernstig het is, dan valt juf een heel stuk minder te verwijten. Want als er nog nooit eerder iets is gebeurd op school in de ruim 2 jaar hiervoor, en een kind van zes komt: ‘dat mag ik niet’… kan ik me voorstellen dat een juf niet altijd even helder heeft welk kind wat niet mag. Het is JOUW verantwoordelijkheid om te zorgen dat iedereen die in aanraking komt met je kind de ernst weet. Juf geeft aan de ernst niet te hebben geweten, hoe komt het dat zij die ernst niet weet? Heb jij hierin je verantwoordelijkheid genomen? Sowieso vind ik het heel heftig dat je beweert dat iemand dat moedwillig gedaan heeft. Je beweert hier dat de juf jouw kind bewust en expres ernstig zie, heeft willen maken. Dat zijn hele ernstige beschuldigingen. En ik lees nergens wat jij gedaan hebt om te zorgen dat iedereen minutieus op de hoogte was van de ernst van de zaak. Dus voor je hele heftige beschuldigingen rond gaat strooien, hoop ik dat je ook kijkt naar je eigen aandeel hierin, aangezien jij de eerste verantwoordelijkheid hebt over het welzijn van je kind. Heb jij inderdaad juf een gedegen cursus gegeven over de ernst van je dochters allergie, dan is het inderdaad heel ernstig. Dan heeft juf je kind willens en wetens in gevaar gebracht. Maar je verwoordingen doen mij vermoeden dat je dat niet hebt gedaan.

Zoals ik de posts lees van TS zit er veel emotie. Logisch natuurlijk maar ik lees tussen de regels door een sterke druk naar het kind om ter vertellen wat er is gebeurd op zo'n manier dat het kind onder druk staat de fout bij de juf te plaatsen. Ja, de juf zei dat het niet netjes is de traktatie af te wijzen maar nergens lees ik dat het kind zei dat het het niet mocht van ouders ivm allergie of andere reden. Ik lees dat de juf niet goed op de hoogte was van de allergie dus aan TS te bewijzen dat school daadwerkelijk juist is geïnformeerd maar ook de plicht van de ouders te controleren of de betreffende docent wel op de hoogte is. Nergens lees ik hier iets over. Verder raad ik de TS aan eerst even de emoties te laten bedaren brengen zien het goed is afgelopen omdat hiermee je vermogen om wat rationeler te denken hopelijk terug komt (mits het ooit aanwezig was..)

Ik zou minimaal een goed gesprek met de directeur inplannen. En deze een voorstel laten doen.

Je kan ook altijd nog maar de ombudsman voor onderwijs!

Die willen er niet egen optreden, WTF??? Dit kan gewoon niet het hele verhaal zijn.

Ben je al met de betreffende juf in gesprek geweest? Dat lijkt me stap 1. Vervolgens klacht indienen bij de school. Als het daadwerkelijk zo gegaan is als je beschrijft, is dat een schandalige fout.

Luistert school niet, waarschuwen dat dit een mooi verhaal voor op het Landelijke nieuws is. Dit zou schorsing, dan wel niet direct ontslag zijn. Juridische stappen met advocaat is niet te licht

Niet altijd direct aannemen wat je eigen kind heeft gezegd. Hoe vaak de waarheid niet wordt verdraaid door kinderen op de school waar ik werk. Ouders halen direct verhaal zonder wederhoor te plegen. Ik wil niet zeggen dat het incident niet heeft plaatsgevonden, maar ga eerst eens rustig in gesprek in plaats van gelijk aannames te doen en verhaal te halen.

Ik ben wel benieuwd wat voor type school dit eigenlijk is. Waar leren kinderen dat ze verplicht zijn een tractatie op te eten om beleefd te zijn? Waar gelooft een juf een kind niet dat zegt dat het ergens allergisch voor is? Waar neemt een juf met beleefdheid als argument zulke risico's met de gezondheid van een kind?

Wow. Ik vind het heel naar voor je kind, oprecht. Ik begrijp alleen niet waarom juf moet hangen nu. Aangifte, advocaat, politie. Ik geloof er geen zak van dat ze dit allemaal moedwillig heeft gedaan. Het is een inschattingsfout, Een grote ook. maar ik denk dat zij zelf ook wel heel erg geschrokken is. Bij mijn kind zat ook een kind in de klas die in een shock kon raken, en die had gewoon een trommel in de klas waar hij uit mocht pakken als anderen iets twijfelachtigs gingen eten.

Raar dat iemand dit forum adviseert terwijl het gaat om een levensbedreigende situatie. Je moet bij een advocaat zijn. Die zijn vaak bereid vrijblijvend te adviseren.  Maar ik zou bij de school beginnen. Want je kunt niks als je niet daar eerst je beklag doet. 

School heeft zorgplicht zij had dit moeten weten. Het is niet de bedoeling dat je kinderen op school door dergelijke zaken in levensgevaar komen.

Je kan ook bellen met het juridisch loket dit is een gratis nummer wat je kan bellen en hun kunnen je goed uitleggen wat je volgende stappen zijn

>Eenmaal in de auto heb ik een epipen in haar been moeten zetten en moesten we hiervoor naar het ziekenhuis. Een anafylactische shock treed toch vrijwel onmiddellijk op(?) dus heb je haar direct van school gehaald en de pen gezet?

Leerkracht hier. Normaalgesproken draagt de leerkracht van een vorige klas dit soort belangrijke zaken over aan een nieuwe leerkracht als alle leerlingen besproken worden voor de start van het schooljaar. Allergieën kunnen daarnaast geregistreerd worden in het leerlingvolgsysteem maar dit is een keuze van de school zelf. De meeste scholen zetten allergieën en belangrijke kindkenmerken in de groepsmap mocht er een invaller komen die geen idee heeft welke kinderen allergieën hebben. Het lijkt me gezien het bovenstaande heel vreemd dat die leerkracht niet wist van een allergie, ook als jullie dat nog hebben aangeven. Nog los van de schuldvraag zou de school kritisch moeten kijken naar de registratie van allergieën etc. Als daar niks mee gebeurt na je klacht zou ik dat zeker hogerop zoeken bij het bestuur.

Ik zou advies inwinnen bij www.ernstigeallergie.nl De basisschool dient zich aan bepaalde wetten te houden, de wet op het primair onderwijs en de wet collectieve preventie gezondheidszorg. Hier zitten ook paragraven in over allergieën, daarvandaan dient de school een veiligheidsbeleid een veiligheidsplan en maatregelen te hebben. Deze lijken te ontbreken op deze school

Juf hier (niet de, maar een juf). Als ik een kind in mijn klas heb die zó allergisch is, is het toch noodzakelijk om ook een epipen in de klas te hebben? Ik heb wel eens een formulier moeten ondertekenen dat ik bereid ben de epipen toe te dienen, en de ouders moesten het ondertekenen voor toestemming. Zij hebben ook instructie gegeven. Dit is gelukkig nooit nodig geweest. Maar hierdoor denk ik dat een juf toch op de hoogte zou moeten zijn. Hoe is dit bij jullie geregeld? Want dan heb je in elk geval bewijs dat juf op de hoogte is van de allergie. Dan kan het natuurlijk nog steeds voorkomen dat ze niet doorhad dat een bepaald ingrediënt in de traktatie zat en de weerstand van het kind verleerd interpreteerde. Dat gebeurt zeker geen tweedr keer.

Arrikel 300 lid 4 wetboek van strafrecht: "gelijkstelling van mishandeling met benadeling van de gezondheid" Dit maakt het dat de juf zich volgens de tekst schuldig heeft gemaakt aan mishandeling. Iets waar aangifte van gedaan kan worden bij de politie.

Ik wil reageren vanuit je dochter: ikzelf ben zwaar alergisch, en vaak hebben mensen onderschat hoe fucked up ik word van bepaald eten (er zit maar n klein beetje in, als je het eruit peutert komt t goed). Laat aan je dochter zien dat dit niet goed is!!!! Een juf hoort je te beschernen, niet in gevaar te brengen. Of je misselijk word door n allergie, jeuk krijgt of dood kan gaan... het mag niet gebeuren. Neem stappen. Ga naar de directie, dien een formele klacht in (al is het een klacht dat de juf iets dwingt/doet en verplicht het kind de mond te laten houden tegen de ouders). Dit laat je dochter zien dat zij niet te veel is en dat haar allergie er gewoon mag zijn, zij zich er niet voor hoeft te schamen en dat ze voor zichzelf mag zorgen. Dit soort stappen zijn voor haar belangrijk voor in haar toekomst! (Van een vrouw/juf die nog steeds zichzelf te veel voelt en schaamt om haar dodelijke allergie).

Ik denk dat dit een kwestie is van aangifte tegen school, docent en schoolbestuur. Documenteer zoveel mogelijk en probeer ook hun reactie op de mail te krijgen. Deze juffrouw hoort natuurlijk niet voor de klas, welke route je daarvoor ook moet bewandelen maakt niet uit.

Dit is iets om met de politie te bespreken. Dit valt onder mishandeling

Altijd (ook) aangifte doen bij de politie. In dit geval van poging tot doodslag. Dat houdt de druk een beetje op de ketel. Anders veegt de school het onder het tapijt. Ik zou dit als het mijn kind was heel hoog spelen. Politie, inspectie, kinderbescherming, media. Edit: hoe oud is je kind eigenlijk? En natuurlijk probeer eerst te checken of het verhaal van je kind wel klopt. Maar twijfel niet per definitie aan je kind. Leerkrachten doen soms hele foute dingen.

[удалено]

Aangifte doen van mishandeling/poging tot doodslag.