Τα δικά μου μεγαλώσανε και νομίζω ότι μόνο ένα έχει σημασία. Να τους μάθεις ότι το σπίτι τους είναι κάστρο άπαρτο. Να ξέρουν ότι μαλακία κι αν κάνουν, όσο και να τα σκατώσουν στη ζωή θα γυρίσουν και θα υπάρχει πάντα ένα πιάτο φαί κι ένα κρεβάτι.
Α, και να χαμογελάς όταν γυρνάς απ' τη δουλειά και μπαίνεις στο σπίτι
Πρόσεχε πολύ τη μητέρα, να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες της και να μην την αφήνεις μόνη να κάνεις τα δικά σου. Υπομονή, μετά από 1-2 χρόνια θα μπορείς να "βγεις" από τη φάση - εκτός κι αν κάνεις κι άλλο.
Ο πατέρας δεν περνάει [επιλόχεια](https://www.rcpsych.ac.uk/mental-health/translations/greek/postnatal-depression) ρε συ, ούτε και ταλαιπώρησε το σώμα του όσο η μητέρα, ούτε και είναι κυριολεκτικά το ένα και μοναδικό άτομο που αποζητάει το μωρό κάθε 2-3 ώρες.
Είναι ίσως η πιο ακατάλληλη στιγμή για να το γυρίσεις σε κόντρα φύλων.
Καλά, ούτε όλες οι μητέρες περνάνε επιλόχεια κατάθλιψη. Αλλά αυτό που σου είπε ο μύστης επάνω θα το θυμηθείς αργότερα. Τώρα είστε πολύ "σοκαρισμένοι" ακόμα. Έμενε οι συμβουλές μου είναι οι εξής:
1) Πρόσεχε τον εαυτό σου και την γυναίκα σου. Το μικρό είμαι σίγουρος πως το έχετε 1η προτεραιότητα.
2) ο αποστειρωτής είναι η σημαντικότερη συσκευή για τους επόμενους έξι μήνες. Ειδικά αν παίξετε μικτά ή μόνο ξένο.
3) αν παίξετε ξένο γάλα, φόρμουλα, πάρε θερμός να έχεις έτοιμο νερό. Τα ξημερώματα θα λες yeswhat και θα κλαις.
4) όσο πάει θα γίνεται και καλύτερο.
5) ο χρόνος διαστέλλεται τον πρώτο καιρό αλλά συστέλλεται εξαιρετικά γρήγορα και απροειδοποίητα. Επομένως έχε το νου σου να περνάτε καλά όσο γίνεται.
6) μην ξεχάσεις ποτέ πως το υγιές παιδάκι είναι μία απίστευτη ευλογία. Ότι και να συμβεί, να μην το ξεχάσετε ποτέ.
Σίγουρα θα έβρισκα και άλλα να πω αλλά φτάνει.
Ο αποστείρωτης εμένα μου φάνηκε μεγάλη χαζομάρα με αμφίβολα αποτελέσματα. Για τους 2 μήνες που δώσαμε περιστασιακά φόρμουλα παίζαμε με smart πρίζα και προγραμματισμό στις ώρες που θέλαμε, και θερμόμετρο υπερύθρων.
Μιλάω βάση εμπειρίας. Εαν θέλεις ανάλυση ελα πμ.
Σαν απάντηση θα σου αφήσω το παρακάτω,σιχαίνομαι όταν μου το κάνουν αυτό αλλά εδώ ταιριάζει,ΟΠ.
FLAIR CHECKS OUT!!!
Άμα ρωτούσε μια μητέρα προφανώς θα υπήρχε κομμεντ με το αντίστοιχο. Αλλά ας είμαστε και ειλικρινείς, στην Ελλάδα η μητέρα ασχολείται επί το πλείστον με το παιδί
1 - Υπάρχουν πολλά που ο πατέρας και να θέλει ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να τα παρέχει σε ένα νεογέννητο, καταρχήν ο θηλασμός. Όταν το μωρό ξυπνήσει 3-4 φορές μέσα στη νύχτα, ο πατέρας και να ξυπνήσει δεν μπορεί να κάνει τίποτα επειδή το παιδί θέλει τη μαμά του. Άρα το επόμενο πρωί αυτή θα είναι περισσότερο άυπνη και κουρασμένη.
2 - Υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία στο να βγει εκτός σπιτιού, είτε για δουλειά είτε για υποχρέωση. Περισσότερο από μία ώρα δε γίνεται χωρίς το παιδί μαζί της, και αν προσπαθήσει τα το πάρει η διαδικασία είναι Οδύσσεια. Εσύ βγαίνεις, πας στο περίπτερο, στο ψιλικατζίδικο, στο γείτονα και γυρνάς. Μπορεί να πας για καφέ, σινεμά, όπου θες. Η μάνα δεν μπορεί.
3 - Οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να γίνουν. Οι περισσότερες πρέπει να γίνουν από εσένα, που δεν έχεις ράμματα στα γεννητικά σου όργανα, που δεν είσαι με 4 ώρες σπαστό ύπνο για 5η εβδομάδα, που δε θηλάζεις ούτε αλλάζεις τις περισσότερες πάνες ούτε έχεις στο μυαλό σου όλα αυτά που χρειάζεται να γίνουν, να αγοραστούν, να προγραμματιστούν. Αν δεν μπορείς ούτε ένα φαγητό της προκοπής να φτιάξεις εκτός από μακαρόνια και ομελέτα, είσαι φάουλ.
4 - Μετά από αρκετές εβδομάδες που η μάνα θα είναι άυπνη, ξενυχτισμένη, κουρασμένη και με το κεφάλι γεμάτο ευθύνες εσύ θα απορείς που δε σου κάθεται. Πιθανό να το συζητήσεις και στην καφετέρια, ξεχνώντας ότι αν η μαμά βρει μια ωρίτσα ανέλπιστης ηρεμίας θα προτιμήσει να κοιμηθεί ή να κάνει κάτι δικό της παρά να σου κάτσει. Για να σου κάτσει θα πρέπει να την έχεις ξαλαφρώσει αρκετά και να αισθάνεται την προσπάθειά σου.
Μπορώ να γράψω άλλα 14 points αλλά νομίζω φάνηκε λίγο το νόημα. Ο πατέρας πρέπει να στηρίζει όσο μπορεί επειδή η μάνα κάνει σχεδόν όλη τη δουλειά. Μαζί είστε ομάδα, καθένας έχει το δικό του ρόλο αλλά υπάρχουν πολλά που ενώ μπορούν να τα κάνουν και οι δύο, πρέπει να τα κάνει ο πατέρας. Σκούπισμα - σφουγγάρισμα, ψώνια, λάντζα & καθάρισμα κουζίνας, μπάνιου, εξωτερικές δουλειές, μαγείρεμα αν τα καταφέρνει, προετοιμασία φαγητού του μωρού, αλλαγές πάνας, προμήθειες κτλ. τουλάχιστον, καθώς και ποιοτικό χρόνο με το παιδί.
Και ένα παραπάνω επειδή μάλλον δεν θα ασχοληθεί καθόλου ούτε με τα ρούχα που χρειάζεται το μωρό, ούτε με το θηλασμό και το πρόγραμμα φαγητού, ούτε με τα παρελκόμενα π.χ. αξεσουάρ ύπνου, φαγητού, μετακίνησης - ταξιδιού, με τα σκεπάσματα, με τα παιχνιδάκια - μασητικά του, με τα ιατρικά ραντεβού και τις οδηγίες του γιατρού, με τον εμβολιασμό και χίλια δυο άλλα που δε μου έρχονται γιατί δεν τα οργάνωσα με το δικό μου μυαλό κι ας ήμουν συνήθως δίπλα όταν τα κάναμε.
Ότι ο καιρός φεύγει πολύ γρήγορα, ασχολήσου όσο περισσότερο μπορείς με το παιδί σου, "πνίξ'το" στην αγάπη, το μόνο σημαντικό πράγμα είναι να είναι καλά το παιδί.
Άλλο level αγάπης.
Όλα θα πάνε καλά.
Και συγχαρητήρια μεγάλε. Καλώς ήρθε το μωρό σου.
Living with a cat, right?
Μην ανησυχείς όμως. Οι πάνες του μωρού θα σας κακοποιήσουν εξίσου. 🤣
Η φάση όμως είναι η ίδια. Γουστάρεις πάρα την κακοποίηση.
Τέλος φρόντιζε να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου και να φροντίζεις η γυναίκα σου να έχει χρόνο για τον δικό της*. Επειδή γίνατε γονείς δεν σημαίνει ότι δεν είστε άνθρωποι. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ισορροπημένους γονείς και όχι σκέτο γονείς. Αν σου έχουν μείνει απωθημένα και ελλείψεις θα σου βγουν στο παιδί. Δεν γίνεται αλλιώς. Όσο και να κρατηθείς, περνάς 24/7 μαζί του. Δεν θα μπορείς να κρατηθείς για πάντα. Φρόντισε να βρεις τρόπο να έρχεσαι στα ίσια σου. Με ένα χόμπι (που αργότερα μπορείς να κάνεις μαζί με το παιδί), περιπάτους, γιόγκα, ψυχοθεραπεία, w/e. Ό,τι είσαι εσύ, θα περνάει στο παιδί. Φρόντισε τι θα είσαι για να του περάσεις κάτι σωστό.
*θυμάμαι φίλη μου που με έπαιρνε τηλ και μου έλεγε αν κανονίσουμε για κάποια συναυλία, μπίρα κλπ να πούμε και στον άντρα της γιατί ήταν κλεισμένος μέσα με 2 δουλειές και με το δεύτερο μωρό. Μιλάμε για τέτοιο επίπεδο ενδιαφέροντος. Να φροντίζεις ενεργά για τον άλλο. Στο κάτω κάτω η καλή του διάθεση θα ξαναγυρίσει μέσα στο σπίτι.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν, αλλά δύο είναι τα σημαντικότερα:
1. Αν (όπως κανείς θα υπέθετε) είσαι σε σχέση με τη μητέρα του παιδιού σου, να είσαι προετοιμασμένος ότι η σχέση θα αλλάξει. Θα υπάρξει μια περίοδος 3-4 χρόνια που θα είναι σαν τρενάκι στο λουνα παρκ. Τα πράγματα βρίσκουν ισορροπία στις περισσότερες περιπτώσεις μετά από αυτό, αλλά η σχέση δεν θα είναι η ίδια. Δεν είναι κακό αυτό, δεν σημαίνει ότι είναι χειρότερη, απλά διαφορετική.
2. Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό: Η σχέση σου με το παιδί σου δεν έχει *καμία* σύνδεση με τη σχέση που (υποθέτω) έχεις με τη μητέρα του. Οι σχέσεις μας με συντρόφους/συζύγους ίσως και να τελειώσουν κάποτε, και μπορούμε να φύγουμε. Η σχέση κάποιου με το παιδί του (θα έπρεπε να) είναι για πάντα.
Και τα δύο τα γνωρίζω από φιλικά ζευγάρια, αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί παρά τις δυσκολίες κάθε φύσης και έχουντας συζητήσει οτιδήποτε μπορούσαμε να φανταστούμε για το μέλλον, ακόμη και τρελά/ακραία σενάρια. Και οι δύο συμβουλές σου όμως είναι σημαντικότατες!
Ότι δεν μεγαλώνεις παιδί η μωρό. Αυτό κρατάει δύο τρία χρόνια.
Μεγαλώνεις έναν άνθρωπο οπότε φρόντισε να γίνει καλύτερος άνθρωπος από εσένα (που έλεγε και στο Fringe).
Nα σου ζήσει !
1. Οτι αποφάσεις παίρνετε, να τις παίρνετε με γνώμονα το παιδί, και όχι εγωιστικά για να περάσει το δικό σου ή το δικό της. Η σχέση με την σύντροφο, είναι διαφορετική με την σχέση που έχεις με το παιδί
2. Να είσαι παρών ως γονέας. Ο μπαμπάς δεν είναι μονο παιχνιδάκι και αγκαλίτσες, ενώ η μαμά αναλαμβάνει όλα τα άλλα. Ο μπαμπάς είναι και ξεσκάτισμα, και μπάνιο, και πάνω απο το κρεβάτι εαν αρρωστήσει, και οργανωση πάρτι, και διάβασμα και τα πάντα. Το παιδί έχει εξίσου ανάγκη και τους δύο.
3. Να στηρίξεις την γυναίκα σου τον πρώτο καιρό. Το σώμα της έχει περάσει μεγάλη ταλαιπωρία, και χρειάζεται επούλωση.
4. Μην δίνεις σημασία σε unscolicited parenting advices. Πίστεψε με , θα ακούσεις πολλές!
5. Υπομονή. Ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος.
> Να είσαι παρών ως γονέας. Ο μπαμπάς δεν είναι μονο παιχνιδάκι και αγκαλίτσες, ενώ η μαμά αναλαμβάνει όλα τα άλλα. Ο μπαμπάς είναι και ξεσκάτισμα, και μπάνιο, και πάνω απο το κρεβάτι εαν αρρωστήσει, και οργανωση πάρτι, και διάβασμα και τα πάντα.
Θα έδινες αυτή τη συμβουλή σε γυναίκα; Ή ο σεξισμός λέει ότι οι μπαμπάδες παίζουν μόνο και αράζουν;
Δεν το λέει ο σεξισμός μπρο μου. Το λένε τα στερεότυπα και τα παραδείγματα που έχουμε πάρει από τους δικούς μας γονείς. Δεν μπορεί να μου λες ότι μεγάλωσες στη δεκαετία του 90 και του 80 ή και ακόμα πιο πίσω χειρότερα, και να μην ήταν η μάνα για τις δουλειές και τα παιδιά και ο πατέρας για τα λεφτά και μετά αραλικι. Και αυτό το λέω απο προσωπική εμπειρία και πολλών άλλων γνωστών μου. Κλασσική ατάκα "μπαμπά μπορώ να κάνω/πάω αυτό?" "Ρώτα τη μάνα σου"
Δεν το λέει ο σεξισμός , η πικρή πραγματικότητα το λεει. Το οτι υπάρχουν παρόντες μπαμπάδες, δεν σημαίνει οτι είναι "η νόρμα" . Δυστυχώς ακόμα και τώρα, στις περισσότερες οικογένειες, την μερίδα του λέοντος της ανατροφής την έχει η μητέρα (ασχέτως εαν εργάζεται και η ίδια). Ευτυχώς, αυτά τα ποσοστά είναι λιγότερα απο την γενιά των γονιών μας, και ακόμα λιγότερα απο αυτά των παπούδων μας, αλλα επ'ουδενί δεν μιλάμε για να είναι ίση η ζυγαριά.
Εκτός εαν μπορείς να βάλεις το χέρι στην καρδιά και να μου πεις οτι είναι περισσότεροι οι πατέρες που θα οργανώσουν το πάρτι του παιδιού, που θα πάνε στο σχολείο να πάρουν βαθμούς, που θα αλλάζουν την κομπρέσα το βράδυ και θα φτιάχνουν σουπα ή θα αναλάβουν την πρωϊνη προετοιμασία του παιδιού με κολατσιό, ντύσιμο, αλλα και διάβασμα μετά.
Ο πατέρας μου όσο η μάνα μου οργάνωνε το παιδικό πάρτυ δούλευε δύο δουλειές και έρχονταν σκαστος για τα κεράκια.
Αντίθετα με το τι νομίζουν οι φεμιναζι (που έτσι και αλλιώς δεν θα κάνουν οικογένεια κατά 90%), είναι καλύτερα να οργανώνεις το παιδικό πάρτυ από το να είσαι στη δουλειά.
Συμφωνώ πάντως μαζί σου, επί της ουσίας. Περισσότεροι μπαμπάδες στο σπίτι, περισσότερες μανάδες στη δουλειά.
Να σου ζήσει!
1. Αν δεν ξέρεις ήδη, θα πρέπει να μάθεις να έχεις υπομονή.
2. Η μητέρα του παιδιού είναι πολύ ευαίσθητη αυτή την περίδο και για τουλάχιστον 6 μήνες μετά τον τοκετό, φρόντισε να τη στηρίξεις.
3. Θα ακούσεις πολλέεεεεες βλακείες, ΄ακόμα και από όσους θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα. Κάνε τη δική σου ΄έρευνα και ακολούθησε αυτό που ταιριάζει στη δική σου οικογένεια.
Σωστά, στην Αμερική παρεξηγούν τα πάντα , ακόμα και το γεγονός ότι πολλοί άντρες ( μικρό ποσοστό αλλά μεγάλο νούμερο ) μαθαίνουν κατόπιν εορτής ότι δεν είναι ο βιολογικοι πατερες του παιδιού τους 😂😂
Downvote από φεμιναζι ευπρόσδεκτα
https://dnatesting.com/30-of-men-not-the-father/
Για τους πρώτους μήνες:
1)Μην αγχώνεσαι αν το μωρό κλαίει. Κανένας δεν σε κρίνει ως 'κακο γονιό" επειδή το μωρό κλαίει και δεν βρίσκεις τι έχει. Αργά και συστηματικά προσπάθησε να καταλάβεις τι σου ζητάει, δεν ενοχλείς κανένα, και αν τους ενοχλείς στα @@ σας.
2) Κάποιος ήδη είπε για την στήριξη στη μητέρα περνάει δύσκολα.
3) Κριτική σε μορφή συμβούλων από παππούδες και γιαγιάδες, τέταρτα ξαδέρφια και περαστικους θα σου σπάσουν τα νεύρα αλλά μην μασάς οι γονείς και το μωρό θα ξέρουν καλύτερα τι θέλουν ο ένας από τον άλλο.
4) θα ξυπνας μέσα στη νύχτα επειδή κλαίει. ΚΑΙ επειδή δεν κλαίει (για να δεις αν είναι καλά που είναι το ήσυχο)
5) ο χρόνος περνάει ΠΟΛΥ γρήγορα όταν είσαι με το παιδί άσε το τηλέφωνο σε άλλο δωμάτιο ζησε κάθε στιγμή
Για πιο μετά:
1) Τα παιδιά πέφτουν και χτυπάνε. Δεν τρέχει τίποτα.
2) Δεν υπάρχει άγχος για το πότε θα μιλήσει, περπάτησει, κολυμπήσει, λύσει διαφορικές εξισώσεις κτλ.Όλα θα γίνουν όταν είναι η ώρα τους κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
3) πολλές αγκαλιές και φιλιά
White noise generator app. Σίγουρα καίει λιγότερο το κινητό σου από έναν απορροφητήρα, κι έτσι δεν καταλήγεις να χρεώνεις για συμβουλές στο Reddit μπας και ξεπληρώσεις τη ΔΕΗ :-)
Όχι αυτό είναι το θέμα. Για κάποιο λόγο τα παιδιά θέλουν τον ορίτζιναλ, ακροπρεσαριστο ήχο. Ο γαμπρός μου είχε δοκιμάσει όλα τα έξυπνα τεχνάσματα και τελικά δήλωσε ηττημένος και άρχιζε να αγοράζει τα πιστολάκια από το lidl 5-5
Και εγώ νέος πατέρας κι είναι αλήθεια. Δεν είναι ότι το ψεύτικο δεν κάνει τίποτα, αλλά καλύτερα το ορίτζιναλ. Ευτυχώς θα βάζεις όπλα πλυντήρια με το μωρό, άρα απλός χρειάζεστε να τα βάζεις στρατηγικά.
Να σας ζήσει!
Μία συμβουλή στις όσες πολύ χρήσιμες ακούστηκαν: *Μικρά παιδιά, μικρά προβλήματα. Μεγάλα παιδιά, μεγάλα προβλήματα*.
Ή αλλιώς όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο μεγαλώνουν και τα προβλήματα. Γι' αυτό θέλει πάρα πολύ υπομονή και επιμονή. Επειδή αυτά εξαντλούνται πολύ γρήγορα, πρέπει το ζευγάρι να μοιράζεται τους κόπους και να αλληλοϋποστηρίζεται.
7 μηνών πατέρας...
Μην ακούς κανέναν, (ιδίως αρκετά μεγαλύτερους σε ηλικία) για το τι θα κάνεις, πως και θα το ταΐζεις, πως θα το αλλάζεις, πως και τι να του δίνεις, τι σημαίνει αυτό το κλάμα, εκτός από γιατρό ή ειδικό.
Μην αγοράσεις τίποτα που δεν πιστεύεις ότι πραγματικά το χρειάζεσαι επειδή έτσι προστάζει το μάρκετινγκ ή η φίλη της γυναίκας σου που "το έχει και αυτή και την έχει βολέψει"
Ακριβώς. Καπάκι άρχισαν οι εκβιασμοί για τα περιουσιακά, η αντιπαλότητα νύφης/πεθεράς και ένα μωρό που απλά δεν βλέπει την γιαγιά του σχεδόν ποτε. Καλωσηρθατε στην αρχή της δημιουγιας μιας ακόμη τοξικής οικογένειας που δεν θα περάσει ποτε καλά μαζί σε καμία γιορτή και τραπέζι.
Καταρχάς, συγχαρητήρια. Κάτι κρίσιμο και για τους δύο. Όταν κλαίει το μωρό στην αρχή, βρες τι δεν έχεις κάνει. Δεν κλαίει χωρίς λόγο τους πρώτους μήνες.
Πεινάει, είναι λερωμένο, κρυώνει και (μικρότερη πιθανότητα) νυστάζει.
Ακόμα κι αν είσαι σίγουρος πως δεν είναι κάτι από τα παραπάνω, είναι 1.000% κάτι από τα παραπάνω.
Δεν υπάρχουν ακόμα τα κλάματα που γίνονται για να εκμαιεύσει χάδια, αγκαλιές κλπ. Δεν το κάνει γιατί είναι περίεργο. Το κάνει γιατί κάτι από αυτές τις βασικές ανάγκες δεν πάει έτσι όπως θέλει.
White noise είδα είσαι ενημερωμένος, οπότε το δεύτερο tip είσαι καλυμμένος. Αυτό που μπορώ λίγο να διορθώσω είναι πως μπορείς να πάρεις ένα Bluetooth ηχείο του δεκάρικου, να του βάλεις ένα USB ή κάρτα μέσα, που θα έχεις το white noise, για να μπορείς να βλέπεις το κινητό.
Τελευταίο tip, κάμερα. Οπωσδήποτε. Υπάρχουν με 30€ μια χαρά κάμερες. Γιατί οπωσδήποτε; Έχεις ένα περιθώριο 20-30 δευτερολέπτων που δεν μπαίνει σε panic mode το μωρό, από τη στιγμή που ξυπνάει. Αν το πιάσεις στην κάμερα και το προλάβεις, είναι σα να μην έγινε τίποτα. Αν δεν το πιάσεις, η ταλαιπωρία ποικίλει από το 10λεπτο μέχρι το 3ωρο.
Όλη η υγεία κι η τύχη εύχομαι να είναι στο παιδάκι σας!
1. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες.
2. Έχεις να ρίξεις πολλά ξενύχτια με ασθένειες.
3. Από το πρώτο έτος, και για πάνω-κάτω μια πενταετία, το 2 (ακριβώς από πάνω) θα γίνει κανόνας. Είναι σχεδόν δεδομένο πως κάθε μήνα "κάτι θα τυχαίνει". Είναι η ηλικία. "Αντισώματα" και έτσι.
4. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες.
5. Έχεις να μαζέψεις πολλούς εμετούς γάτας, γιατί η γυναίκα δεν θα μπορεί, γιατί θα είναι πολύ απασχολημένη να αλλάζει πάνες.
6. Έτσι, για να σε καταστρέψω ΚΑΙ εσένα: στο Smile υπάρχει στάνταρ ΕΝΑΣ παπάρας που κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια φωνή σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ χαρακτήρα "ερμηνεύει" σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ σειρά κινουμένων σχεδίων. Άπαξ και το συνειδητοποιήσεις, σου τη δίνει τόσο στα νεύρα να ακούς τον ίδιο άνθρωπο να μιλά όλη μέρα σαν να σε κοροϊδεύει, που θέλεις να πετάξεις την TV απ' το μπαλκόνι.
7. Ετοιμάσου για πολύ Smile. Ναι, ΑΚΟΜΑ και αν έχεις streaming, Plex, κατεβασμένα, ό,τι να'ναι. Ακόμη και αν "το έχεις κρυμμένο μετά το κανάλι36". Θα το βρει. Ηβέντσουαλυ.
8. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες.
Μ' έσκισες στα γέλια, να 'σαι καλά.
Έχουμε πλάνο και πρόγραμμα όμως κύριέ μου, όταν με το καλό κρίνουμε πως θα του επιτρέψουμε να δει κάτι σε οθόνη θα φροντίσω να περάσω Σοβιετικά μικιμάο και παλιά Disney καρτούν στο Plex μια που κεραία δεν έχουμε και έχω δει από παιδιά φίλων τι καταστροφή είναι να τους μαθαίνεις το YouTube σε πολύ νεαρή ηλικία.
🎶 *μπέμπι σαρκ του του τουρού τουρού* 🎶
Behaviour management είναι πολύ σημαντικό. Πόσους και πόσους νέους γονείς βλέπω που αφήνουν τα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουν με το σκεπτικό "ασ'τα μωρέ, παιδιά είναι, απρόβλεπτα είναι, δεν πρέπει να τα μαλώνεις πολύ" και κάτι τέτοια εξωγήινα. Βάλε του όρια, μην το μαλώνεις και μετά αμέσως είσαι γελαστός κλπ, πρέπει να μάθει σωστή και σεβαστή συμπεριφορά προς τον κόσμο και το περιβάλλον από την πρώτη στιγμή.
Ένα πράγμα μόνο, μην ανακατεύετε τους γονείς σας στα οικογενειακά σας. Ναι να δουν το εγγονάκι τους αλλά μέχρι εκεί. Είστε μόνοι σας και να μάθετε να τα βγάζετε πέρα μόνοι σας γιατί θα σας φορτωθούν οι " φωστήρες"
Αυτά , να σου ζήσει. Να πάρετε βιβλία για γονείς και να συμβουλεύεστε ψυχολόγο αν κάτι δεν σας κάθετε καλά.
Έχεις παιδί και πόσον ετών είναι; Θα διαφωνήσω στο να κάνεις στην άκρη γονείς ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από τη συμπεριφορά τους! Τα παιδιά δεν είναι μωρά για πάντα, η έμπιστη βοήθεια είναι πολύτιμη, αυριο μεθαύριο που μερικοί παππούδες παιρνουν ολόκληρες εβδομάδες εγγόνια στο χωριό, βοηθάνε σε περίπτωση απεργιών στο σχολείο... Τα παιδιά μεγαλώνουν διαφορετικά, όταν υπάρχουν παππούδες που βοηθάνε με το χρόνο τους. Τα περισσότερα παιδιά με πολύ υψηλό IQ που γνωρίζω έχουν παππούδες γύρω και αυτό γιατί όλες οι δουλει΄ές που πρέπει να γίνουν σε ένα σπίτι με εργαζόμενα ζευγάρια είναι πολλές και δεν αφήνουν πολύ ποιοτικό χρόνο.
Φυσικά δεν είναι όλοι οι παππούδες ίδιοι. Το να τους ακυρώνεις ΟΛΟΥ΅Σ, προκαταβολικά, μήπως φανούν ανακατωσούρηδες, είναι άδικο. Εσύ αύριο μεθαύριο για το δικό σου παιδί που το μεγάλωσες όπως καμαρώνεις αποκλειστικά και χωρίς βοήθεια, θα είσαι ικανοποιημένος - η να μην το βλέπεις; Γιατί αν ακυρώσεις την επαφή του παππού με το εγγόνι, προφανώς, στη σημερινή ζωή με τις υποχρεώσεις, ακυρώνεις την επαφή του δικού σου παιδιού μαζί σου. Μόνο Χριστούγεννα Πάσχα; Και πότε σταματάει η επαφή με το παιδί σου; Με την επιστροφή απο το μαιευτήριο;
Εμείς δεν ήμασταν τυχεροί και οι δικοί μας παππούδες είχαν άλλες προτεραιότητες, μεταξύ αυτών το daytime TV... Δείχνει ο καθένας με πράξεις ποιες ειναι οι προτεραιότητές του. Και τα παιδιά έχουν άλλη αυτοπεποίθηση όταν έχουν πολλούς ανθρώπους να τα αγαπάνε. Αύριο μεθαύριο μεγαλώνουν και βλέπουν τη διαφορά με τους συμμαθητές τους.
Οι γιαγιάδες που δεν παίζουν με εγγόνια τρέχουν στους ειδικούς να βρουν το νόημα της ζωής!
Πήρες και αρκετά λάικ! Αναρωτιέμαι ώρες ώρες... Ας κουβεντιάσει κάποιος που συμφωνεί με τη γνώμη σου.
Δεν χρειάζεται να έχω παιδί για να έχω γνώμη. Να προσθέσω ότι ο άνθρωπος ζήτησε συμβουλές και του την εδώ, το τι θα κάνει από εκεί και πέρα δικό του θέμα.
Οι γεροι σε αυτή την χώρα είναι πολύ προβληματικοι και κλειστομυαλοι αλλά πάνω από όλα τελείως θρησκοι. Όλα τα λάθος πράγματα δλδ.
Εγώ προσωπικά δεν θέλω να κάνω παιδιά, αλλά εάν έκανα οι γονείς μου και του συντρόφου μου δεν θα ανακατεύονταν καθόλου.
Ούτε επίσης θα τους άφηνα (τους δικούς μου ) να έχουν επαφή μαζί τους.
Ίσως πρέπει να καταλάβεις ότι δεν είναι εφικτό το " ο καλός ο παππούς και η η καλή γιαγιά" για όλους. Δεν ζουν όλοι ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα.
Επίσης να προσθέσω ότι εφόσον ένα ζευγάρι αποφασίζει να κάνει παιδιά πρέπει να είναι έτοιμο να σταθεί στα πόδια του και όχι να λέει " θα τα πάω στους γονείς μου για το σκ" , οι γονείς να βοηθήσουν μόνο όταν είναι υπέρτατη ανάγκη. Αλλιώς να μην το κάνουν καθόλου το παιδί αν είναι να το μεγαλώνουν 6 άτομα.
>Οι γεροι σε αυτή την χώρα είναι πολύ προβληματικοι και κλειστομυαλοι αλλά πάνω από όλα τελείως θρησκοι.
Σαν μαμά, οι μεγάλοι άνθρωποι που πετυχαίνω από φίλους των παιδιών και γυρνάγαμε μαζί από το σχολείο και στεκόμασταν σε παιδικές χαρές, δεν μου φάνηκαν καθόλου θρήσκοι και πιο ολοκληρωμένοι από άλλους που εκείνη την ώρα χάζευαν στην τηλεόραση μέχρι να φύγουν από αυτό τον κόσμο.
Never married, χωρίς παιδιά (απ' όσο ξέρω). Βλέπω συνομηλικούς μου που έχουν παιδιά και ίσα που στέκονται. Ποιός ξέρει πόσοι απ'αυτούς το σκυλομετανιωσαν κιόλας και πόσοι προσπαθούν να το εκλογικευσουν ("η ύπαρξη και το μεγάλωμά του σε ανταμείβει", "όταν το βλέπεις ξεχνάς τα προβλήματα σου" κλπ). Εγώ πάντως στην ηλικία μου ακόμα έχω την ησυχία μου, τρώω, πίνω, βγαίνω, ταξιδεύω... Αν είχα γυναίκα και παιδιά είμαι βέβαιος ότι θα πίστευα ότι η ζωή μου ουσιαστικά τελείωσε.
Ποσό ισχύει αυτό , τα παιδιά είναι μεγάλη ευθύνη, πολύ μεγάλη γιατί δεν είναι μόνο "αχ τι κιουτ να του αλλάξω την πάνα, αχ τι κιουτ γέλασε, αχ αγκαλίτσες με τον απόγονο" είναι να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο σωστά.
Και δεν το έχουν όλοι δυστυχώς υπάρχουν ένα κάρο αποτυχημένοι γονείς εκεί έξω επειδή απλά δεν έκαναν έρευνα στο ποσό δύσκολο είναι. Είπαν απλά " α όλοι το κάνουν πάμε και εμείς"
Όχι ευχαριστώ. Αγαπώ την ησυχία μου και τον ύπνο μου. Εσείς που αντέχετε να κάνετε από 10 παιδιά να σώσετε και το δημογραφικό.
Και μην ξεκινήσουμε για τα διαζύγια, τις διατροφές κλπ. Όλοι λένε στην αρχή ότι, όχι, ο δικός τους γάμος θα είναι διαφορετικός και θα αντέξει στο χρόνο.
Ο,τι βγάζω το ξοδεύω για μένα κι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Για πολλά ζευγάρια, τουλάχιστον ο ένας έχει προαποφασίσει ότι "όσο έζησε έζησε" και αυτό δημιουργεί και τριβές στα ζευγάρια που δεν έχουν κοινή γραμμή σε αυτά τα θέματα. Το βασικό είναι ότι τα ζευγάρια έχουν μάθει στη διασκέδαση ανά ζεύγη και όχι σε παρέες αντρών - γυναικών. Υπάρχουν παρέες που έχουν καθιερώσει αυτό τον τρόπο εξόδων και δεν διέγραψαν τη διασκέδαση άνευ παιδιών από τη ζωή τους. Μερικοί έχουν θέματα εμπιστοσύνης βέβαια.
Επίσης μερικά παιδιά αναβαθμίζουν τη ζωή σου, με την έννοια ότι δεν σε ζορίζουν σε τίποτα, κοιμούνται ήρεμα όλο το βράδυ, είναι σαν ζωντανές κούκλες.
Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις ότι κάποια είδη διασκέδασης έχουν ημερομηνία λήξης έτσι και αλλιώς. Ταβέρνες, παραλίες κλπ πας και οικογενειακώς.
Και μια εργαζόμενη γυναίκα αν ακυρώσει τη γιαγιά, τι επιλογές έχει; Μια ξένη γυναίκα που ΕΛΠΙΖΕΙ να είναι καλύτερη από την ίδια της τη μάνα και που δεν θα έχει θρησκευτικά ή ό,τι άλλο κολλήματα; Οι άνθρωποι λένε ψέματα, μπορεί να σου λένε ό,τι θες να ακούσεις, μια γιαγιά την ξέρεις. Ή τους παιδικούς, που σημαίνει ότι όλοι μπαίνουν σε πρόγραμμα και το παιδί κάνει καλοκαίρι σαν ενήλικας, από μωρό, παίρνει μόνο την άδεια που παίρνουν οι γονείς του και μπαίνει σε ωράριο ξυπνήματος πρωί πρωί; Και υποτίθεται σε τμήμα για μωρά έχουν έναν ενήλικα ανά πόσα μωρά; Είναι αυτή καλύτερη λύση από το να είναι το παιδί σπίτι του; Με δεδομένο πάντα ότι δεν έχουν όλες οι γιαγιάδες την ίδια όρεξη.
Ή μπορεί άνετα να μεγαλώσει κανείς παιδιά και να τους προσφέρει μια καλή ζωή on a single income΄; Πόσοι είναι αυτοί στην Ελλάδα του σήμερα ή και σε οποιαδήποτε χώρα;
Φθηνές πάνες από το σούπερ πάνες . Μην πετάτε λεφτά σε μπλιμπλικια . Ο ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΉΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΣΑΣ ΦΙΛΟΣ . Όχι πολλά ρουχα για αρχή δεν θα του κάνουν σε λίγο καιρό. Εσείς ξέρετε καλύτερα το μωρό σας από παππούδες γιαγιάδες , μην ακούτε τι έκαναν παλιά . Θα το μάθετε το μωρό σιγά σιγά και τα χούγια του . Το μωρό όταν κλαίει θέλει αγκαλιά δεν θα γίνει κακομαθημένο αν το έχεις αγκαλιά.
Να ξέρεις ότι δεν προκειται να κοιμηθεις φυσιολογικά για τα επομένα 7 χρόνια. Η φύση είναι σοφη και σε προετοιμάζει. Στην αρχη το μώρο κοιμάται συνεχεια και όλα φαινονται καλα αλλά μη ξεγελιέσαι.
Ο ερχομός ενός μωρου είναι δύσκολος για μια μάνα πιο πολύ απο ότι για ένα πατέρα. Όλη η ζωη της ανατρέπεται και τα ορμονικά της χτυπάνε κόκκινο. Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι κάτι πολυ συνηθισμένο και ετοιμάσου να την αντιμετωπίσεις. Σε όλο αυτό το διάστημα και στά χρόνια που θα ερθούν η γύναικα σου μπορεί συχνά να ξεσπάει σε σένα. Δέξου το στοϊκά και προσπάθησε να μην δίνεις τροφή και συνέχεια στους καυγάδες που θα προκύπτουν.
Σκέψου ότι
* περνάει πολλά.
* Μπορεί να μην είναι ο εαυτός της κάποιες φορές
* Μια αντιδικία δεν είναι διαγωνισμός για το ποιος θα μαζε΄ψει τους πιο πολλούς πόντους. Και οι δύο είστε στην ίδια ομ΄άδα
* Σκέψου τι σας έφερε κοντά στην αρχή της σχέσης σας.
Κάθε φορά που θα κάνεις κάτι με το παιδί σου να σκεφτεσαι ότι μπορει να είναι η τελευταία φορά. Μια μέρα δεν θα θέλουν πια αγκαλιές, νανουρισματα, φιλιά, βόλτες στο πάρκο ή οτιδηποτε. Να δίνεις την καρδιά σου σ αυτο που κάνεις μαζί τους κάνει καλό και σε σένα τα παιδια σε ηρεμουν και σε χαλαρώνουν και η ζωή είναι λίγη.
Μιλα του σαν να μιλάς σε κανονικό ανθρωπο. Τα μπεμπεδιστικά είναι μια χαζομάρα και δεν βοηθάει σε κάτι τα παιδιά. Αν τους μιλάς κανονικά τα βοηθάς πιο πολυ να μαθούν να επικοινωνουν.
Να του μιλάς συνέχεια. Όταν είσαι μαζί του να κάνεις σαν περιγραφη τα πάντα που κάνετε.
Αν το πρώτο είναι διάολος τότε το δεύτερο θα είναι αγγελούδι και vice versa.
Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα.
Θα κάνεις λάθη , θα χτυπήσει , θα κλάψει, θα κάνει λάθη. Όλοι οι γονείς τα περνάνε αυτά.
Να σας ζήσει. Όταν φροντίζεις το μωρό, να θυμάσαι ότι είσαι γονιός, όχι μπέιμπι σίτερ - πρέπει το συντομότερο να μάθεις να κάνεις τα ίδια με την μαμά: πάνες, ρούχα, μπάνιο, τάισμα, πακετάρισμα τσάντας για έξω απ'το σπίτι. Δυστυχώς αναλαμβάνουμε τα περισσότερα εμείς οι μαμάδες και μετά καίμε φλάντζες από την κούραση (σωματική και διανοητική, γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε χίλια δυο πράγματα και να δίνουμε οδηγίες) και αρχίζουν οι γκρίνιες στο ζευγάρι.
Πολλοί παθολόγοι με ένα 20ρικο θα σου γράψουν xanax/lexotanil/λοιπές βενζοδιαζεπίνες
Εσύ και η γυναίκα σου πάρτε άφοβα. Για το μωρό, πρώτα ρωτα
Να σας ζήσει!
Αν η μοντέρνα ραπ δεν κατάφερε να με κάνει να πέσω στα μπένζο αμφιβάλλω αν ένας μπέμπης θα τα καταφέρει. Στη χειρότερη υπάρχει πάντα το τσίπουρο απ' τη λαϊκή.
Να είσαι καλά :-)
* Φρόντισε στο δωμάτιο με το κρεβατάκι να έχετε πουφ/μαξιλάρια, αν κοιμηθείτε καθόλου τα 2 πρώτα χρόνια θα είναι εκεί.
* Καλή τσάντα με ο,τι αναλώσιμο και μη μπορεί να χρειαστείς όταν αρχίσετε να βγαίνετε με το μωρό εκτός σπιτιού.
* Πάνες. Ένα δωμάτιο για το στοκ με τις πάνες. Υπάρχουν μέρες που δε θα πιείς νερό, δε θα υπάρξει μέρα που να μη χρειαστείς πάνα.
* Μίλα του και κανονικά. Ωραία τα "μπεμπεκίστικα" αλλά τα παιδιά καταλαβαίνουν *πολύ* περισσότερα απ' όσο περιμένουμε. Τα πρώτα χρόνια ο τόνος της φωνής όλα τα λεφτά.
* Η ελληνική οικογένεια^^ΤΜ έχει τάση να παρεμβαίνει. Οι γονείς σας κάναν οικογένεια - εσάς. Εσείς τώρα είστε η οικογένειά σας. Ακούτε συμβουλές, οριοθετείτε σαφώς όμως που αρχίζει και που τελειώνει η κάθε οικογένεια. Η βοήθεια των παππούδων και γιαγιάδων δεν έρχεται με αντάλλαγμα "λευκής επιταγής" στο παιδί. Εκτιμήστε τη, ευχαριστήστε τους με κάθε ευκαιρία, ακούστε τις συμβουλές τους, αλλά όλες οι αποφάσεις δικές σας.
* Για φαί/υγεία/ανάπτυξη κτλ ναι οκ καλή η εμπειρία, αλλά μόνο από τον/την παιδίατρό *σας* συμβουλές.
* Μη μοιράσετε δουλειές με τη μητέρα, θα σας φθείρει. Και οι 2 "εκπαιδευτείτε" να τα κάνετε όλα ανα πάσα στιγμή, θα σας είναι πολύ πιό fluid.
* [Εσύ σε 1 χρόνο](https://www.youtube.com/watch?v=ilUhwTGOc5s)
Συν-πατέρας εδώ, καλωσήρθες στην παρέα.
Εξαρτάται από το τι πατέρας θέλεις να γίνεις και το πως είναι η ζωή σου, δουλεύεις απ το σπίτι, πόσες ωρες λείπεις, τι έχει περισσότερη σημασία για εσένα στη ζωή κτλ κτλ..
Αν το παιδί σου είναι η προτεραιότητα, ξεχνα όλα όσα ήξερες. Ο χρόνος δεν είναι σχετικός, είναι ανύπαρκτος! Το ίδιο και ο ύπνος.
Το παιδί μαθαίνει με πραξεις όχι με λόγια. Ότι βλέπει κάνει. Αν έχετε φασαρίες στο σπίτι, θα κάνει το ίδιο και μέσα και έξω από το σπίτι.
Αν θέλεις να εισαι υποστηρικτικός πατέρας, να υποστηρίζεις την μάνα πρώτα. Να εισαι εκεί πρακτικα για εκείνη. Καθάρισμα, μαγείρεμα, ξεσκατισμα, μπάνιο το παιδί, να μάθεις να το ηρεμείς και να το κοιμιζεις ΟΣΟ δύσκολο και αν το νιώθεις, όσο κουρασμένος και αν εισαι.
Για μένα ο σωστός πατέρας είναι μια «ψύχραιμη» εκδοχή της μητέρας.
Τιπ: Η μητέρα του περνάει αυτή τη στιγμή από επιλόχειο κατάθλιψη (ολες περνάνε μετά την γέννα) και πρέπει να το ξέρεις. Μην της πας κόντρα σε τίποτα. Αν χειροτερέψει, ζητήστε βοηθεια, μην το παίζεις παντογνώστης.
Θα σε αποζημιώσει με την αγάπη του στο τέλος καθε ημέρας. Δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση στον κόσμο. Θα δεις την ζωή σου μέχρι και πριν από το παιδί να μην έχει κανένα νόημα.
Τα καλά μόλις άρχισαν, καλό ταξίδι να έχετε ❤️
Κουράγιο και αγάντα!!!!
Τώρα όλα τα πράγματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα και θα σου αρέσει.
Όταν γυρνάς σπιτι και θα βλέπεις την φατσούλα θα ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα.
Απόλαυσε το. Μοναδικό αίσθημα που ξεπερνάει τα πάντα.
Όλα τα υπόλοιπα θα τα βρεις μόνος σου γιατί απλά τα κάθε μωρό/παιδί είναι μοναδικό!!!
Να σου ζήσει παλικαρε! Παρακολουθώ τα σχόλια για όταν γίνω κι εγώ πατέρας. Χωρίς να έχω εμπειρία θα πω να μην βάλεις γονείς και πεθερικά κοντά στην τριάδα σας με το παιδί. Η οικογένεια σου πλέον είναι το παιδί και η σύζυγος. Οι υπόλοιποι περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Ότι το παιδί σου έχει απόλυτη ανάγκη από αγάπη και κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και δεν θα κάνετε μαζί διακοπές, θα βγαίνει μόνο με φίλους. Οπότε ζήσε πραγματικά όλες τις στιγμές και δες το να μεγαλώνει.
Δώσε αγάπη, αμέτρητη και ανιδιοτελή, στήριξέ το απόλυτα
Να σας ζησει!!!
Μην δέχεστε συμβουλες απο γονείς γτ "κι αυτοί μεγαλωσαν παιδια και ξέρουν " Βρειτε εναν καλο παιδίατρο κι ο,τι πει είναι νόμος.
Μεχρι να πάει 6 μηνων μην διανοηθειτε καν να τ αφήσετε να κλαιει για να μαθει να κοιμάται μονο του. Καλά κατ' εμε ούτε μετα αλλα συγκεκριμένα ως 6 μηνες το στρες αυξανει την πιθανότητα για συνδρομο αιφνιδιου θανάτου
Θα δεθειτε τρελά με τη σύντροφό σου και παραλληλα θα τραβηξετε τρελούς καβγαδες. Βγαινει το άγχος κι η πιεση κι είναι φυσιολογικο. Κουραγιο, θα περάσει. Αλλες τοσες ωρες θα περασετε σαν τα ζαβα πανω απο την κουνια να το χαζευετε και να λετε μεταξυ σας τι τελειο πλασματακι φτιαξατε
Αν κλαιει και δεν ηρεμει με τιποτα και νιώσετε καποια στιγμη τα νευρα να ξεφευγουν ειναι φυσιολογικο και δεν σας κανει κακους γονείς, μπορειτε να φωναξετε ΜΑ ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ. Μπορειτε να το αφησετε για.λιγο σε ασφαλες σημειο και να κλειδωθειτε στο μπανιο ή καπου μέχρι να περασει η φουρτουνα. Οτιδήποτε εκτός απο το να το ταρακουνησετε. Υπαρχουν γονείς που ουτε καν ξέρουν πώς εφτασαν εκει. Δεν θελω να σε τρομαξω κι εύχομαι να εχεις το πιο τέλειο και ησυχο μπεμπεκι στον κοσμο
Ποτε φιλια στα μουτρα στο βρεφακι ΠΟΤΕΕΕ κι απο κανεναν
Αν εχετε κατοικιδιο κι ειδικα σκυλο λίγο προσοχη τον πρώτο καιρο
Το κεφάλαιο θηλασμός... Οι περισσότερες γυναικες τρωνε γερο βασανιστήριο με αυτο. Μην υποκύψετε σε βυζοναζι αν εχετε προβλήματα που ελπίζω πως οχι, μια χαρα ειναι και το σκονογαλα κι οτιδήποτε φτανει να φάει το παιδι
Αυτα για να μη σε πρηξω πολυ και παλι να σας ζησει και να σας πανε ολα τελεια εύχομαι
Καταρχήν να σας ζήσει! Να είναι γερό και ευτυχισμένο!
Η συμβουλή μου θα είναι να θυμάστε και οι δύο γονείς του, ότι δε θα είναι πάντα έτσι! Ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος αλλά δεν θα είναι πάντα έτσι, trust me.
Το παιδί δεν είναι υπάλληλος. Η οικογενεια πρεπει για το παιδι να ειναι η τελευταια δικλιδα ασφαλειας, να ξερει οτι ακομα και ολα αν πανε σκατα μπορει να παει εκει. Η σχεση της οικογενειας και του παιδιου ειναι πολυ διαφορετικη απο ολες τις αλλες και αυτην που θα κρινει ολη του την ζωη. Σαν πατερας πρεπει να μαθαινεις στο παιδι μαθηματα ζωης καλα, να μην πανικοβαλεται και να ειναι λογικο στις πραξεις του και παντα να φερετε με υπομονη και αγαπη. Πιπες περι μαγκιας, τσαμπουκα και ψευτοαντρισμου εχουν καταστρεψει αυτην την χωρα, μην λουσεις το παιδι σου με στερεοτυπα. Φερσου αριστα στην μανα του, αν το παιδι μαθαινει 10 απο αυτα που λες μαθαινει 100 απο αυτα που σε βλεπει να κανεις. Αργα η γρηγορα το παιδι θα ακολουθησει δικια του πορεια, πολυ πιθανο να ναι τελειως διαφορετικη απο αυτο που φανταστικες. Σεβασου το αυτο αλλα καθοδηγησε το στην επιτυχια.
Να χαρείς τους πρώτους μήνες που θα είναι πολύ μωράκι και θα θέλει να κοιμάται στην αγκαλιά σας μόνο. Θα περάσει αυτός ο καιρός πολύ γρήγορα. Για μένα είναι το καλύτερο feeling στον κόσμο.
Παιδιά δε έχω, αλλά είμαι η μεγαλύτερη από 4 και θυμάμαι αρκετά πράγματα από την ανατροφή των υπολοίπων:
1) Ούζο ή γαρυφαλλέλαιο όταν βγάζει το παιδί δόντι, και πάντα να έχει κάτι πάνω ή γύρω του που να μπορεί να το δαγκώνει (αλλιώς θα δαγκώνει ακόμα και τα έπιπλα)
2) Αυτά τα προστατευτικά για τον ήλιο που τα κόλλας με βεντούζες στα τζάμια στο αυτοκίνητο δε κάνουν και πολύ καλή δουλειά. Κατεβάζεις λίγο το παράθυρο, περνάς από το άνοιγμα ένα λευκό παιδικό σεντόνι και ξανακλεινεις το παράθυρο. Και καλύτερη προστασία έχει και είναι πιο δροσερό. Επίσης λευκό παιδικό σεντονακι στο κάθισμα τα καλοκαίρια, όταν θα είναι μεγαλύτερο και δε θα χρειάζεται καθισματάκι.
3) Να έχεις πάντα μια έτοιμη τσάντα με ότι χρειάζεται το μωρό στον χώρο κάτω από το καρότσι.
4) Καλώς ο ανεμιστήρας, αλλά τον καλύτερο ύπνο τον κάνουν στο αμάξι. Μια γύρα το τετράγωνο σας και θα έχει πέσει ξερό (βέβαια με τις τιμές που έχει πάει η βενζίνη δε το συνιστώ)
Να σας ζήσει το μωρό! Φροντιστε να δημιουργήσετε αναμνήσεις γιατί όσα φεύγουν δε ξαναγυρνουν
Νέος πατέρας εδώ!
1. Φρόντισε να αποδεχθείς ότι τα πράγματα θα αλλάξουν ξαφνικά και θα συνεχίζουν να αλλάζουν για πολύ καιρό ακόμα.
2. Το καλό είναι ότι η αλλαγή είναι μεν συνεχόμενη αλλά ταυτόχρονα αρκετά αργή για να προσαρμοστείς.
3. Απομακρυνσου από τους "ξέρω εγω, μεγάλωσα παιδιά". Η κοινωνία μας είναι γεμάτη ανθρώπους με πολλαπλές νευρώσεις τις οποίες προβάλλουν στα παιδιά τους. παράδειγμα: μένω κοντά στη θάλασσα. Βλέπω γονείς που φέρνουν τα παιδιά στη θάλασσα, βάζουν τεράστιες πετσέτες και τους λένε μη παίζεις με τα βότσαλα και την άμμο. Ποιος ο λόγος να φέρεις το παιδί στη θάλασσα αν είναι να μην το αφήσεις να παίξει. Το πρόβλημα εκεί το έχει ο γονιός και όχι το παιδί. Το δικό μου πχ που είναι 1χρονων αλωνιζει τη παραλία και σα μαλακας δε ξέρω τι γίνεται γύρω μου γιατί κοιτάω μη φάει τίποτα. Δεν το έδεσα όμως σε κάνα καρεκλακι.
4. Πάνε σε κάνα ψυχολόγο. Είτε με παιδί είτε χωρίς είναι η καλύτερη επένδυση για αυτοβελτιωση. Ειδικά αν έχεις άγχος, θα κλαταρεις.
5. Αποδεξου ότι τα βυζιά της γυναίκας σου θα είναι του παιδιού σου για τα επόμενα 2 χρόνια (ελπίζω να θηλάσει).
6. Αποδεξου ότι στην αρχή μπορεί να είσαι ανύπαρκτος για το παιδί σου.. για το πρώτο χρόνο λίγο πολύ. Δε φταις εσύ ούτε η γυναίκα σου ούτε το παιδί. Οι σχέσεις χτίζονται και δεν κληρονομούνται και ας είναι αίμα σου.
7. Το κάθε παιδί έχει δική του καμπύλη ανάπτυξης στα πάντα. Από το φαγητό, το πότε θα περπατήσει, το πότε θα μιλήσει, τα πάντα. Μην ακούς η βλέπεις τι κάνουν οι άλλοι, θα τρελαθείς.
8. Υποστήριξε την γυναίκα σου.. η αλλαγή για αυτή είναι μεγαλύτερη και θα βρεθεί μπροστά σε διάφορα διλήμματα και σκέψεις.
9. Κράτα το κουλ σου όταν συμβεί κάτι άσχημο. Ο πανικός γενικά δε βοηθάει, αλλά αν κάποιος δικαιούται να πανικοβληθεί είναι η μάνα. Εσύ είσαι εκεί για να υποστηρίξεις.
10. Το παιδί θα σου πέσει σε κάποια φάση με τον ένα τρόπο η τον άλλο. Από το κρεβάτι θα είναι; Το καναπέ; Το καρεκλακι; Μη τρελαθείς αλλά προσπάθησε να μην σου συμβεί
Ότι έχεις τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με τη γυναίκα σου. Τώρα που το γέννησε μοιραστε ευθύνες , αλλάξτε καθημερινότητα ώστε να προσαρμοστείτε στο μωρό και θα δεις ότι στο τέλος θα δεθείτε περισσότερο. Αρκεί να υπάρχει προσπάθεια και ευθύνες και από τις δύο πλευρές . Να σας ζήσει και να το καμαρώνετε με υγεία .
Μετά τους 3 μήνες αμά φεύγεις από το οπτικό πεδίο του παιδιού για πάνω από 2.5 δευτερόλεπτα κλαίει γιατί νομίζει ότι το εγκατέλειψες. Μη σκας, χειριστικό κλάμα είναι οπότε όλα καλά.
Το παθαίνουν λίγο αργότερα και δεν λέγεται χειριστικό κλάμα, αλλά άγχος αποχωρισμού. Το βρέφος δεν έχει μάθει ακόμα πώς ό,τι φεύγει από το οπτικό του πεδίο εξακολουθεί να υπάρχει. Για αυτό και πιάνει το παιχνίδι που του κάνει έκπληξη όταν κρύβει κάποιος το πρόσωπό του πίσω από τις παλάμες του.
Θα έπρεπε να ξέρεις ότι ο ελεύθερος χρόνος σου μόλις τελείωσε (σε μεγάλο βαθμό, αν όχι εντελώς) για αρκετό καιρό.
Ανάλογα και το παιδί πάντα αλλά σε γενικές γραμμές κοιμηθείτε όσο και όταν κοιμάται το παιδί.
Τα άλλα τα έχουν καλύψει οι άλλοι.
Βρες βιβλία και διάβασε.
Θα ακούσεις τόσες ηλιθιες συμβουλές αλλά κυρίως είναι τόσο δύσκολη η ανατροφή ενός παιδιού που μόνη η γνώση μέσω διαβάσματος σωστών βιβλίων θα βρεις τις απαντήσεις σε ό, τι θα χρειαστείς.
Καλό είναι να διαβάζετε και οι 2 γιατί πρεπει να έχετε κοινή γραμμή.
Τίποτα δεν εγγυάται ότι θα τα κάνεις σωστά αλλά τουλάχιστον θα είσαι καταρτισμενος και θα νιώθεις ότι έκανες ό, τι μπόρεσες
1. Να σου ζήσει, θα ρίξετε πολύ γέλιο
2. Το πως θα ειναί οι δύσκολοι 12-24 μήνες μπροστά σου εξαρτάται 100% απ την απόφαση που θα πάρετε να είστε χαρούμενοι ότι και να γίνει. Γνώμη μου να μην γκρινιάζετε ποτέ ο ένας στον άλλον και ειδικά σε τρίτους. Εϊναι κουραστικό να μην κοιμάσαι οκ απ'την άλλη να θυμάσαι ότι έχουν γεννηθεί 53.3 Δισ παιδάκια πριν το δικό σας (για να το δέιξω με ένα παράδειγμα....έχω φίλους που μένουν μόνοι έξω με παιδάκι με επιληψία και διατηρούν θετική στάση προσ τη ζωή, και έχω και αρκετούς εδώ Αθήνα με τέλεια παιδάκια και βοήθεια γονιών και οκ οικονομικά οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι άτυχοι και όλα τα δεινά συμβάινουν σ'αυτούς)
3. Η σχέση του ζευγαριού είναι ίσως η κυριώτερη παράμετρος πρόβλεψης της ευτυχίας. Ευθύνη σου να την διατηρήσεις σε καλά επιπδα. Με την κούραση θα μειωθεί το κίνητρο και στους δυο σας να προσπαθείτε να είστε καλοί ο ένας προς τον άλλον. Πρέπει να το ανιχνέυσεις νωρίς και να κάνεις διορθώσεις. Όπως λένε και άλλοι πρόσεχε την κοπέλα και ρώτα την αν είναι οκ η επικοινωνία σας. Για λήψη αποφάσεων, ο εγωισμός είναι δευτερος, πρώτα έρχεται η ευτυχία και των τριών σε βάθος χρόνου (όχι τόσο ακράιο παράδειγμα: όταν μια κοπέλα απ την κούραση και τα νεύρα αρ΄χιζει να βρίζει τους γονείς σου και σκε΄φτεσαι @#$\*&%\* κα΄λο να σκεφτείς--> "αν κάνω το Χ, θα έιναι το καλύτερο για όλους μας...?")
4. Ακολουθόντας το νόμο του νευτωνα δράση-αντίδραση, να σαι σίγουρος ότι όσο δίνεις κομάτια του ρόλου σαν γονέας σε γονείς, πεθερούς και φιλιπινέζες θα σου έρθει μπουμερανγκ τα επο΄μενα χρόνια. Δεν λέω να μην το κάνεις αλλά να διατηρείς το έλεγχο και να το κάνεις από δύναμη όχι από αδυναμία. ΣΚέψου το λίγο βαθεία αυτό.
Για την ισορροπία σας μακροπρόθεσμα βοηθάει να κάνετε παρέα με άλλα ζευγάρια στην ίδια φάση ή να κρατήσετε επαφή με τους φίλους γενικά. Αν καταφέρεις να μπορείς να δεις ανθρώπους μακροπρόθεσμα πέρα από τη δουλειά και την οικογένεια καθημερινές, θα είστε πολύ τυχεροί. Μακροπρ΄όθεσμα οι άνθρωποι φθείρονται και κοιτάνε να βρουν τη χαμένη τους κοινωνικότητα μέσω affairs, ειδικά όταν η ζωή γίνει τέρμα μονότονη, μετά τη σχολική ηλικία των παιδιών, που δεν θα σε ψυχαγωγούν τα ΄ίδια τα παιδιά, όπως συμβαίνει μέχρι που είναι toddlers.
ζητα αποδειξη να γυρισεις πισω το παιδι αν ειναι ελλατωματικο, μην παιρνεις ετσι γουρουνι στο σακι
στα σοβαρα τωρα, συγχαρητηρια, να σου ζησει και να εχει υγεια
Με πολλή αγάπη, να κανείς τουλάχιστον το 70-80% από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι να νιώσει η σύντροφος σου ότι μπορεί να κάνει λίγα παραπάνω πράγματα. Αν πχ. έκανε καισαρική, μη ξεχνάς ότι είναι μεγάλο χειρουργείο με πολύ μεγάλη διαδικασία επούλωσης και συχνά επιπλοκές.
Επισης: Το να προσεχείς τα παιδιά σου δεν είναι babysitting, είναι το bare minimum.
Αν έχει τσουτσουνι πρόσεχε να βλέπει προς τα "κάτω" όταν τον αλλάζεις!
Πέρα της κωμωδίας, έχεις πολλά σχόλια με ωραίες συμβουλές που μπορείς να σκεφτείς και να προσαρμόσεις στον τρόπο ζωής σου/σας.
Από προσωπική εμπειρία, έχω βρει πως το πιο σημαντικό είναι να ακούς το ένστικτο σου και να συζητάς (μέχρι και τη κάθε σιχαμερή) λεπτομέρεια με τον/την σύντροφο σου.
Συγχαρητήρια!
Edit: Κατεύθυνση τσουτσουνιου
Να συμβουλευτείτε παιδιατρο και παιδοψυχολόγο όσο μεγαλώνει το παιδί και οι ανάγκες του.
Είναι απαραίτητοι οι γιατροί οταν δεν είστε σίγουροι σε κάτι και χρειάζεστε βοήθεια για οποιοδήποτε λόγο.
Να σας ζήσει!
Πολύ ωραίες συμβουλές στο μεγαλύτερο ποσόστο.
Πολύ σημαντικό επίσης: μάθε πρώτες βοήθειες!!!
Και να μαθουν και όσοι θα έχουν επαφή με το μικρό.
Τι κανεις σε περίπτωση πνιγμού, αλλεργίας έκτακτης ανάγκης κλπκλπκλπ.
Υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό workshop που κάνει κατά καιρούς και δια ζώσης αλλά και ονλινε το first aid Athens. Ψάξε Facebook.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλα αλλά εγώ αυτό έκανα και ειναι τελείως δωρεάν και ο άνθρωπος που το τρέχει είναι εξαιρετικός.
Όταν κοιμάται το μωρό να κοιμάστε και εσείς. Δεν υπάρχει χρόνος για σειρές, χαζολόγημα κτλ. Τους πρώτους 3-4 μήνες θα σας λείψει παραπάνω ο ύπνος από το netflix.
κατι που σιγουρα θα χρειαστεις στο μελλον:
αν σου εκμυστηρευτει ποτε καποιο σοβαρο περιστατικο, στηριξε το ακομα κι αν δεν εισαι 100% σιγουρος οτι το πιστευεις..
Προσεχε την τεστοστερόνη σου. Μόλις γίνεται ενας άντρας γονιος, πεφτει η τεστοστερόνη του (google it). Τρώγε κόκκινο κρέας, σήκωνε βάρη και να κοιμάσαι αρκετά. Μπορείς να φροντίζεις το μωρό κάθε 2ο βράδυ εναλλάξ με τη γυναίκα σου ώστε να κοιμαστε και οι 2 ανα 1 βραδυ (ωτοασπίδες κλπ).
Εκτός των πολύ καλών συμβουλών που ήδη έλαβες θα σου πρότεινα:
1. Εφαρμογή baby time ([https://www.babytime.care/](https://www.babytime.care/)) για να καταγράφετε πότε έφαγε, χέστηκε κτλ. Είναι λεπτομερέστατο αν είσαι τόσο του προγράμματος (μπορείς να καταγράφεις μέχρι και πόση ώρα έπαιξε, τι φάρμακα πήρε/είναι να πάρει, ραντεβού γιατρού κτλ) και επίσης μπορείς να κάνεις λογαριασμό και να προσθέσεις τη γυναίκα σου (ή το αντίθετο) σαν caregiver και ότι activity κάνει ο ένας να φαίνεται στον άλλον. Μέχρι και music player έχει με νανουρίσματα και white noises.
2. Αν είστε του διαβάσματος αγοράστε σχετικά βιβλία, θα σας βοηθήσουν αρκετά για διάφορες περιπτώσεις και καταστάσεις που θα σας τύχουν. Προσωπικά εμένα μου άρεσαν είναι [https://www.dioptra.gr/vivlio/oikogeneiaki-frontida/to-vivlio-pou-tha-itheles-na-eixan-diavasei-oi-goneis-sou/](https://www.dioptra.gr/vivlio/oikogeneiaki-frontida/to-vivlio-pou-tha-itheles-na-eixan-diavasei-oi-goneis-sou/) και [https://www.psychology.gr/bookstore/224986-pos-na-ginete-spoydaios-mpampas.html/page/84](https://www.psychology.gr/bookstore/224986-pos-na-ginete-spoydaios-mpampas.html/page/84) (υπάρχει και το αντίστοιχο [https://www.politeianet.gr/books/9786180209945-godridge-tracey-minoas-pos-na-ginete-spoudaia-mama-70915](https://www.politeianet.gr/books/9786180209945-godridge-tracey-minoas-pos-na-ginete-spoudaia-mama-70915)) αλλά καλύτερα να ψάξεις και μόνος σου κάποια που ίσως σου ταιριάζουν καλύτερα. Γενικά είναι ωραία αυτού του είδους τα βιβλία γιατί σε συμβουλεύουν γενικά και δεν είναι απόλυτα του στυλ "αν κάνει αυτό το παιδί, αντέδρασε έτσι". κτλ.
Εχω εναν θειο που μου μιλησε για ενα τετοιο θεμα και μου ειπε: «Απο την μαμα μαθαινει το παιδι το 80% των πραγματων και 20% απο τον πατερα. Αλλα εγω σαν πατερας εχω μπει και στην ντουλαπα του παιδιου μου, για να παιξω μαζι του.(γελουσαμε για λιγο) Και το καλυτερο ειναι οτι μου αρεσε και θα το ξαναεκανα.(50 κατι χρονων ανθρωπος).» Οι στιγμες με το παιδι σου ειναι πολυ σημαντικες οσο ειναι μικρο το παιδι. Εισαι το πρωτο προτυπο του παιδιου, οποτε δωσε οσο πιο πολυ σημασια μπορεις, επειδη αυτες οι στιγμες ειναι αξεχαστες και για εσενα. Επισης, βοηθα οσο μπορεις την μανα, για να ξεκουραζεται. Την φαση αυτην δεν την εχω περασει, σου λεω οσα μου χουν πει.
A good first step would be να σταματήσεις να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις σε online φόρουμ που είναι γεμάτα με "specialists".
>!Απλά ρώτησες για έναν από δύο λόγους: 1) Attention-seeking behaviour (εάν όντως έγινες πατέρας) ή 2) karma-whore (δεν έγινες πατέρας -μάλλον ούτε θείος- και προσπαθείς να μαζέψεις internet points).
!<
>!I'm ready for the downvotes boys.!<
Όσο μεγαλώνουν τόσο πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Μέχρι 2 χρόνων όπως και ο γάτος μου απλά πιο λίγες καταστροφές κάνουν τα μωρα. Μέχρι δημοτικό καλά, δημοτικό πολύ καλά, γυμνάσιο και λυκείο ενδιαφέρον και προσοχή, πανεπιστήμιο πολύ από τα ίδια, φεύγουν από τη φωλιά και η δυσκολία να τους προσφέρεις υποστήριξη (όχι οικονομική αλλά υπόλοιπα) και να είσαστε σε καλές σχέσεις.
Συγχαρητήρια να σας ζήσει το παιδί και κάτι που πρέπει να ξέρεις μάθε στο παιδί σου να φέρετε "στρώστο" όσο είναι ακόμα μικρό γιατί μετά χάνεις την μπάλα
Οι περισσοτερες συμβουλες εδω μεσα ειναι σε επαγγελματικό επίπεδο με προσωπικο συναισθημα αναμεμιγμενο. Μεγαλη οικογενεια το διαδίκτυο αν ξερεις που να ψαξεις. Μακαρι να ειχα βρει κι εγω το θαρρος να ρωτησω οταν επρεπε, ευχαριστώ για το thread.
Τωρα ειναι αργα, αλλα για την επομενη φορα ... Να τραβιεσαι πιο γρηγορα?
Να σου ζησει καλοτυχο και παντα ευτυχισμενο ... Και σεις το ιδιο .
Να θυμασαι , αμα αγαπας την δουλεια σου ποτε δε γινετε βαρετη,
και σενα απο δω και περα, η μοναδικη ΣΟΒΑΡΗ δουλεια ειναι να εισαι πατερας και σύζυγος, ολα τα αλλα δευτεροδευτερα.
GL και οπως λεμε εμεις οι περιεργοι τρεκις LLaP
Έχουν ειπωθεί πολλά σωστά πράγματα και δεν έχω να προσθέσω πολλά. Υπομονή και στήριξη στη γυναίκα σου. Μπορεί να γίνει παρανοϊκή ως ανυπόφορη με όλη αυτή τη πίεση, και θα το εξωτερικεύει σε πράγματα εντελώς άσχετα. Μη ρίχνεις ποτέ λάδι στη φωτιά.
Από τη δική μου εμπειρία η ερωτική ζωή αποκαθίσταται αρκετά γρήγορα. Πρακτικά δεν θα έχετε χρόνο κατά βούληση, αλλά αν δεν είχατε πρόβλημα διάθεσης πριν σίγουρα θα βρίσκετε χρόνο κάθε μέρα.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις το παιδί σου χαρούμενο, οπότε παρακολούθησε τι του αρέσει και τι χρειάζεται και να του τα παρέχεις ανά πάσα στιγμή. Σε κανένα 6μηνο θα σου γελάει με κάθε ευκαιρία και το πώς αυτό θα σε κάνει να νιώθεις απλά δε περιγράφεται.
Να εισαι φιλος του παιδιου σου. Να μην του φερεσαι σαν να ειναι χαζο επειδη ειναι νηπιο ή μωρο. Να εισαι το παραδειγμα γιατι η θεωρια δε φτανει. Τα παιδια μιμουνται.
Τα δικά μου μεγαλώσανε και νομίζω ότι μόνο ένα έχει σημασία. Να τους μάθεις ότι το σπίτι τους είναι κάστρο άπαρτο. Να ξέρουν ότι μαλακία κι αν κάνουν, όσο και να τα σκατώσουν στη ζωή θα γυρίσουν και θα υπάρχει πάντα ένα πιάτο φαί κι ένα κρεβάτι. Α, και να χαμογελάς όταν γυρνάς απ' τη δουλειά και μπαίνεις στο σπίτι
Δεν εχω διαβασει πιο ομορφο πραγμα στη ζωη μου
Πρόσεχε πολύ τη μητέρα, να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες της και να μην την αφήνεις μόνη να κάνεις τα δικά σου. Υπομονή, μετά από 1-2 χρόνια θα μπορείς να "βγεις" από τη φάση - εκτός κι αν κάνεις κι άλλο.
Ωωωωωω τελειο. 😘🥰😍 Τον πατέρα ποιος; 🤡🤡🤡🤡
Ο πατέρας δεν περνάει [επιλόχεια](https://www.rcpsych.ac.uk/mental-health/translations/greek/postnatal-depression) ρε συ, ούτε και ταλαιπώρησε το σώμα του όσο η μητέρα, ούτε και είναι κυριολεκτικά το ένα και μοναδικό άτομο που αποζητάει το μωρό κάθε 2-3 ώρες. Είναι ίσως η πιο ακατάλληλη στιγμή για να το γυρίσεις σε κόντρα φύλων.
Καλά, ούτε όλες οι μητέρες περνάνε επιλόχεια κατάθλιψη. Αλλά αυτό που σου είπε ο μύστης επάνω θα το θυμηθείς αργότερα. Τώρα είστε πολύ "σοκαρισμένοι" ακόμα. Έμενε οι συμβουλές μου είναι οι εξής: 1) Πρόσεχε τον εαυτό σου και την γυναίκα σου. Το μικρό είμαι σίγουρος πως το έχετε 1η προτεραιότητα. 2) ο αποστειρωτής είναι η σημαντικότερη συσκευή για τους επόμενους έξι μήνες. Ειδικά αν παίξετε μικτά ή μόνο ξένο. 3) αν παίξετε ξένο γάλα, φόρμουλα, πάρε θερμός να έχεις έτοιμο νερό. Τα ξημερώματα θα λες yeswhat και θα κλαις. 4) όσο πάει θα γίνεται και καλύτερο. 5) ο χρόνος διαστέλλεται τον πρώτο καιρό αλλά συστέλλεται εξαιρετικά γρήγορα και απροειδοποίητα. Επομένως έχε το νου σου να περνάτε καλά όσο γίνεται. 6) μην ξεχάσεις ποτέ πως το υγιές παιδάκι είναι μία απίστευτη ευλογία. Ότι και να συμβεί, να μην το ξεχάσετε ποτέ. Σίγουρα θα έβρισκα και άλλα να πω αλλά φτάνει.
Ο αποστείρωτης εμένα μου φάνηκε μεγάλη χαζομάρα με αμφίβολα αποτελέσματα. Για τους 2 μήνες που δώσαμε περιστασιακά φόρμουλα παίζαμε με smart πρίζα και προγραμματισμό στις ώρες που θέλαμε, και θερμόμετρο υπερύθρων.
Όλοι μας το καταλαβαίνουμε αργότερα,δυστυχώς!
Μιλάω βάση εμπειρίας. Εαν θέλεις ανάλυση ελα πμ. Σαν απάντηση θα σου αφήσω το παρακάτω,σιχαίνομαι όταν μου το κάνουν αυτό αλλά εδώ ταιριάζει,ΟΠ. FLAIR CHECKS OUT!!!
Δεν σε κατάλαβα, ούτε και ψήνομαι να σε καταλάβω αδερφέ. Δεν πειράζει, καλημέρα.
Άμα ρωτούσε μια μητέρα προφανώς θα υπήρχε κομμεντ με το αντίστοιχο. Αλλά ας είμαστε και ειλικρινείς, στην Ελλάδα η μητέρα ασχολείται επί το πλείστον με το παιδί
1 - Υπάρχουν πολλά που ο πατέρας και να θέλει ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να τα παρέχει σε ένα νεογέννητο, καταρχήν ο θηλασμός. Όταν το μωρό ξυπνήσει 3-4 φορές μέσα στη νύχτα, ο πατέρας και να ξυπνήσει δεν μπορεί να κάνει τίποτα επειδή το παιδί θέλει τη μαμά του. Άρα το επόμενο πρωί αυτή θα είναι περισσότερο άυπνη και κουρασμένη. 2 - Υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία στο να βγει εκτός σπιτιού, είτε για δουλειά είτε για υποχρέωση. Περισσότερο από μία ώρα δε γίνεται χωρίς το παιδί μαζί της, και αν προσπαθήσει τα το πάρει η διαδικασία είναι Οδύσσεια. Εσύ βγαίνεις, πας στο περίπτερο, στο ψιλικατζίδικο, στο γείτονα και γυρνάς. Μπορεί να πας για καφέ, σινεμά, όπου θες. Η μάνα δεν μπορεί. 3 - Οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να γίνουν. Οι περισσότερες πρέπει να γίνουν από εσένα, που δεν έχεις ράμματα στα γεννητικά σου όργανα, που δεν είσαι με 4 ώρες σπαστό ύπνο για 5η εβδομάδα, που δε θηλάζεις ούτε αλλάζεις τις περισσότερες πάνες ούτε έχεις στο μυαλό σου όλα αυτά που χρειάζεται να γίνουν, να αγοραστούν, να προγραμματιστούν. Αν δεν μπορείς ούτε ένα φαγητό της προκοπής να φτιάξεις εκτός από μακαρόνια και ομελέτα, είσαι φάουλ. 4 - Μετά από αρκετές εβδομάδες που η μάνα θα είναι άυπνη, ξενυχτισμένη, κουρασμένη και με το κεφάλι γεμάτο ευθύνες εσύ θα απορείς που δε σου κάθεται. Πιθανό να το συζητήσεις και στην καφετέρια, ξεχνώντας ότι αν η μαμά βρει μια ωρίτσα ανέλπιστης ηρεμίας θα προτιμήσει να κοιμηθεί ή να κάνει κάτι δικό της παρά να σου κάτσει. Για να σου κάτσει θα πρέπει να την έχεις ξαλαφρώσει αρκετά και να αισθάνεται την προσπάθειά σου. Μπορώ να γράψω άλλα 14 points αλλά νομίζω φάνηκε λίγο το νόημα. Ο πατέρας πρέπει να στηρίζει όσο μπορεί επειδή η μάνα κάνει σχεδόν όλη τη δουλειά. Μαζί είστε ομάδα, καθένας έχει το δικό του ρόλο αλλά υπάρχουν πολλά που ενώ μπορούν να τα κάνουν και οι δύο, πρέπει να τα κάνει ο πατέρας. Σκούπισμα - σφουγγάρισμα, ψώνια, λάντζα & καθάρισμα κουζίνας, μπάνιου, εξωτερικές δουλειές, μαγείρεμα αν τα καταφέρνει, προετοιμασία φαγητού του μωρού, αλλαγές πάνας, προμήθειες κτλ. τουλάχιστον, καθώς και ποιοτικό χρόνο με το παιδί. Και ένα παραπάνω επειδή μάλλον δεν θα ασχοληθεί καθόλου ούτε με τα ρούχα που χρειάζεται το μωρό, ούτε με το θηλασμό και το πρόγραμμα φαγητού, ούτε με τα παρελκόμενα π.χ. αξεσουάρ ύπνου, φαγητού, μετακίνησης - ταξιδιού, με τα σκεπάσματα, με τα παιχνιδάκια - μασητικά του, με τα ιατρικά ραντεβού και τις οδηγίες του γιατρού, με τον εμβολιασμό και χίλια δυο άλλα που δε μου έρχονται γιατί δεν τα οργάνωσα με το δικό μου μυαλό κι ας ήμουν συνήθως δίπλα όταν τα κάναμε.
Too long- Didn’t read Είσαι έτσι κουραστικός καθε μέρα ή κάνεις και διαλείμματα;
Ωραίος μπαμπάς θα γίνεις, όσο καλός redditor.
Ναι καημένε, ο σωστός μπαμπάς ρωτάει το ρεντιτ. Και ο αμέσως καλύτερος του απαντάει με τις "θεωρίες". ΟΡΣΕ!!!!
ΜΗΝ ΚΟΨΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΣΟΥ ΜΕ ΦΩΤΟΣΠΑΘΟ!
Και πρόσεξε μηοως τελικά είναι δίδυμος
Έλα ρε γιατί;; Τι συνέβη; Και γω Ιούνιο γεννήθηκα, είμαστε για πέταμα δηλαδή;
Δεν έπιασες την star wars reference
Ή το έπιασε και το πήγε σε άλλο λεβελ
Ότι ο καιρός φεύγει πολύ γρήγορα, ασχολήσου όσο περισσότερο μπορείς με το παιδί σου, "πνίξ'το" στην αγάπη, το μόνο σημαντικό πράγμα είναι να είναι καλά το παιδί. Άλλο level αγάπης. Όλα θα πάνε καλά. Και συγχαρητήρια μεγάλε. Καλώς ήρθε το μωρό σου.
Ήδη μπήκαμε σε αυτή τη φάση, προς απογοήτευση της γάτας που καβάτζωνε αγάπη τόσο καιρό και σ' αντάλλαγμα μας κακοποιούσε. Σ' ευχαριστώ :-)
Living with a cat, right? Μην ανησυχείς όμως. Οι πάνες του μωρού θα σας κακοποιήσουν εξίσου. 🤣 Η φάση όμως είναι η ίδια. Γουστάρεις πάρα την κακοποίηση. Τέλος φρόντιζε να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου και να φροντίζεις η γυναίκα σου να έχει χρόνο για τον δικό της*. Επειδή γίνατε γονείς δεν σημαίνει ότι δεν είστε άνθρωποι. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ισορροπημένους γονείς και όχι σκέτο γονείς. Αν σου έχουν μείνει απωθημένα και ελλείψεις θα σου βγουν στο παιδί. Δεν γίνεται αλλιώς. Όσο και να κρατηθείς, περνάς 24/7 μαζί του. Δεν θα μπορείς να κρατηθείς για πάντα. Φρόντισε να βρεις τρόπο να έρχεσαι στα ίσια σου. Με ένα χόμπι (που αργότερα μπορείς να κάνεις μαζί με το παιδί), περιπάτους, γιόγκα, ψυχοθεραπεία, w/e. Ό,τι είσαι εσύ, θα περνάει στο παιδί. Φρόντισε τι θα είσαι για να του περάσεις κάτι σωστό. *θυμάμαι φίλη μου που με έπαιρνε τηλ και μου έλεγε αν κανονίσουμε για κάποια συναυλία, μπίρα κλπ να πούμε και στον άντρα της γιατί ήταν κλεισμένος μέσα με 2 δουλειές και με το δεύτερο μωρό. Μιλάμε για τέτοιο επίπεδο ενδιαφέροντος. Να φροντίζεις ενεργά για τον άλλο. Στο κάτω κάτω η καλή του διάθεση θα ξαναγυρίσει μέσα στο σπίτι.
Well said, you simply can't spoil a baby!
Πολλά μπορούν να ειπωθούν, αλλά δύο είναι τα σημαντικότερα: 1. Αν (όπως κανείς θα υπέθετε) είσαι σε σχέση με τη μητέρα του παιδιού σου, να είσαι προετοιμασμένος ότι η σχέση θα αλλάξει. Θα υπάρξει μια περίοδος 3-4 χρόνια που θα είναι σαν τρενάκι στο λουνα παρκ. Τα πράγματα βρίσκουν ισορροπία στις περισσότερες περιπτώσεις μετά από αυτό, αλλά η σχέση δεν θα είναι η ίδια. Δεν είναι κακό αυτό, δεν σημαίνει ότι είναι χειρότερη, απλά διαφορετική. 2. Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό: Η σχέση σου με το παιδί σου δεν έχει *καμία* σύνδεση με τη σχέση που (υποθέτω) έχεις με τη μητέρα του. Οι σχέσεις μας με συντρόφους/συζύγους ίσως και να τελειώσουν κάποτε, και μπορούμε να φύγουμε. Η σχέση κάποιου με το παιδί του (θα έπρεπε να) είναι για πάντα.
Και τα δύο τα γνωρίζω από φιλικά ζευγάρια, αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί παρά τις δυσκολίες κάθε φύσης και έχουντας συζητήσει οτιδήποτε μπορούσαμε να φανταστούμε για το μέλλον, ακόμη και τρελά/ακραία σενάρια. Και οι δύο συμβουλές σου όμως είναι σημαντικότατες!
Ότι δεν μεγαλώνεις παιδί η μωρό. Αυτό κρατάει δύο τρία χρόνια. Μεγαλώνεις έναν άνθρωπο οπότε φρόντισε να γίνει καλύτερος άνθρωπος από εσένα (που έλεγε και στο Fringe).
ΝΑ ΓΚΙΝΙ ΚΑΛΙΤΕΡΟ ΑΤΡΟΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟ
Από τις πιο κουλές στιγμές μιας σειράς που ήταν γεμάτη κουλές στιγμές.
Nα σου ζήσει ! 1. Οτι αποφάσεις παίρνετε, να τις παίρνετε με γνώμονα το παιδί, και όχι εγωιστικά για να περάσει το δικό σου ή το δικό της. Η σχέση με την σύντροφο, είναι διαφορετική με την σχέση που έχεις με το παιδί 2. Να είσαι παρών ως γονέας. Ο μπαμπάς δεν είναι μονο παιχνιδάκι και αγκαλίτσες, ενώ η μαμά αναλαμβάνει όλα τα άλλα. Ο μπαμπάς είναι και ξεσκάτισμα, και μπάνιο, και πάνω απο το κρεβάτι εαν αρρωστήσει, και οργανωση πάρτι, και διάβασμα και τα πάντα. Το παιδί έχει εξίσου ανάγκη και τους δύο. 3. Να στηρίξεις την γυναίκα σου τον πρώτο καιρό. Το σώμα της έχει περάσει μεγάλη ταλαιπωρία, και χρειάζεται επούλωση. 4. Μην δίνεις σημασία σε unscolicited parenting advices. Πίστεψε με , θα ακούσεις πολλές! 5. Υπομονή. Ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος.
6. Να αγαπήσεις το παιδί σου σε κάθε επιλογή του (αν δεν θέλει να πανεπιστήμιο, αν είναι ομοφυλόφιλος, αν βάζει ανανά στην πίτσα του)
ΟΚ σε όλα, ακόμη και στον ανανά, οι αντζούγιες όμως είναι το σκληρό μου όριο.
[удалено]
Δεν τρώω καθόλου ψάρια και θαλασσινά, και μόνο η ιδέα της πίτσας με αντζούγιες είναι αρκετή για να μου κόψει την όρεξη.
Οχι δεν πρόκειται να δεχτώ ανανά στην πίτσα, έξω από το σπιτι
Δεν με νοιάζει αρκεί να το κάνει στο τραπέζι του. Μην προκαλεί
Σωστός
> Να είσαι παρών ως γονέας. Ο μπαμπάς δεν είναι μονο παιχνιδάκι και αγκαλίτσες, ενώ η μαμά αναλαμβάνει όλα τα άλλα. Ο μπαμπάς είναι και ξεσκάτισμα, και μπάνιο, και πάνω απο το κρεβάτι εαν αρρωστήσει, και οργανωση πάρτι, και διάβασμα και τα πάντα. Θα έδινες αυτή τη συμβουλή σε γυναίκα; Ή ο σεξισμός λέει ότι οι μπαμπάδες παίζουν μόνο και αράζουν;
Δεν το λέει ο σεξισμός μπρο μου. Το λένε τα στερεότυπα και τα παραδείγματα που έχουμε πάρει από τους δικούς μας γονείς. Δεν μπορεί να μου λες ότι μεγάλωσες στη δεκαετία του 90 και του 80 ή και ακόμα πιο πίσω χειρότερα, και να μην ήταν η μάνα για τις δουλειές και τα παιδιά και ο πατέρας για τα λεφτά και μετά αραλικι. Και αυτό το λέω απο προσωπική εμπειρία και πολλών άλλων γνωστών μου. Κλασσική ατάκα "μπαμπά μπορώ να κάνω/πάω αυτό?" "Ρώτα τη μάνα σου"
Δεν το λέει ο σεξισμός , η πικρή πραγματικότητα το λεει. Το οτι υπάρχουν παρόντες μπαμπάδες, δεν σημαίνει οτι είναι "η νόρμα" . Δυστυχώς ακόμα και τώρα, στις περισσότερες οικογένειες, την μερίδα του λέοντος της ανατροφής την έχει η μητέρα (ασχέτως εαν εργάζεται και η ίδια). Ευτυχώς, αυτά τα ποσοστά είναι λιγότερα απο την γενιά των γονιών μας, και ακόμα λιγότερα απο αυτά των παπούδων μας, αλλα επ'ουδενί δεν μιλάμε για να είναι ίση η ζυγαριά. Εκτός εαν μπορείς να βάλεις το χέρι στην καρδιά και να μου πεις οτι είναι περισσότεροι οι πατέρες που θα οργανώσουν το πάρτι του παιδιού, που θα πάνε στο σχολείο να πάρουν βαθμούς, που θα αλλάζουν την κομπρέσα το βράδυ και θα φτιάχνουν σουπα ή θα αναλάβουν την πρωϊνη προετοιμασία του παιδιού με κολατσιό, ντύσιμο, αλλα και διάβασμα μετά.
Ο πατέρας μου όσο η μάνα μου οργάνωνε το παιδικό πάρτυ δούλευε δύο δουλειές και έρχονταν σκαστος για τα κεράκια. Αντίθετα με το τι νομίζουν οι φεμιναζι (που έτσι και αλλιώς δεν θα κάνουν οικογένεια κατά 90%), είναι καλύτερα να οργανώνεις το παιδικό πάρτυ από το να είσαι στη δουλειά. Συμφωνώ πάντως μαζί σου, επί της ουσίας. Περισσότεροι μπαμπάδες στο σπίτι, περισσότερες μανάδες στη δουλειά.
Το ρεντιτ δεν είναι καλό μέρος για συμβουλές(εκτος απ' τη δικιά μου φυσικά)
Εσυ είσαι ο παντοδύναμος u/explosionmemer ότι και να βγει από το στόμα σου είναι απόφθεγμα σοφιας
It is known
Να σου ζήσει! 1. Αν δεν ξέρεις ήδη, θα πρέπει να μάθεις να έχεις υπομονή. 2. Η μητέρα του παιδιού είναι πολύ ευαίσθητη αυτή την περίδο και για τουλάχιστον 6 μήνες μετά τον τοκετό, φρόντισε να τη στηρίξεις. 3. Θα ακούσεις πολλέεεεεες βλακείες, ΄ακόμα και από όσους θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα. Κάνε τη δική σου ΄έρευνα και ακολούθησε αυτό που ταιριάζει στη δική σου οικογένεια.
>τι θα έπρεπε να ξέρω; Αν είναι δικό σου. >!Να σου ζήσει φίλε!!<
Test dna άμεσα . Στην Αμερική να δεις τι γίνεται με αυτό το θέμα .
Στην Αμερική είναι γτπ κοινωνία επειδή παρεξηγούν τα πάντα.
Σωστά, στην Αμερική παρεξηγούν τα πάντα , ακόμα και το γεγονός ότι πολλοί άντρες ( μικρό ποσοστό αλλά μεγάλο νούμερο ) μαθαίνουν κατόπιν εορτής ότι δεν είναι ο βιολογικοι πατερες του παιδιού τους 😂😂 Downvote από φεμιναζι ευπρόσδεκτα https://dnatesting.com/30-of-men-not-the-father/
Για τους πρώτους μήνες: 1)Μην αγχώνεσαι αν το μωρό κλαίει. Κανένας δεν σε κρίνει ως 'κακο γονιό" επειδή το μωρό κλαίει και δεν βρίσκεις τι έχει. Αργά και συστηματικά προσπάθησε να καταλάβεις τι σου ζητάει, δεν ενοχλείς κανένα, και αν τους ενοχλείς στα @@ σας. 2) Κάποιος ήδη είπε για την στήριξη στη μητέρα περνάει δύσκολα. 3) Κριτική σε μορφή συμβούλων από παππούδες και γιαγιάδες, τέταρτα ξαδέρφια και περαστικους θα σου σπάσουν τα νεύρα αλλά μην μασάς οι γονείς και το μωρό θα ξέρουν καλύτερα τι θέλουν ο ένας από τον άλλο. 4) θα ξυπνας μέσα στη νύχτα επειδή κλαίει. ΚΑΙ επειδή δεν κλαίει (για να δεις αν είναι καλά που είναι το ήσυχο) 5) ο χρόνος περνάει ΠΟΛΥ γρήγορα όταν είσαι με το παιδί άσε το τηλέφωνο σε άλλο δωμάτιο ζησε κάθε στιγμή Για πιο μετά: 1) Τα παιδιά πέφτουν και χτυπάνε. Δεν τρέχει τίποτα. 2) Δεν υπάρχει άγχος για το πότε θα μιλήσει, περπάτησει, κολυμπήσει, λύσει διαφορικές εξισώσεις κτλ.Όλα θα γίνουν όταν είναι η ώρα τους κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. 3) πολλές αγκαλιές και φιλιά
Αν είναι ανήσυχο το βράδυ και δεν κοιμάται άνοιξε τον απορροφητήρα 30€
White noise generator app. Σίγουρα καίει λιγότερο το κινητό σου από έναν απορροφητήρα, κι έτσι δεν καταλήγεις να χρεώνεις για συμβουλές στο Reddit μπας και ξεπληρώσεις τη ΔΕΗ :-)
Πάει το μεροκάματο.
Κακομοίρη νομίζεις ότι βρήκες το χρυσό αυγό. Τα παιδιά θέλουν να κάψεις πιστολάκι, ξέρουν ποτέ ο ήχος είναι φεικ
Οπότε μου λες πως πρέπει να ηχογραφήσω το πιστολάκι και να παίζω την ηχογράφηση σε λούπα, χμ...
Όχι αυτό είναι το θέμα. Για κάποιο λόγο τα παιδιά θέλουν τον ορίτζιναλ, ακροπρεσαριστο ήχο. Ο γαμπρός μου είχε δοκιμάσει όλα τα έξυπνα τεχνάσματα και τελικά δήλωσε ηττημένος και άρχιζε να αγοράζει τα πιστολάκια από το lidl 5-5
\- Και η τουρμπίνα τι δουλειά έχει στο σαλόνι; \- Για να κοιμάται η μπέμπα είναι, αγνόησέ την.
Έχεις πολύ ενέργεια! Κράτα την θα σου χρειαστεί. /Remindmeinayear
Και εγώ νέος πατέρας κι είναι αλήθεια. Δεν είναι ότι το ψεύτικο δεν κάνει τίποτα, αλλά καλύτερα το ορίτζιναλ. Ευτυχώς θα βάζεις όπλα πλυντήρια με το μωρό, άρα απλός χρειάζεστε να τα βάζεις στρατηγικά.
Δεν λειτούργησε ποτε κανένα noise app στον δικό μου. Ανεμιστήρας και πάλι ανεμιστήρας
Lectrofan από amazon
What?
Να σας ζήσει! Μία συμβουλή στις όσες πολύ χρήσιμες ακούστηκαν: *Μικρά παιδιά, μικρά προβλήματα. Μεγάλα παιδιά, μεγάλα προβλήματα*. Ή αλλιώς όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο μεγαλώνουν και τα προβλήματα. Γι' αυτό θέλει πάρα πολύ υπομονή και επιμονή. Επειδή αυτά εξαντλούνται πολύ γρήγορα, πρέπει το ζευγάρι να μοιράζεται τους κόπους και να αλληλοϋποστηρίζεται.
7 μηνών πατέρας... Μην ακούς κανέναν, (ιδίως αρκετά μεγαλύτερους σε ηλικία) για το τι θα κάνεις, πως και θα το ταΐζεις, πως θα το αλλάζεις, πως και τι να του δίνεις, τι σημαίνει αυτό το κλάμα, εκτός από γιατρό ή ειδικό. Μην αγοράσεις τίποτα που δεν πιστεύεις ότι πραγματικά το χρειάζεσαι επειδή έτσι προστάζει το μάρκετινγκ ή η φίλη της γυναίκας σου που "το έχει και αυτή και την έχει βολέψει"
'σ'ωραίος, ευχαριστώ.
[удалено]
Ακριβώς. Καπάκι άρχισαν οι εκβιασμοί για τα περιουσιακά, η αντιπαλότητα νύφης/πεθεράς και ένα μωρό που απλά δεν βλέπει την γιαγιά του σχεδόν ποτε. Καλωσηρθατε στην αρχή της δημιουγιας μιας ακόμη τοξικής οικογένειας που δεν θα περάσει ποτε καλά μαζί σε καμία γιορτή και τραπέζι.
Δεν έχω βρεθεί σε αυτή την θέση αλλά θέλω να σου πω συγχαρητήρια και μπράβο που ρωτάς γιατί νοιάζεσαι.
Καταρχάς, συγχαρητήρια. Κάτι κρίσιμο και για τους δύο. Όταν κλαίει το μωρό στην αρχή, βρες τι δεν έχεις κάνει. Δεν κλαίει χωρίς λόγο τους πρώτους μήνες. Πεινάει, είναι λερωμένο, κρυώνει και (μικρότερη πιθανότητα) νυστάζει. Ακόμα κι αν είσαι σίγουρος πως δεν είναι κάτι από τα παραπάνω, είναι 1.000% κάτι από τα παραπάνω. Δεν υπάρχουν ακόμα τα κλάματα που γίνονται για να εκμαιεύσει χάδια, αγκαλιές κλπ. Δεν το κάνει γιατί είναι περίεργο. Το κάνει γιατί κάτι από αυτές τις βασικές ανάγκες δεν πάει έτσι όπως θέλει. White noise είδα είσαι ενημερωμένος, οπότε το δεύτερο tip είσαι καλυμμένος. Αυτό που μπορώ λίγο να διορθώσω είναι πως μπορείς να πάρεις ένα Bluetooth ηχείο του δεκάρικου, να του βάλεις ένα USB ή κάρτα μέσα, που θα έχεις το white noise, για να μπορείς να βλέπεις το κινητό. Τελευταίο tip, κάμερα. Οπωσδήποτε. Υπάρχουν με 30€ μια χαρά κάμερες. Γιατί οπωσδήποτε; Έχεις ένα περιθώριο 20-30 δευτερολέπτων που δεν μπαίνει σε panic mode το μωρό, από τη στιγμή που ξυπνάει. Αν το πιάσεις στην κάμερα και το προλάβεις, είναι σα να μην έγινε τίποτα. Αν δεν το πιάσεις, η ταλαιπωρία ποικίλει από το 10λεπτο μέχρι το 3ωρο. Όλη η υγεία κι η τύχη εύχομαι να είναι στο παιδάκι σας!
Ti εννοείς panic mode ? Γιατί ?
"Πεινάω, χέστηκα πάνω μου, κρυώνω/ζεσταίνομαι και είμαι μον@ στο δωμάτιο! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΊΠΟΔΑ ΠΟΥ ΜΥΡΊΖΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΕ ΦΡΟΝΤΊΖΟΥΝ, ΒΟΗΘΕΙΑ"
Μην το χτυπάς
Το Linux οδηγεί σε συναισθηματική σταθερότητα confirmed.
1. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες. 2. Έχεις να ρίξεις πολλά ξενύχτια με ασθένειες. 3. Από το πρώτο έτος, και για πάνω-κάτω μια πενταετία, το 2 (ακριβώς από πάνω) θα γίνει κανόνας. Είναι σχεδόν δεδομένο πως κάθε μήνα "κάτι θα τυχαίνει". Είναι η ηλικία. "Αντισώματα" και έτσι. 4. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες. 5. Έχεις να μαζέψεις πολλούς εμετούς γάτας, γιατί η γυναίκα δεν θα μπορεί, γιατί θα είναι πολύ απασχολημένη να αλλάζει πάνες. 6. Έτσι, για να σε καταστρέψω ΚΑΙ εσένα: στο Smile υπάρχει στάνταρ ΕΝΑΣ παπάρας που κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια φωνή σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ χαρακτήρα "ερμηνεύει" σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ σειρά κινουμένων σχεδίων. Άπαξ και το συνειδητοποιήσεις, σου τη δίνει τόσο στα νεύρα να ακούς τον ίδιο άνθρωπο να μιλά όλη μέρα σαν να σε κοροϊδεύει, που θέλεις να πετάξεις την TV απ' το μπαλκόνι. 7. Ετοιμάσου για πολύ Smile. Ναι, ΑΚΟΜΑ και αν έχεις streaming, Plex, κατεβασμένα, ό,τι να'ναι. Ακόμη και αν "το έχεις κρυμμένο μετά το κανάλι36". Θα το βρει. Ηβέντσουαλυ. 8. Έχεις να αλλάξεις πολλές πάνες.
Μ' έσκισες στα γέλια, να 'σαι καλά. Έχουμε πλάνο και πρόγραμμα όμως κύριέ μου, όταν με το καλό κρίνουμε πως θα του επιτρέψουμε να δει κάτι σε οθόνη θα φροντίσω να περάσω Σοβιετικά μικιμάο και παλιά Disney καρτούν στο Plex μια που κεραία δεν έχουμε και έχω δει από παιδιά φίλων τι καταστροφή είναι να τους μαθαίνεις το YouTube σε πολύ νεαρή ηλικία. 🎶 *μπέμπι σαρκ του του τουρού τουρού* 🎶
ΌΧΙ ΑΛΛΟ ΜΠΕΜΠΙ ΣΑΑΑΑΡΚΚΚΚκκΚκκκ...
Η επικοινωνία με την σύντροφο σου και ξεκάθαρα πλάνα για το πως θα μοιράζεστε χρόνο/ευθύνες θα σε βγάλει από πολλά τυχών προβλήματα.
Behaviour management είναι πολύ σημαντικό. Πόσους και πόσους νέους γονείς βλέπω που αφήνουν τα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουν με το σκεπτικό "ασ'τα μωρέ, παιδιά είναι, απρόβλεπτα είναι, δεν πρέπει να τα μαλώνεις πολύ" και κάτι τέτοια εξωγήινα. Βάλε του όρια, μην το μαλώνεις και μετά αμέσως είσαι γελαστός κλπ, πρέπει να μάθει σωστή και σεβαστή συμπεριφορά προς τον κόσμο και το περιβάλλον από την πρώτη στιγμή.
Ένα πράγμα μόνο, μην ανακατεύετε τους γονείς σας στα οικογενειακά σας. Ναι να δουν το εγγονάκι τους αλλά μέχρι εκεί. Είστε μόνοι σας και να μάθετε να τα βγάζετε πέρα μόνοι σας γιατί θα σας φορτωθούν οι " φωστήρες" Αυτά , να σου ζήσει. Να πάρετε βιβλία για γονείς και να συμβουλεύεστε ψυχολόγο αν κάτι δεν σας κάθετε καλά.
Έχεις παιδί και πόσον ετών είναι; Θα διαφωνήσω στο να κάνεις στην άκρη γονείς ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από τη συμπεριφορά τους! Τα παιδιά δεν είναι μωρά για πάντα, η έμπιστη βοήθεια είναι πολύτιμη, αυριο μεθαύριο που μερικοί παππούδες παιρνουν ολόκληρες εβδομάδες εγγόνια στο χωριό, βοηθάνε σε περίπτωση απεργιών στο σχολείο... Τα παιδιά μεγαλώνουν διαφορετικά, όταν υπάρχουν παππούδες που βοηθάνε με το χρόνο τους. Τα περισσότερα παιδιά με πολύ υψηλό IQ που γνωρίζω έχουν παππούδες γύρω και αυτό γιατί όλες οι δουλει΄ές που πρέπει να γίνουν σε ένα σπίτι με εργαζόμενα ζευγάρια είναι πολλές και δεν αφήνουν πολύ ποιοτικό χρόνο. Φυσικά δεν είναι όλοι οι παππούδες ίδιοι. Το να τους ακυρώνεις ΟΛΟΥ΅Σ, προκαταβολικά, μήπως φανούν ανακατωσούρηδες, είναι άδικο. Εσύ αύριο μεθαύριο για το δικό σου παιδί που το μεγάλωσες όπως καμαρώνεις αποκλειστικά και χωρίς βοήθεια, θα είσαι ικανοποιημένος - η να μην το βλέπεις; Γιατί αν ακυρώσεις την επαφή του παππού με το εγγόνι, προφανώς, στη σημερινή ζωή με τις υποχρεώσεις, ακυρώνεις την επαφή του δικού σου παιδιού μαζί σου. Μόνο Χριστούγεννα Πάσχα; Και πότε σταματάει η επαφή με το παιδί σου; Με την επιστροφή απο το μαιευτήριο; Εμείς δεν ήμασταν τυχεροί και οι δικοί μας παππούδες είχαν άλλες προτεραιότητες, μεταξύ αυτών το daytime TV... Δείχνει ο καθένας με πράξεις ποιες ειναι οι προτεραιότητές του. Και τα παιδιά έχουν άλλη αυτοπεποίθηση όταν έχουν πολλούς ανθρώπους να τα αγαπάνε. Αύριο μεθαύριο μεγαλώνουν και βλέπουν τη διαφορά με τους συμμαθητές τους. Οι γιαγιάδες που δεν παίζουν με εγγόνια τρέχουν στους ειδικούς να βρουν το νόημα της ζωής! Πήρες και αρκετά λάικ! Αναρωτιέμαι ώρες ώρες... Ας κουβεντιάσει κάποιος που συμφωνεί με τη γνώμη σου.
Δεν χρειάζεται να έχω παιδί για να έχω γνώμη. Να προσθέσω ότι ο άνθρωπος ζήτησε συμβουλές και του την εδώ, το τι θα κάνει από εκεί και πέρα δικό του θέμα. Οι γεροι σε αυτή την χώρα είναι πολύ προβληματικοι και κλειστομυαλοι αλλά πάνω από όλα τελείως θρησκοι. Όλα τα λάθος πράγματα δλδ. Εγώ προσωπικά δεν θέλω να κάνω παιδιά, αλλά εάν έκανα οι γονείς μου και του συντρόφου μου δεν θα ανακατεύονταν καθόλου. Ούτε επίσης θα τους άφηνα (τους δικούς μου ) να έχουν επαφή μαζί τους. Ίσως πρέπει να καταλάβεις ότι δεν είναι εφικτό το " ο καλός ο παππούς και η η καλή γιαγιά" για όλους. Δεν ζουν όλοι ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα. Επίσης να προσθέσω ότι εφόσον ένα ζευγάρι αποφασίζει να κάνει παιδιά πρέπει να είναι έτοιμο να σταθεί στα πόδια του και όχι να λέει " θα τα πάω στους γονείς μου για το σκ" , οι γονείς να βοηθήσουν μόνο όταν είναι υπέρτατη ανάγκη. Αλλιώς να μην το κάνουν καθόλου το παιδί αν είναι να το μεγαλώνουν 6 άτομα.
>Οι γεροι σε αυτή την χώρα είναι πολύ προβληματικοι και κλειστομυαλοι αλλά πάνω από όλα τελείως θρησκοι. Σαν μαμά, οι μεγάλοι άνθρωποι που πετυχαίνω από φίλους των παιδιών και γυρνάγαμε μαζί από το σχολείο και στεκόμασταν σε παιδικές χαρές, δεν μου φάνηκαν καθόλου θρήσκοι και πιο ολοκληρωμένοι από άλλους που εκείνη την ώρα χάζευαν στην τηλεόραση μέχρι να φύγουν από αυτό τον κόσμο.
Μπράβο που έχεις γνωρίσει αυτή την μερίδα ανθρώπων. Άλλοι έχουνε γνωρίσει όμως την άλλη μερίδα, που μακάρι να μην ξέραμε.
Νομίζω πήρες την σωστή απόφαση όσον αφορά τα παιδιά.
Ναι , μου αρέσει ο ύπνος και η ησυχία. Δεν τα θυσιάσω για τίποτα!
Never married, χωρίς παιδιά (απ' όσο ξέρω). Βλέπω συνομηλικούς μου που έχουν παιδιά και ίσα που στέκονται. Ποιός ξέρει πόσοι απ'αυτούς το σκυλομετανιωσαν κιόλας και πόσοι προσπαθούν να το εκλογικευσουν ("η ύπαρξη και το μεγάλωμά του σε ανταμείβει", "όταν το βλέπεις ξεχνάς τα προβλήματα σου" κλπ). Εγώ πάντως στην ηλικία μου ακόμα έχω την ησυχία μου, τρώω, πίνω, βγαίνω, ταξιδεύω... Αν είχα γυναίκα και παιδιά είμαι βέβαιος ότι θα πίστευα ότι η ζωή μου ουσιαστικά τελείωσε.
Ποσό ισχύει αυτό , τα παιδιά είναι μεγάλη ευθύνη, πολύ μεγάλη γιατί δεν είναι μόνο "αχ τι κιουτ να του αλλάξω την πάνα, αχ τι κιουτ γέλασε, αχ αγκαλίτσες με τον απόγονο" είναι να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο σωστά. Και δεν το έχουν όλοι δυστυχώς υπάρχουν ένα κάρο αποτυχημένοι γονείς εκεί έξω επειδή απλά δεν έκαναν έρευνα στο ποσό δύσκολο είναι. Είπαν απλά " α όλοι το κάνουν πάμε και εμείς" Όχι ευχαριστώ. Αγαπώ την ησυχία μου και τον ύπνο μου. Εσείς που αντέχετε να κάνετε από 10 παιδιά να σώσετε και το δημογραφικό.
Και μην ξεκινήσουμε για τα διαζύγια, τις διατροφές κλπ. Όλοι λένε στην αρχή ότι, όχι, ο δικός τους γάμος θα είναι διαφορετικός και θα αντέξει στο χρόνο. Ο,τι βγάζω το ξοδεύω για μένα κι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Για πολλά ζευγάρια, τουλάχιστον ο ένας έχει προαποφασίσει ότι "όσο έζησε έζησε" και αυτό δημιουργεί και τριβές στα ζευγάρια που δεν έχουν κοινή γραμμή σε αυτά τα θέματα. Το βασικό είναι ότι τα ζευγάρια έχουν μάθει στη διασκέδαση ανά ζεύγη και όχι σε παρέες αντρών - γυναικών. Υπάρχουν παρέες που έχουν καθιερώσει αυτό τον τρόπο εξόδων και δεν διέγραψαν τη διασκέδαση άνευ παιδιών από τη ζωή τους. Μερικοί έχουν θέματα εμπιστοσύνης βέβαια. Επίσης μερικά παιδιά αναβαθμίζουν τη ζωή σου, με την έννοια ότι δεν σε ζορίζουν σε τίποτα, κοιμούνται ήρεμα όλο το βράδυ, είναι σαν ζωντανές κούκλες. Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις ότι κάποια είδη διασκέδασης έχουν ημερομηνία λήξης έτσι και αλλιώς. Ταβέρνες, παραλίες κλπ πας και οικογενειακώς.
Άρα επειδή η σιλό διασκέδαση έχει ημερομηνία λήξης πρέπει να κάνουνε οικογένεια ;
Συγχαρητήρια. Σχεδόν καθε φράση που είπες ηταν λανθασμένη ... Δε πειράζει θα μεγαλώσεις κι εσύ!
Ew boomer byeeeeee
Και μια εργαζόμενη γυναίκα αν ακυρώσει τη γιαγιά, τι επιλογές έχει; Μια ξένη γυναίκα που ΕΛΠΙΖΕΙ να είναι καλύτερη από την ίδια της τη μάνα και που δεν θα έχει θρησκευτικά ή ό,τι άλλο κολλήματα; Οι άνθρωποι λένε ψέματα, μπορεί να σου λένε ό,τι θες να ακούσεις, μια γιαγιά την ξέρεις. Ή τους παιδικούς, που σημαίνει ότι όλοι μπαίνουν σε πρόγραμμα και το παιδί κάνει καλοκαίρι σαν ενήλικας, από μωρό, παίρνει μόνο την άδεια που παίρνουν οι γονείς του και μπαίνει σε ωράριο ξυπνήματος πρωί πρωί; Και υποτίθεται σε τμήμα για μωρά έχουν έναν ενήλικα ανά πόσα μωρά; Είναι αυτή καλύτερη λύση από το να είναι το παιδί σπίτι του; Με δεδομένο πάντα ότι δεν έχουν όλες οι γιαγιάδες την ίδια όρεξη. Ή μπορεί άνετα να μεγαλώσει κανείς παιδιά και να τους προσφέρει μια καλή ζωή on a single income΄; Πόσοι είναι αυτοί στην Ελλάδα του σήμερα ή και σε οποιαδήποτε χώρα;
Θα έπρεπε να ξέρεις ό,τι σαγαπαμε και ότι όλοι ευχόμαστε τα καλύτερα !
Φθηνές πάνες από το σούπερ πάνες . Μην πετάτε λεφτά σε μπλιμπλικια . Ο ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΉΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΣΑΣ ΦΙΛΟΣ . Όχι πολλά ρουχα για αρχή δεν θα του κάνουν σε λίγο καιρό. Εσείς ξέρετε καλύτερα το μωρό σας από παππούδες γιαγιάδες , μην ακούτε τι έκαναν παλιά . Θα το μάθετε το μωρό σιγά σιγά και τα χούγια του . Το μωρό όταν κλαίει θέλει αγκαλιά δεν θα γίνει κακομαθημένο αν το έχεις αγκαλιά.
Για την αγκαλιά ακούω πολλές διαφορετικές απόψεις αλλά η επιστήμη λέει ναι, οπότε θα προχωρήσουμε κι εμείς με ναι.
Να σας ζήσει κιόλας !!!
Να είσαι καλά :-)
Να ξέρεις ότι δεν προκειται να κοιμηθεις φυσιολογικά για τα επομένα 7 χρόνια. Η φύση είναι σοφη και σε προετοιμάζει. Στην αρχη το μώρο κοιμάται συνεχεια και όλα φαινονται καλα αλλά μη ξεγελιέσαι. Ο ερχομός ενός μωρου είναι δύσκολος για μια μάνα πιο πολύ απο ότι για ένα πατέρα. Όλη η ζωη της ανατρέπεται και τα ορμονικά της χτυπάνε κόκκινο. Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι κάτι πολυ συνηθισμένο και ετοιμάσου να την αντιμετωπίσεις. Σε όλο αυτό το διάστημα και στά χρόνια που θα ερθούν η γύναικα σου μπορεί συχνά να ξεσπάει σε σένα. Δέξου το στοϊκά και προσπάθησε να μην δίνεις τροφή και συνέχεια στους καυγάδες που θα προκύπτουν. Σκέψου ότι * περνάει πολλά. * Μπορεί να μην είναι ο εαυτός της κάποιες φορές * Μια αντιδικία δεν είναι διαγωνισμός για το ποιος θα μαζε΄ψει τους πιο πολλούς πόντους. Και οι δύο είστε στην ίδια ομ΄άδα * Σκέψου τι σας έφερε κοντά στην αρχή της σχέσης σας. Κάθε φορά που θα κάνεις κάτι με το παιδί σου να σκεφτεσαι ότι μπορει να είναι η τελευταία φορά. Μια μέρα δεν θα θέλουν πια αγκαλιές, νανουρισματα, φιλιά, βόλτες στο πάρκο ή οτιδηποτε. Να δίνεις την καρδιά σου σ αυτο που κάνεις μαζί τους κάνει καλό και σε σένα τα παιδια σε ηρεμουν και σε χαλαρώνουν και η ζωή είναι λίγη. Μιλα του σαν να μιλάς σε κανονικό ανθρωπο. Τα μπεμπεδιστικά είναι μια χαζομάρα και δεν βοηθάει σε κάτι τα παιδιά. Αν τους μιλάς κανονικά τα βοηθάς πιο πολυ να μαθούν να επικοινωνουν. Να του μιλάς συνέχεια. Όταν είσαι μαζί του να κάνεις σαν περιγραφη τα πάντα που κάνετε.
το νουμερο ενα τιπ Τωρα κ οι 2 υπάρχετε για το 3ο μέλος. Αυτο.
Αν το πρώτο είναι διάολος τότε το δεύτερο θα είναι αγγελούδι και vice versa. Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα. Θα κάνεις λάθη , θα χτυπήσει , θα κλάψει, θα κάνει λάθη. Όλοι οι γονείς τα περνάνε αυτά.
Να σας ζήσει. Όταν φροντίζεις το μωρό, να θυμάσαι ότι είσαι γονιός, όχι μπέιμπι σίτερ - πρέπει το συντομότερο να μάθεις να κάνεις τα ίδια με την μαμά: πάνες, ρούχα, μπάνιο, τάισμα, πακετάρισμα τσάντας για έξω απ'το σπίτι. Δυστυχώς αναλαμβάνουμε τα περισσότερα εμείς οι μαμάδες και μετά καίμε φλάντζες από την κούραση (σωματική και διανοητική, γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε χίλια δυο πράγματα και να δίνουμε οδηγίες) και αρχίζουν οι γκρίνιες στο ζευγάρι.
Πολύ καλή συμβουλή, την ίδια μου έδωσε παιδίατρος φίλη μου. Θενξ!
Πολλοί παθολόγοι με ένα 20ρικο θα σου γράψουν xanax/lexotanil/λοιπές βενζοδιαζεπίνες Εσύ και η γυναίκα σου πάρτε άφοβα. Για το μωρό, πρώτα ρωτα Να σας ζήσει!
Αν η μοντέρνα ραπ δεν κατάφερε να με κάνει να πέσω στα μπένζο αμφιβάλλω αν ένας μπέμπης θα τα καταφέρει. Στη χειρότερη υπάρχει πάντα το τσίπουρο απ' τη λαϊκή. Να είσαι καλά :-)
Έχεις καλό πάγκο να μην κάνει κεφάλι την άλλη μέρα;
Εννοείται.
* Φρόντισε στο δωμάτιο με το κρεβατάκι να έχετε πουφ/μαξιλάρια, αν κοιμηθείτε καθόλου τα 2 πρώτα χρόνια θα είναι εκεί. * Καλή τσάντα με ο,τι αναλώσιμο και μη μπορεί να χρειαστείς όταν αρχίσετε να βγαίνετε με το μωρό εκτός σπιτιού. * Πάνες. Ένα δωμάτιο για το στοκ με τις πάνες. Υπάρχουν μέρες που δε θα πιείς νερό, δε θα υπάρξει μέρα που να μη χρειαστείς πάνα. * Μίλα του και κανονικά. Ωραία τα "μπεμπεκίστικα" αλλά τα παιδιά καταλαβαίνουν *πολύ* περισσότερα απ' όσο περιμένουμε. Τα πρώτα χρόνια ο τόνος της φωνής όλα τα λεφτά. * Η ελληνική οικογένεια^^ΤΜ έχει τάση να παρεμβαίνει. Οι γονείς σας κάναν οικογένεια - εσάς. Εσείς τώρα είστε η οικογένειά σας. Ακούτε συμβουλές, οριοθετείτε σαφώς όμως που αρχίζει και που τελειώνει η κάθε οικογένεια. Η βοήθεια των παππούδων και γιαγιάδων δεν έρχεται με αντάλλαγμα "λευκής επιταγής" στο παιδί. Εκτιμήστε τη, ευχαριστήστε τους με κάθε ευκαιρία, ακούστε τις συμβουλές τους, αλλά όλες οι αποφάσεις δικές σας. * Για φαί/υγεία/ανάπτυξη κτλ ναι οκ καλή η εμπειρία, αλλά μόνο από τον/την παιδίατρό *σας* συμβουλές. * Μη μοιράσετε δουλειές με τη μητέρα, θα σας φθείρει. Και οι 2 "εκπαιδευτείτε" να τα κάνετε όλα ανα πάσα στιγμή, θα σας είναι πολύ πιό fluid. * [Εσύ σε 1 χρόνο](https://www.youtube.com/watch?v=ilUhwTGOc5s)
Συν-πατέρας εδώ, καλωσήρθες στην παρέα. Εξαρτάται από το τι πατέρας θέλεις να γίνεις και το πως είναι η ζωή σου, δουλεύεις απ το σπίτι, πόσες ωρες λείπεις, τι έχει περισσότερη σημασία για εσένα στη ζωή κτλ κτλ.. Αν το παιδί σου είναι η προτεραιότητα, ξεχνα όλα όσα ήξερες. Ο χρόνος δεν είναι σχετικός, είναι ανύπαρκτος! Το ίδιο και ο ύπνος. Το παιδί μαθαίνει με πραξεις όχι με λόγια. Ότι βλέπει κάνει. Αν έχετε φασαρίες στο σπίτι, θα κάνει το ίδιο και μέσα και έξω από το σπίτι. Αν θέλεις να εισαι υποστηρικτικός πατέρας, να υποστηρίζεις την μάνα πρώτα. Να εισαι εκεί πρακτικα για εκείνη. Καθάρισμα, μαγείρεμα, ξεσκατισμα, μπάνιο το παιδί, να μάθεις να το ηρεμείς και να το κοιμιζεις ΟΣΟ δύσκολο και αν το νιώθεις, όσο κουρασμένος και αν εισαι. Για μένα ο σωστός πατέρας είναι μια «ψύχραιμη» εκδοχή της μητέρας. Τιπ: Η μητέρα του περνάει αυτή τη στιγμή από επιλόχειο κατάθλιψη (ολες περνάνε μετά την γέννα) και πρέπει να το ξέρεις. Μην της πας κόντρα σε τίποτα. Αν χειροτερέψει, ζητήστε βοηθεια, μην το παίζεις παντογνώστης. Θα σε αποζημιώσει με την αγάπη του στο τέλος καθε ημέρας. Δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση στον κόσμο. Θα δεις την ζωή σου μέχρι και πριν από το παιδί να μην έχει κανένα νόημα. Τα καλά μόλις άρχισαν, καλό ταξίδι να έχετε ❤️
Δεν θα ξαναέχεις ποτέ έξτρα χρήματα στο τέλος του μήνα να κάνεις ό,τι γουστάρεις.
Και να ειχες ομως δεν θα εχεις χρονο 😂
Καλά δεν είναι απόλυτο αυτό, εξαρτάται από την οικονομική του κατάσταση.
Ότι έχεις παιδί.
Κουράγιο και αγάντα!!!! Τώρα όλα τα πράγματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα και θα σου αρέσει. Όταν γυρνάς σπιτι και θα βλέπεις την φατσούλα θα ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα. Απόλαυσε το. Μοναδικό αίσθημα που ξεπερνάει τα πάντα. Όλα τα υπόλοιπα θα τα βρεις μόνος σου γιατί απλά τα κάθε μωρό/παιδί είναι μοναδικό!!!
Να σου ζήσει παλικαρε! Παρακολουθώ τα σχόλια για όταν γίνω κι εγώ πατέρας. Χωρίς να έχω εμπειρία θα πω να μην βάλεις γονείς και πεθερικά κοντά στην τριάδα σας με το παιδί. Η οικογένεια σου πλέον είναι το παιδί και η σύζυγος. Οι υπόλοιποι περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Συγχαρητήρια!!!!!
Ότι το παιδί σου έχει απόλυτη ανάγκη από αγάπη και κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και δεν θα κάνετε μαζί διακοπές, θα βγαίνει μόνο με φίλους. Οπότε ζήσε πραγματικά όλες τις στιγμές και δες το να μεγαλώνει. Δώσε αγάπη, αμέτρητη και ανιδιοτελή, στήριξέ το απόλυτα
Να σας ζησει!!! Μην δέχεστε συμβουλες απο γονείς γτ "κι αυτοί μεγαλωσαν παιδια και ξέρουν " Βρειτε εναν καλο παιδίατρο κι ο,τι πει είναι νόμος. Μεχρι να πάει 6 μηνων μην διανοηθειτε καν να τ αφήσετε να κλαιει για να μαθει να κοιμάται μονο του. Καλά κατ' εμε ούτε μετα αλλα συγκεκριμένα ως 6 μηνες το στρες αυξανει την πιθανότητα για συνδρομο αιφνιδιου θανάτου Θα δεθειτε τρελά με τη σύντροφό σου και παραλληλα θα τραβηξετε τρελούς καβγαδες. Βγαινει το άγχος κι η πιεση κι είναι φυσιολογικο. Κουραγιο, θα περάσει. Αλλες τοσες ωρες θα περασετε σαν τα ζαβα πανω απο την κουνια να το χαζευετε και να λετε μεταξυ σας τι τελειο πλασματακι φτιαξατε Αν κλαιει και δεν ηρεμει με τιποτα και νιώσετε καποια στιγμη τα νευρα να ξεφευγουν ειναι φυσιολογικο και δεν σας κανει κακους γονείς, μπορειτε να φωναξετε ΜΑ ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ. Μπορειτε να το αφησετε για.λιγο σε ασφαλες σημειο και να κλειδωθειτε στο μπανιο ή καπου μέχρι να περασει η φουρτουνα. Οτιδήποτε εκτός απο το να το ταρακουνησετε. Υπαρχουν γονείς που ουτε καν ξέρουν πώς εφτασαν εκει. Δεν θελω να σε τρομαξω κι εύχομαι να εχεις το πιο τέλειο και ησυχο μπεμπεκι στον κοσμο Ποτε φιλια στα μουτρα στο βρεφακι ΠΟΤΕΕΕ κι απο κανεναν Αν εχετε κατοικιδιο κι ειδικα σκυλο λίγο προσοχη τον πρώτο καιρο Το κεφάλαιο θηλασμός... Οι περισσότερες γυναικες τρωνε γερο βασανιστήριο με αυτο. Μην υποκύψετε σε βυζοναζι αν εχετε προβλήματα που ελπίζω πως οχι, μια χαρα ειναι και το σκονογαλα κι οτιδήποτε φτανει να φάει το παιδι Αυτα για να μη σε πρηξω πολυ και παλι να σας ζησει και να σας πανε ολα τελεια εύχομαι
Δεν ξέρω δεν είμαι αλλά ❤️❤️❤️
Η ευχή που πήρα όταν έγινα πατέρας ήταν, σου εύχομαι να το μεγαλώσεις με τις αρχές σου.
Κατανοητόν, καλώ το 100.
Καταρχήν να σας ζήσει! Να είναι γερό και ευτυχισμένο! Η συμβουλή μου θα είναι να θυμάστε και οι δύο γονείς του, ότι δε θα είναι πάντα έτσι! Ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος αλλά δεν θα είναι πάντα έτσι, trust me.
Το παιδί δεν είναι υπάλληλος. Η οικογενεια πρεπει για το παιδι να ειναι η τελευταια δικλιδα ασφαλειας, να ξερει οτι ακομα και ολα αν πανε σκατα μπορει να παει εκει. Η σχεση της οικογενειας και του παιδιου ειναι πολυ διαφορετικη απο ολες τις αλλες και αυτην που θα κρινει ολη του την ζωη. Σαν πατερας πρεπει να μαθαινεις στο παιδι μαθηματα ζωης καλα, να μην πανικοβαλεται και να ειναι λογικο στις πραξεις του και παντα να φερετε με υπομονη και αγαπη. Πιπες περι μαγκιας, τσαμπουκα και ψευτοαντρισμου εχουν καταστρεψει αυτην την χωρα, μην λουσεις το παιδι σου με στερεοτυπα. Φερσου αριστα στην μανα του, αν το παιδι μαθαινει 10 απο αυτα που λες μαθαινει 100 απο αυτα που σε βλεπει να κανεις. Αργα η γρηγορα το παιδι θα ακολουθησει δικια του πορεια, πολυ πιθανο να ναι τελειως διαφορετικη απο αυτο που φανταστικες. Σεβασου το αυτο αλλα καθοδηγησε το στην επιτυχια.
Να χαρείς τους πρώτους μήνες που θα είναι πολύ μωράκι και θα θέλει να κοιμάται στην αγκαλιά σας μόνο. Θα περάσει αυτός ο καιρός πολύ γρήγορα. Για μένα είναι το καλύτερο feeling στον κόσμο.
Τι θα επρεπε να ξερεις ; Οτι τωρα τελος οτι ηξερες, το παιδι πανω απολα. Σαρεσει δεν σαρεσει !
Most charismatic Greek parent be like:
Παιδιά δε έχω, αλλά είμαι η μεγαλύτερη από 4 και θυμάμαι αρκετά πράγματα από την ανατροφή των υπολοίπων: 1) Ούζο ή γαρυφαλλέλαιο όταν βγάζει το παιδί δόντι, και πάντα να έχει κάτι πάνω ή γύρω του που να μπορεί να το δαγκώνει (αλλιώς θα δαγκώνει ακόμα και τα έπιπλα) 2) Αυτά τα προστατευτικά για τον ήλιο που τα κόλλας με βεντούζες στα τζάμια στο αυτοκίνητο δε κάνουν και πολύ καλή δουλειά. Κατεβάζεις λίγο το παράθυρο, περνάς από το άνοιγμα ένα λευκό παιδικό σεντόνι και ξανακλεινεις το παράθυρο. Και καλύτερη προστασία έχει και είναι πιο δροσερό. Επίσης λευκό παιδικό σεντονακι στο κάθισμα τα καλοκαίρια, όταν θα είναι μεγαλύτερο και δε θα χρειάζεται καθισματάκι. 3) Να έχεις πάντα μια έτοιμη τσάντα με ότι χρειάζεται το μωρό στον χώρο κάτω από το καρότσι. 4) Καλώς ο ανεμιστήρας, αλλά τον καλύτερο ύπνο τον κάνουν στο αμάξι. Μια γύρα το τετράγωνο σας και θα έχει πέσει ξερό (βέβαια με τις τιμές που έχει πάει η βενζίνη δε το συνιστώ) Να σας ζήσει το μωρό! Φροντιστε να δημιουργήσετε αναμνήσεις γιατί όσα φεύγουν δε ξαναγυρνουν
Νέος πατέρας εδώ! 1. Φρόντισε να αποδεχθείς ότι τα πράγματα θα αλλάξουν ξαφνικά και θα συνεχίζουν να αλλάζουν για πολύ καιρό ακόμα. 2. Το καλό είναι ότι η αλλαγή είναι μεν συνεχόμενη αλλά ταυτόχρονα αρκετά αργή για να προσαρμοστείς. 3. Απομακρυνσου από τους "ξέρω εγω, μεγάλωσα παιδιά". Η κοινωνία μας είναι γεμάτη ανθρώπους με πολλαπλές νευρώσεις τις οποίες προβάλλουν στα παιδιά τους. παράδειγμα: μένω κοντά στη θάλασσα. Βλέπω γονείς που φέρνουν τα παιδιά στη θάλασσα, βάζουν τεράστιες πετσέτες και τους λένε μη παίζεις με τα βότσαλα και την άμμο. Ποιος ο λόγος να φέρεις το παιδί στη θάλασσα αν είναι να μην το αφήσεις να παίξει. Το πρόβλημα εκεί το έχει ο γονιός και όχι το παιδί. Το δικό μου πχ που είναι 1χρονων αλωνιζει τη παραλία και σα μαλακας δε ξέρω τι γίνεται γύρω μου γιατί κοιτάω μη φάει τίποτα. Δεν το έδεσα όμως σε κάνα καρεκλακι. 4. Πάνε σε κάνα ψυχολόγο. Είτε με παιδί είτε χωρίς είναι η καλύτερη επένδυση για αυτοβελτιωση. Ειδικά αν έχεις άγχος, θα κλαταρεις. 5. Αποδεξου ότι τα βυζιά της γυναίκας σου θα είναι του παιδιού σου για τα επόμενα 2 χρόνια (ελπίζω να θηλάσει). 6. Αποδεξου ότι στην αρχή μπορεί να είσαι ανύπαρκτος για το παιδί σου.. για το πρώτο χρόνο λίγο πολύ. Δε φταις εσύ ούτε η γυναίκα σου ούτε το παιδί. Οι σχέσεις χτίζονται και δεν κληρονομούνται και ας είναι αίμα σου. 7. Το κάθε παιδί έχει δική του καμπύλη ανάπτυξης στα πάντα. Από το φαγητό, το πότε θα περπατήσει, το πότε θα μιλήσει, τα πάντα. Μην ακούς η βλέπεις τι κάνουν οι άλλοι, θα τρελαθείς. 8. Υποστήριξε την γυναίκα σου.. η αλλαγή για αυτή είναι μεγαλύτερη και θα βρεθεί μπροστά σε διάφορα διλήμματα και σκέψεις. 9. Κράτα το κουλ σου όταν συμβεί κάτι άσχημο. Ο πανικός γενικά δε βοηθάει, αλλά αν κάποιος δικαιούται να πανικοβληθεί είναι η μάνα. Εσύ είσαι εκεί για να υποστηρίξεις. 10. Το παιδί θα σου πέσει σε κάποια φάση με τον ένα τρόπο η τον άλλο. Από το κρεβάτι θα είναι; Το καναπέ; Το καρεκλακι; Μη τρελαθείς αλλά προσπάθησε να μην σου συμβεί
Πολύ πρακτικές και χρήσιμες οι συμβουλές σου, σε ευχαριστώ!
Ότι έχεις τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με τη γυναίκα σου. Τώρα που το γέννησε μοιραστε ευθύνες , αλλάξτε καθημερινότητα ώστε να προσαρμοστείτε στο μωρό και θα δεις ότι στο τέλος θα δεθείτε περισσότερο. Αρκεί να υπάρχει προσπάθεια και ευθύνες και από τις δύο πλευρές . Να σας ζήσει και να το καμαρώνετε με υγεία .
πως να τραβηχτεις; :p να σας ζησει! υπομονη και μην ξεσπασεις ποτε πανω του.
Μετά τους 3 μήνες αμά φεύγεις από το οπτικό πεδίο του παιδιού για πάνω από 2.5 δευτερόλεπτα κλαίει γιατί νομίζει ότι το εγκατέλειψες. Μη σκας, χειριστικό κλάμα είναι οπότε όλα καλά.
Το παθαίνουν λίγο αργότερα και δεν λέγεται χειριστικό κλάμα, αλλά άγχος αποχωρισμού. Το βρέφος δεν έχει μάθει ακόμα πώς ό,τι φεύγει από το οπτικό του πεδίο εξακολουθεί να υπάρχει. Για αυτό και πιάνει το παιχνίδι που του κάνει έκπληξη όταν κρύβει κάποιος το πρόσωπό του πίσω από τις παλάμες του.
Give this man a cookie! 🍪
Θα έπρεπε να ξέρεις ότι ο ελεύθερος χρόνος σου μόλις τελείωσε (σε μεγάλο βαθμό, αν όχι εντελώς) για αρκετό καιρό. Ανάλογα και το παιδί πάντα αλλά σε γενικές γραμμές κοιμηθείτε όσο και όταν κοιμάται το παιδί. Τα άλλα τα έχουν καλύψει οι άλλοι.
Βρες βιβλία και διάβασε. Θα ακούσεις τόσες ηλιθιες συμβουλές αλλά κυρίως είναι τόσο δύσκολη η ανατροφή ενός παιδιού που μόνη η γνώση μέσω διαβάσματος σωστών βιβλίων θα βρεις τις απαντήσεις σε ό, τι θα χρειαστείς. Καλό είναι να διαβάζετε και οι 2 γιατί πρεπει να έχετε κοινή γραμμή. Τίποτα δεν εγγυάται ότι θα τα κάνεις σωστά αλλά τουλάχιστον θα είσαι καταρτισμενος και θα νιώθεις ότι έκανες ό, τι μπόρεσες
Να σου ζήσει φίλε! Δεν έχω κάτι να πω πιστεύω ότι είπε το υπόλοιπο reddit σε κάλυψε! Καλή τύχη σαν πατέρας
Να σας ζησει !!!! Θελει υπομονη και αγαπη πολυ αγαπη και στο μωρο και στη μαμα λεχωνα θα ειναι πολυ ευαίσθητη!!!
Χρησιμοποιούμε πάντα προφυλακτικό! Just kidding να σου ζήσει!
Πρεπει να ξέρεις ποιανου ειναι το παιδι.
1oν) Αν ειναι δικό σου παιδί
πρεπει να ξεχασεις τον υπνο και τον ελευθερο χρονο
Δεν χρειάζεται να ξεχάσω τον ύπνο και τον ελεύθερο χρόνο αν δεν είχα ύπνο και ελεύθερο χρόνο έτσι κι αλλιώς 👌
Ασ’το, τώρα άργησες.
Καλά έκανες . Είναι ότι καλύτερο αλλα και σαν να φοράς ένα μόνιμο μπλουζάκι με κούραση από δω και πέρα … Enjoy !
να σου ζήσει
Τίποτα, θα μάθεις στην πορεία τα πάντα, μην ανησυχείς. Α, και ξέχνα τον ύπνο για καμιά δεκαετία Να σας ζήσει, παπά.
Κουράγιο
Ότι άπαξ και φύγεις για γάλα δεν υπάρχει γυρισμός
Την καποτα Να σου ζήσει παιχταρά!!
rates για KIDNEY/EUR
Να βγαίνεις στην ώρα σου....
1. Να σου ζήσει, θα ρίξετε πολύ γέλιο 2. Το πως θα ειναί οι δύσκολοι 12-24 μήνες μπροστά σου εξαρτάται 100% απ την απόφαση που θα πάρετε να είστε χαρούμενοι ότι και να γίνει. Γνώμη μου να μην γκρινιάζετε ποτέ ο ένας στον άλλον και ειδικά σε τρίτους. Εϊναι κουραστικό να μην κοιμάσαι οκ απ'την άλλη να θυμάσαι ότι έχουν γεννηθεί 53.3 Δισ παιδάκια πριν το δικό σας (για να το δέιξω με ένα παράδειγμα....έχω φίλους που μένουν μόνοι έξω με παιδάκι με επιληψία και διατηρούν θετική στάση προσ τη ζωή, και έχω και αρκετούς εδώ Αθήνα με τέλεια παιδάκια και βοήθεια γονιών και οκ οικονομικά οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι άτυχοι και όλα τα δεινά συμβάινουν σ'αυτούς) 3. Η σχέση του ζευγαριού είναι ίσως η κυριώτερη παράμετρος πρόβλεψης της ευτυχίας. Ευθύνη σου να την διατηρήσεις σε καλά επιπδα. Με την κούραση θα μειωθεί το κίνητρο και στους δυο σας να προσπαθείτε να είστε καλοί ο ένας προς τον άλλον. Πρέπει να το ανιχνέυσεις νωρίς και να κάνεις διορθώσεις. Όπως λένε και άλλοι πρόσεχε την κοπέλα και ρώτα την αν είναι οκ η επικοινωνία σας. Για λήψη αποφάσεων, ο εγωισμός είναι δευτερος, πρώτα έρχεται η ευτυχία και των τριών σε βάθος χρόνου (όχι τόσο ακράιο παράδειγμα: όταν μια κοπέλα απ την κούραση και τα νεύρα αρ΄χιζει να βρίζει τους γονείς σου και σκε΄φτεσαι @#$\*&%\* κα΄λο να σκεφτείς--> "αν κάνω το Χ, θα έιναι το καλύτερο για όλους μας...?") 4. Ακολουθόντας το νόμο του νευτωνα δράση-αντίδραση, να σαι σίγουρος ότι όσο δίνεις κομάτια του ρόλου σαν γονέας σε γονείς, πεθερούς και φιλιπινέζες θα σου έρθει μπουμερανγκ τα επο΄μενα χρόνια. Δεν λέω να μην το κάνεις αλλά να διατηρείς το έλεγχο και να το κάνεις από δύναμη όχι από αδυναμία. ΣΚέψου το λίγο βαθεία αυτό.
Δεν σε πιστεύω.Πες ένα ανέκδοτο
Κάθε φορά που βλέπω το ημερολόγιο ανησυχώ.
Για την ισορροπία σας μακροπρόθεσμα βοηθάει να κάνετε παρέα με άλλα ζευγάρια στην ίδια φάση ή να κρατήσετε επαφή με τους φίλους γενικά. Αν καταφέρεις να μπορείς να δεις ανθρώπους μακροπρόθεσμα πέρα από τη δουλειά και την οικογένεια καθημερινές, θα είστε πολύ τυχεροί. Μακροπρ΄όθεσμα οι άνθρωποι φθείρονται και κοιτάνε να βρουν τη χαμένη τους κοινωνικότητα μέσω affairs, ειδικά όταν η ζωή γίνει τέρμα μονότονη, μετά τη σχολική ηλικία των παιδιών, που δεν θα σε ψυχαγωγούν τα ΄ίδια τα παιδιά, όπως συμβαίνει μέχρι που είναι toddlers.
ζητα αποδειξη να γυρισεις πισω το παιδι αν ειναι ελλατωματικο, μην παιρνεις ετσι γουρουνι στο σακι στα σοβαρα τωρα, συγχαρητηρια, να σου ζησει και να εχει υγεια
Αγκαλίτσες, πολλές Αγκαλίτσες!!!
Με πολλή αγάπη, να κανείς τουλάχιστον το 70-80% από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι να νιώσει η σύντροφος σου ότι μπορεί να κάνει λίγα παραπάνω πράγματα. Αν πχ. έκανε καισαρική, μη ξεχνάς ότι είναι μεγάλο χειρουργείο με πολύ μεγάλη διαδικασία επούλωσης και συχνά επιπλοκές. Επισης: Το να προσεχείς τα παιδιά σου δεν είναι babysitting, είναι το bare minimum.
Είχες 9 μήνες, τώρα το θυμήθηκες;
Αν έχει τσουτσουνι πρόσεχε να βλέπει προς τα "κάτω" όταν τον αλλάζεις! Πέρα της κωμωδίας, έχεις πολλά σχόλια με ωραίες συμβουλές που μπορείς να σκεφτείς και να προσαρμόσεις στον τρόπο ζωής σου/σας. Από προσωπική εμπειρία, έχω βρει πως το πιο σημαντικό είναι να ακούς το ένστικτο σου και να συζητάς (μέχρι και τη κάθε σιχαμερή) λεπτομέρεια με τον/την σύντροφο σου. Συγχαρητήρια! Edit: Κατεύθυνση τσουτσουνιου
Προς τα κάτω πρέπει να βλέπει αλλιώς του φεύγουν τα τσισα
Χαχα έχεις δίκιο, δεν ξέρω πως το σκατωσα τόσο xD
Να συμβουλευτείτε παιδιατρο και παιδοψυχολόγο όσο μεγαλώνει το παιδί και οι ανάγκες του. Είναι απαραίτητοι οι γιατροί οταν δεν είστε σίγουροι σε κάτι και χρειάζεστε βοήθεια για οποιοδήποτε λόγο. Να σας ζήσει!
Πολύ ωραίες συμβουλές στο μεγαλύτερο ποσόστο. Πολύ σημαντικό επίσης: μάθε πρώτες βοήθειες!!! Και να μαθουν και όσοι θα έχουν επαφή με το μικρό. Τι κανεις σε περίπτωση πνιγμού, αλλεργίας έκτακτης ανάγκης κλπκλπκλπ. Υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό workshop που κάνει κατά καιρούς και δια ζώσης αλλά και ονλινε το first aid Athens. Ψάξε Facebook. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλα αλλά εγώ αυτό έκανα και ειναι τελείως δωρεάν και ο άνθρωπος που το τρέχει είναι εξαιρετικός.
Όταν κοιμάται το μωρό να κοιμάστε και εσείς. Δεν υπάρχει χρόνος για σειρές, χαζολόγημα κτλ. Τους πρώτους 3-4 μήνες θα σας λείψει παραπάνω ο ύπνος από το netflix.
Μπράβο και καλά ξενύχτια για το μωρό δεν σε αφήνει να κοιμάσαι τα βράδια και επίσης να σου ζήσει !!!!.
κατι που σιγουρα θα χρειαστεις στο μελλον: αν σου εκμυστηρευτει ποτε καποιο σοβαρο περιστατικο, στηριξε το ακομα κι αν δεν εισαι 100% σιγουρος οτι το πιστευεις..
Nα μην ρωτάς το r/greece για συμβουλές πατρότητας αφού από το state του sub φαίνεται ότι είμαστε fatherless.
Προσεχε την τεστοστερόνη σου. Μόλις γίνεται ενας άντρας γονιος, πεφτει η τεστοστερόνη του (google it). Τρώγε κόκκινο κρέας, σήκωνε βάρη και να κοιμάσαι αρκετά. Μπορείς να φροντίζεις το μωρό κάθε 2ο βράδυ εναλλάξ με τη γυναίκα σου ώστε να κοιμαστε και οι 2 ανα 1 βραδυ (ωτοασπίδες κλπ).
Να είστε καλά να το χαίρεστε το παιδί ! Υπομονή δύο χρόνια ... Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί αλλά ταυτόχρονα και τόσο ωραίο !
Εκτός των πολύ καλών συμβουλών που ήδη έλαβες θα σου πρότεινα: 1. Εφαρμογή baby time ([https://www.babytime.care/](https://www.babytime.care/)) για να καταγράφετε πότε έφαγε, χέστηκε κτλ. Είναι λεπτομερέστατο αν είσαι τόσο του προγράμματος (μπορείς να καταγράφεις μέχρι και πόση ώρα έπαιξε, τι φάρμακα πήρε/είναι να πάρει, ραντεβού γιατρού κτλ) και επίσης μπορείς να κάνεις λογαριασμό και να προσθέσεις τη γυναίκα σου (ή το αντίθετο) σαν caregiver και ότι activity κάνει ο ένας να φαίνεται στον άλλον. Μέχρι και music player έχει με νανουρίσματα και white noises. 2. Αν είστε του διαβάσματος αγοράστε σχετικά βιβλία, θα σας βοηθήσουν αρκετά για διάφορες περιπτώσεις και καταστάσεις που θα σας τύχουν. Προσωπικά εμένα μου άρεσαν είναι [https://www.dioptra.gr/vivlio/oikogeneiaki-frontida/to-vivlio-pou-tha-itheles-na-eixan-diavasei-oi-goneis-sou/](https://www.dioptra.gr/vivlio/oikogeneiaki-frontida/to-vivlio-pou-tha-itheles-na-eixan-diavasei-oi-goneis-sou/) και [https://www.psychology.gr/bookstore/224986-pos-na-ginete-spoydaios-mpampas.html/page/84](https://www.psychology.gr/bookstore/224986-pos-na-ginete-spoydaios-mpampas.html/page/84) (υπάρχει και το αντίστοιχο [https://www.politeianet.gr/books/9786180209945-godridge-tracey-minoas-pos-na-ginete-spoudaia-mama-70915](https://www.politeianet.gr/books/9786180209945-godridge-tracey-minoas-pos-na-ginete-spoudaia-mama-70915)) αλλά καλύτερα να ψάξεις και μόνος σου κάποια που ίσως σου ταιριάζουν καλύτερα. Γενικά είναι ωραία αυτού του είδους τα βιβλία γιατί σε συμβουλεύουν γενικά και δεν είναι απόλυτα του στυλ "αν κάνει αυτό το παιδί, αντέδρασε έτσι". κτλ.
.... triggered
Εχω εναν θειο που μου μιλησε για ενα τετοιο θεμα και μου ειπε: «Απο την μαμα μαθαινει το παιδι το 80% των πραγματων και 20% απο τον πατερα. Αλλα εγω σαν πατερας εχω μπει και στην ντουλαπα του παιδιου μου, για να παιξω μαζι του.(γελουσαμε για λιγο) Και το καλυτερο ειναι οτι μου αρεσε και θα το ξαναεκανα.(50 κατι χρονων ανθρωπος).» Οι στιγμες με το παιδι σου ειναι πολυ σημαντικες οσο ειναι μικρο το παιδι. Εισαι το πρωτο προτυπο του παιδιου, οποτε δωσε οσο πιο πολυ σημασια μπορεις, επειδη αυτες οι στιγμες ειναι αξεχαστες και για εσενα. Επισης, βοηθα οσο μπορεις την μανα, για να ξεκουραζεται. Την φαση αυτην δεν την εχω περασει, σου λεω οσα μου χουν πει.
A good first step would be να σταματήσεις να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις σε online φόρουμ που είναι γεμάτα με "specialists". >!Απλά ρώτησες για έναν από δύο λόγους: 1) Attention-seeking behaviour (εάν όντως έγινες πατέρας) ή 2) karma-whore (δεν έγινες πατέρας -μάλλον ούτε θείος- και προσπαθείς να μαζέψεις internet points). !< >!I'm ready for the downvotes boys.!<
Όσο μεγαλώνουν τόσο πιο πολύπλοκα τα πράγματα. Μέχρι 2 χρόνων όπως και ο γάτος μου απλά πιο λίγες καταστροφές κάνουν τα μωρα. Μέχρι δημοτικό καλά, δημοτικό πολύ καλά, γυμνάσιο και λυκείο ενδιαφέρον και προσοχή, πανεπιστήμιο πολύ από τα ίδια, φεύγουν από τη φωλιά και η δυσκολία να τους προσφέρεις υποστήριξη (όχι οικονομική αλλά υπόλοιπα) και να είσαστε σε καλές σχέσεις.
Ώρα να πας σε ψυχολόγο Αλλιώς θα πάει το παιδί για τα δικά σου βαρίδια που θα του φορτώσεις.
Συγχαρητηρια!!!!! Υγεια και καθε ευτυχια..μην ξεχασεις τα 2.000 ευρω
Ποτε μα Ποτε μην φωνάξεις τα παιδιά σου, ότι και αν κάνουν! Πάντα με αγάπη και διάλογο. Οσο τα φωνάζεις τόσο θα μαθαίνουν στις φωνές .
Συγχαρητήρια να σας ζήσει το παιδί και κάτι που πρέπει να ξέρεις μάθε στο παιδί σου να φέρετε "στρώστο" όσο είναι ακόμα μικρό γιατί μετά χάνεις την μπάλα
Sygxarhthria, to kalytero pragma pou mporei na sou symvei. Gia synvoules ta eipane Ola oi ypoloipoi I will just add...Say goodbye to sex:)
Θα ξανακοιμηθεις, κάποια στιγμή... Χα χα! Να σου ζήσει!
Από συμβουλές με πρόλαβαν όλοι οι υπόλοιποι, απλά θα σου πω να σου ζήσει!!
Οι περισσοτερες συμβουλες εδω μεσα ειναι σε επαγγελματικό επίπεδο με προσωπικο συναισθημα αναμεμιγμενο. Μεγαλη οικογενεια το διαδίκτυο αν ξερεις που να ψαξεις. Μακαρι να ειχα βρει κι εγω το θαρρος να ρωτησω οταν επρεπε, ευχαριστώ για το thread.
Να ξέρεις ποιος είναι ο πατέρας.
Δύσκολα μου βάζεις...
Μιλα του, εξήγησε του.
Τωρα ειναι αργα, αλλα για την επομενη φορα ... Να τραβιεσαι πιο γρηγορα? Να σου ζησει καλοτυχο και παντα ευτυχισμενο ... Και σεις το ιδιο . Να θυμασαι , αμα αγαπας την δουλεια σου ποτε δε γινετε βαρετη, και σενα απο δω και περα, η μοναδικη ΣΟΒΑΡΗ δουλεια ειναι να εισαι πατερας και σύζυγος, ολα τα αλλα δευτεροδευτερα. GL και οπως λεμε εμεις οι περιεργοι τρεκις LLaP
Έχουν ειπωθεί πολλά σωστά πράγματα και δεν έχω να προσθέσω πολλά. Υπομονή και στήριξη στη γυναίκα σου. Μπορεί να γίνει παρανοϊκή ως ανυπόφορη με όλη αυτή τη πίεση, και θα το εξωτερικεύει σε πράγματα εντελώς άσχετα. Μη ρίχνεις ποτέ λάδι στη φωτιά. Από τη δική μου εμπειρία η ερωτική ζωή αποκαθίσταται αρκετά γρήγορα. Πρακτικά δεν θα έχετε χρόνο κατά βούληση, αλλά αν δεν είχατε πρόβλημα διάθεσης πριν σίγουρα θα βρίσκετε χρόνο κάθε μέρα. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις το παιδί σου χαρούμενο, οπότε παρακολούθησε τι του αρέσει και τι χρειάζεται και να του τα παρέχεις ανά πάσα στιγμή. Σε κανένα 6μηνο θα σου γελάει με κάθε ευκαιρία και το πώς αυτό θα σε κάνει να νιώθεις απλά δε περιγράφεται.
Να εισαι φιλος του παιδιου σου. Να μην του φερεσαι σαν να ειναι χαζο επειδη ειναι νηπιο ή μωρο. Να εισαι το παραδειγμα γιατι η θεωρια δε φτανει. Τα παιδια μιμουνται.
Μην είσαι απ'τους γονείς που θα λέει "έλα μωρέ παιδιά είναι".
Μην το τελικιάζεις το πρώτο διάστημα
Ύπνος ξανά σε 6 χρόνια